헬라어 문장 내 검색 Language

οὕτω δή τοι τό γε τοῦ Νείλου θειότερόν τι καὶ ἰδιώτερον ἐοίκεν εἶναι ἢ κατὰ τοὺσ ἄλλουσ ποταμούσ τε καὶ ῥεύματα, καὶ εἰ τούτου ζητοῦμεν αἰτίασ, ζητῶμεν καὶ ὧν εἶπον, τί δή ποτε ἡμέρα μὲν ἡμέρασ μικρὸν προφέρειν ἐτάχθη, μέχρι ἂν κορυφωθῇ τὸ μήκιστον, ἔπειτα ὑπολείπειν, ἄχρι ἂν εἰσ τοὐλάχιστον ἀφίκηται, τὸ μὲν ἐξ ἀρχῆσ ἑαυτῆσ, εἶτα καὶ τῆσ νυκτὸσ ἐλάττων μετ’ ἰσημερίαν γιγνομένη, νὺξ δὲ ἀντιλαβοῦσα αὔξην ταὐτὰ ταῦτα πάσχει, ἐκ προσθήκησ καὶ ἀφαιρέσεωσ προϊοῦσα καὶ ἐπανιοῦσα, μέχρι ἂν ὥσπερ οἱ γεωμέτραι καλοῦσιν εἰσ ἐκεῖνο καταστῇ ὅθεν ἤρξατο φέρεσθαι, ταὐτά τε καὶ τἀναντία τῇ ἡμέρᾳ πάσχουσα ἀεί.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 10:4)
τὸ γὰρ μὴ ὑπολείπειν τὴν διαίρεσιν ἀποδίδωσι τὸ εἶναι δυνάμει ταύτην τὴν ἐνέργειαν, τὸ δὲ χωρίζεσθαι οὔ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 9 62:1)
πρὸσ μὲν οὖν τὰσ πολεμικὰσ αὐτοῖσ μὲν εὐέξοδον εἶναι χρή, τοῖσ δ’ ἐναντίοισ δυσπρόσοδον καὶ δυσπερίληπτον, ὑδάτων τε καὶ ναμάτων μάλιστα μὲν ὑπάρχειν πλῆθοσ οἰκεῖον, εἰ δὲ μή, τοῦτό γε εὑρ́ηται διὰ τοῦ κατασκευάζειν ὑποδοχὰσ ὀμβρίοισ ὕδασιν ἀφθόνουσ καὶ μεγάλασ, ὥστε μηδέποτε ὑπολείπειν εἰργομένουσ τῆσ χώρασ διὰ πόλεμον·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 7 170:2)
τούτων μετεξέτερα τῶν κητέων ἐποκέλλειν πολλαχοῦ τῆσ χώρησ, ἐπειδὰν ἀνάπωτισ κατάσχῃ, ἐν τοῖσι βραχέσιν ἐχόμενα, τὰ δὲ καὶ ὑπὸ χειμώνων σκληρῶν ἐσ τὴν χέρσον ἐξωθέεσθαι, καὶ οὕτω δὴ κατασηπόμενα ἀπόλλυσθαί τε καὶ τὰσ σάρκασ αὐτοῖσι περιρρεούσασ ὑπολείπειν τὰ ὀστέα χρᾶσθαι τοῖσιν ἀνθρώποισιν ἐσ τὰ οἰκία.
(아리아노스, Indica, chapter 30 8:1)
ἡ γὰρ ναυτικὴ δύναμισ ἄχρηστοσ ἦν αὐτοῖσ προκατειλημμένου τοῦ Πηλουσιακοῦ στόματοσ ὑπὸ τῶν πολεμίων, τό τε πεζὸν στράτευμα τὴν ὁρμὴν ἄπρακτον εἶχε τῷ μεγέθει τοῦ ποταμοῦ διειργόμενον, τὸ δὲ μέγιστον, ἡμερῶν ἤδη συχνῶν διεληλυθυιῶν ὑπολείπειν ἤδη συνέβαινε τόν τε σῖτον καὶ τὰ χορτάσματα τοῖσ κτήνεσι.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 76 4:1)
ἐμβριθέσι καὶ κρεώδεσιν ἢ ποικίλαισ ὀλιγοσιτεῖν καὶ μηδὲν ὑπολείπειν περιττώματοσ πλῆθοσ ἐν τῷ σώματι.
(플루타르코스, De tuenda sanitate praecepta, chapter, section 15 8:1)
"ὦ ἑταῖρε, τὸν ἐκ τῆσ παροιμίασ ἀποκείμενον ἰχθῦν διὰ τί οὐχ ἕλκομεν εἰσ μέσον μετὰ τῆσ Πυθαγορικῆσ χοίνικοσ, ἐφ’ ἧσ ἀπηγόρευε καθῆσθαι, διδάσκων ἡμᾶσ ἀεί τι τοῦ παρόντοσ εἰσ τὸ μέλλον ὑπολείπειν καὶ τῆσ αὔριον ἐν τῇ σήμερον μνημονεύειν;
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 7, Διὰ τί τοῖσ πάλαι Ῥωμαίοισ ἔθοσ ἦν μήτε τράπεζαν αἰρομένην περιορᾶν κενὴν μήτε λύχνον σβεννύμενον. 13:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION