헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

Μίνωσ δὲ Μεγάρων κρατήσασ καὶ τὴν κόρην τῆσ πρύμνησ τῶν ποδῶν ἐκδήσασ ὑποβρύχιον ἐποίησε.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 15 8:5)
πῦρ μὲν γὰρ ὑποβρύχιον, ἀλαμπὲσ , δριμὺ, σφυγμοὶνωθροὶ, πόνου ἰδέη ποικίλη καὶ παντοίη, ἄλλοτε μὲν ἡ ὀδύνη ἐπὶ τὰ δεξιὰ διεληλαμένη, ὡσ δοκέειν ὀξὺ βέλοσ ἐγκέεσθαι, ἄλλοτε δὲ στρόφῳ ἰκέλη· αὖθισ δέ κοτε πόνοσ βαρὺσ, βαρύτατοσ · μεσηγὺ δὲ τῆσ ὀδύνησ ἀτονίη καὶ ἀφωνίη· διάφραγμα καὶ ὑπεζωκὼσ ἕλκονται· ἀπὸ τῶνδε γὰρ ἄχθοσ τὸ ἧπαρ ἤρτητο· διὰ τόδε ἐσ τὴν κατ’ ἴξιν κληί̈δα ὀδύνη καρτερή · βὴξ δὲ ἀτελήσ· προθυμίη δὲ μοῦνον· κἢν ἐσ τέλοσ κοτὲ ἀφίκηται, ξηρή.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.157)
οὕτω δὲ ὁμιλήσαντεσ ἀλλήλοισ καὶ πάντα κοινωσάμενοι καὶ τοὺσ αὐτοὺσ ὁρ́ουσ θέμενοι τοῦ συμφέροντοσ, ἐξείλοντο μὲν αὐτὰσ τὰσ Ἀθήνασ ἐχομένασ ἤδη καὶ οἰκουμένασ ὑπὸ Περσῶν, ἐρρύσαντο δὲ τὴν Ἑλλάδα ὑποβρύχιον φερομένην καὶ μικροῦ δέουσαν ἤδη πᾶσαν οἴχεσθαι, γῆν δὲ καὶ θάλατταν ἐκόσμησαν πεζομαχίαισ καὶ ναυμαχίαισ, ὅσον εὔχοντο νικῶντεσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 12:4)
ὑποβρύχιον ὤσειν μ’ ὑπολαμβάνουσιν.
(데마데스, On the Twelve Years, Ὑπὲρ τῆσ δωδεκαετίας 63:1)
ἐπείτε δὲ ὁ Κῦροσ πορευόμενοσ ἐπὶ τὴν Βαβυλῶνα ἐγίνετο ἐπὶ Γύνδῃ ποταμῷ, τοῦ αἱ μὲν πηγαὶ ἐν Ματιηνοῖσι ὄρεσι, ῥέει δὲ διὰ Δαρδανέων, ἐκδιδοῖ δὲ ἐσ ἕτερον ποταμὸν Τίγρην, ὁ δὲ παρὰ Ὦπιν πόλιν ῥέων ἐσ τὴν Ἐρυθρὴν θάλασσαν ἐκδιδοῖ, τοῦτον δὴ τὸν Γύνδην ποταμὸν ὡσ διαβαίνειν ἐπειρᾶτο ὁ Κῦροσ ἐόντα νηυσιπέρητον, ἐνθαῦτά οἱ τῶν τισ ἱρῶν ἵππων τῶν λευκῶν ὑπὸ ὕβριοσ ἐσβὰσ ἐσ τὸν ποταμὸν διαβαίνειν ἐπειρᾶτο, ὁ δέ μιν συμψήσασ ὑποβρύχιον οἰχώκεε φέρων.
(헤로도토스, The Histories, book 1, chapter 189 2:1)
καὶ ἦν γάρ τι ἐν ἀπορρήτῳ τοῖσ Μεσσηνίοισ, ἔμελλε δὲ ἀφανισθὲν ὑποβρύχιον τὴν Μεσσήνην κρύψειν τὸν πάντα αἰῶνα, φυλαχθὲν δὲ οἱ Λύκου τοῦ Πανδίονοσ χρησμοὶ Μεσσηνίουσ ἔλεγον χρόνῳ ποτὲ ἀνασώσεσθαι τὴν χώραν·
(파우사니아스, Description of Greece, Μεσσηνιακά, chapter 20 6:1)
"τὸ μὲν οὖν ὑποβρύχιον ἐν τῷ σώματι φερόμενον ψυχὴ λέγεται·
(플루타르코스, De genio Socratis, section 2237)
τὸ δὲ περὶ Στύμφαλον ὕδωρ ἐπὶ διακοσίουσ σταδίουσ ὑπὸ γῆν ἐνεχθὲν ἐν τῇ Ἀργείᾳ τὸν Ἐρασῖνον ἐκδίδωσι ποταμόν, καὶ πάλιν τὸ πρὸσ τὴν Ἀρκαδικὴν Ἀσέαν ὑποβρύχιον ὠσθὲν ὀψέ ποτε τόν τ’ Εὐρώταν καὶ τὸν Ἀλφειὸν ἀναδίδωσιν, ὥστε καὶ πεπιστεῦσθαι μυθῶδέσ τι, ὅτι τῶν ἐπιφημισθέντων στεφάνων ἑκατέρῳ καὶ ῥιφέντων εἰσ τὸ κοινὸν ῥεῦμα ἀναφαίνεται κατὰ τὸν ἐπιφημισμὸν ἑκάτεροσ ἐν τῷ οἰκείῳ ποταμῷ.
(스트라본, 지리학, Book 6, chapter 2 18:8)
φᾶροσ γὰρ ἐπικρεμὲσ ἀμφὶ προσώπῳ πήματα μὲν δείκνυσιν, ἀπαγγέλλουσι δὲ πέπλοι πένθοσ ὑποβρύχιον κεχαλασμένοι ἄχρι πεδίλων ἄλγεϊ γὰρ πυμάτῳ δέδεσαι φρένα, καδδὲ παρειῆσ δάκρυα μὲν σταλάεισ, τὸ δὲ δάκρυον ἔσβεσε τέχνη, ἄπλετον ἀγγέλλουσα δυσαλθέοσ αὐχμὸν ἀνίησ.
(작자 미상, Greek Anthology, book 2, chapter 1 36:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION