헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ὧδε μὲν αὐτῷ διετετάχατο οἱ στρατηγοὶ ἐπιχειρεῖν τε καὶ ἀμύνεσθαι, καὶ φυλάσσειν τὰ τεταγμένα, καὶ τοὺσ παρ’ ἀλλήλων ἐκφεύγοντασ ὑπολαμβάνειν, ἵνα μὴ διώκοντεσ ἀφίσταιντο μακράν, μηδὲ ὡσ ἐν δρόμῳ περιφέροιντο, καὶ χρόνιον εἰή τὸ ἔργον, αὐτὸσ δ’ ἅπαντασ ἐπέπλει.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 14 4:3)
νῦν χρὴ πάσασ τὰσ πόλεισ ἀδελφὰσ ἀλλήλαισ ὑπολαμβάνειν, νῦν στάσεισ μὲν καὶ ταραχὰσ καὶ φιλονεικίασ καὶ τὸ μικρολογεῖσθαι περὶ τῶν ματαίων ἐκποδὼν ἀνελεῖν, νομίσαντασ θηρίων εἶναι νοσήματα ταῦτα κἀκείνοισ αὐτὰ παρεῖναι δεῖν, εἰρήνην δὲ ἀληθινὴν καὶ φιλίαν ἄδολον καὶ δικαιοσύνην καὶ τὴν διὰ πάντων εἰ οἱο͂́ν τε κοινωνίαν μέγιστον κερδῶν ὑπολαβεῖν, ἐν μὲν ταῖσ ἐπιμιξίαισ ταῖσ παρ’ ἀλλήλουσ τοῦτο δὴ τὸ πάλαι λεχθὲν ἐπισταμένουσ, ξένουσ εἶναι, ἐν δὲ ταῖσ τῶν ξένων ὑποδοχαῖσ ἐλάττω τῆσ ἐξουσίασ ποιοῦντασ, εἰδότασ ἔστιν οὗ καὶ ἧτταν νίκησ εὐσχημονεστέραν οὖσαν καὶ πλείονοσ ἀξίαν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πανηγυρικὸσ ἐν Κυζίκῳ περὶ τοῦ ναοῦ 11:10)
καὶ κατὰ μὲν τοὺσ χρόνουσ τοὺσ Περσικοὺσ τοσαύτην αἰδῶ παρὰ τῶν βαρβάρων ὑπάρχειν τῇ Ἀρτέμιδι, ἡνίκα δ’ αὐτόσ τε ὁ νεὼσ μείζων ἢ πρόσθεν ἕστηκεν, ἀρχή τε ἡ μεγίστη πασῶν καὶ ἅμα σεμνοτάτη καθέστηκε, μὴ καὶ ἓν τοῦτο ἐξαρκεῖν ὑπολαμβάνειν εἰσ φιλίαν τῇ πόλει, τὴν τῆσ θεοῦ τιμὴν, ἣν αὐτή τε τιμήσασα ἔχει τὴν πόλιν καὶ παρ’ ἀνθρώπων αὐτὴν εἰκόσ ἐστι φέρεσθαι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 6:11)
δύναιτο δ’ ἄν τισ τὸ τοῦ Ὁμήρου σώζων ἔποσ πρὸσ ἔποσ τὸ ὅμοιον ἀνταποδιδοὺσ ὑπολαμβάνειν, τί δαί;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 94:2)
καὶ ὅπωσ μή τίσ μοι τῶν σοφιστῶν ὑπολήψεται, ἀλλ’ οὐδέν γ’ ἐβλάβη Σωκράτησ, ἐπεὶ κἂν ἄλλοσ ἔχοι πρὸσ τοῦθ’ ὑπολαμβάνειν, ἀλλὰ βλαβῆναί γ’ αἴτιοσ ἐγένετο τῶν δικαστῶν τοῖσ καταψηφισαμένοισ, εἴπερ γε μὴ τὰ δίκαια ἔγνωσαν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 182:4)
περί τε τούτων οὖν ἀπορία πολλὴ πῶσ δεῖ θέμενον τυχεῖν τῆσ ἀληθείασ, καὶ περὶ τῶν ἀρχῶν πότερον δεῖ τὰ γένη στοιχεῖα καὶ ἀρχὰσ ὑπολαμβάνειν ἢ μᾶλλον ἐξ ὧν ἐνυπαρχόντων ἐστὶν ἕκαστον πρώτων, οἱο͂ν φωνῆσ στοιχεῖα καὶ ἀρχαὶ δοκοῦσιν εἶναι ταῦτ’ ἐξ ὧν σύγκεινται αἱ φωναὶ πρώτων, ἀλλ’ οὐ τὸ κοινὸν ἡ φωνή·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 67:1)
ἀδύνατον γὰρ ὁντινοῦν ταὐτὸν ὑπολαμβάνειν εἶναι καὶ μὴ εἶναι, καθάπερ τινὲσ οἰόνται λέγειν Ἡράκλειτον.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 56:3)
οὐκ ἔστι γὰρ ἀναγκαῖον, ἅ τισ λέγει, ταῦτα καὶ ὑπολαμβάνειν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 57:1)
εἰ δὲ μὴ ἐνδέχεται ἅμα ὑπάρχειν τῷ αὐτῷ τἀναντία προσδιωρίσθω δ’ ἡμῖν καὶ ταύτῃ τῇ προτάσει τὰ εἰωθότα, ἐναντία δ’ ἐστὶ δόξα δόξῃ ἡ τῆσ ἀντιφάσεωσ, φανερὸν ὅτι ἀδύνατον ἅμα ὑπολαμβάνειν τὸν αὐτὸν εἶναι καὶ μὴ εἶναι τὸ αὐτό·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 57:2)
εἰσὶ δέ τινεσ οἵ, καθάπερ εἴπομεν, αὐτοί τε ἐνδέχεσθαί φασι τὸ αὐτὸ εἶναι καὶ μὴ εἶναι, καὶ ὑπολαμβάνειν οὕτωσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 60:1)
εἰ δὲ τοῦτο, καὶ τὸ μὲν ἄνθρωπον τὸ δ’ οὐκ ἄνθρωπον καὶ τὸ μὲν γλυκὺ τὸ δ’ οὐ γλυκὺ ἀνάγκη ὑπολαμβάνειν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 117:3)
ἔτι δ’ ἀξιώσομεν αὐτοὺσ ὑπολαμβάνειν καὶ ἄλλην τινὰ οὐσίαν εἶναι τῶν ὄντων ᾗ οὔτε κίνησισ ὑπάρχει οὔτε φθορὰ οὔτε γένεσισ τὸ παράπαν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 133:2)
ὅλωσ δὲ διὰ τὸ ὑπολαμβάνειν φρόνησιν μὲν τὴν αἴσθησιν, ταύτην δ’ εἶναι ἀλλοίωσιν, τὸ φαινόμενον κατὰ τὴν αἴσθησιν ἐξ ἀνάγκησ ἀληθὲσ εἶναί φασιν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 137:3)
ἀπάγει γὰρ ἀπὸ τοῦ ἀληθοῦσ, καὶ ποιεῖ ὑπολαμβάνειν ὡσ ἐνδεχόμενον εἶναι τὸν ἄνθρωπον ἄνευ τῶν μερῶν, ὥσπερ ἄνευ τοῦ χαλκοῦ τὸν κύκλον.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 176:1)
τὸ γὰρ ἀγαθὸν καὶ τὴν εὐδαιμονίαν οὐκ ἀλόγωσ ἐοίκασιν ἐκ τῶν βίων ὑπολαμβάνειν οἱ μὲν πολλοὶ καὶ φορτικώτατοι τὴν ἡδονήν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 26:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION