헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

"τά τε τῶν φασιανῶν, οὓσ τετάρουσ ὀνομάζουσιν οὓσ οὐ μόνον ἐκ Μηδίασ μετεπέμπετο,4 ἀλλὰ καὶ νομάδασ ὄρνιθασ ὑποβαλὼν ἐποίησε πλῆθοσ, ὥστε καὶ σιτεῖσθαι·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 69 2:1)
ἢ χεροῖν ἀνασπάσω κορυφαῖσ ὑποβαλὼν ὦμον ἢ βραχίονα;
(에우리피데스, episode 1:5)
ἀλλὰ γυμνωθεὶσ ὅπλων, ξὺν οἷσ τὰ κάλλιστ’ ἐξέπραξ’ ἐν Ἑλλάδι, ἐχθροῖσ ἐμαυτὸν ὑποβαλὼν αἰσχρῶσ θάνω;
(에우리피데스, Heracles, episode, lyric 4:25)
Ἐπὴν δὲ καύσῃσ, φακοὺσ καὶ ὀρόβουσ ἑψήσασ ἐν ὕδατι, τρίψασ λείουσ, κατάπασσε πέντε ἢ ἓξ ἡμέρασ‧ τῇ δὲ ἑβδόμῃ σπόγγον μαλθακὸν τάμνειν ὡσ λεπτότατον, πλάτοσ δὲ εἶναι τοῦ σπόγγου ὅσον ἓξ δακτύλων πάντη‧ ἔπειτα ἐπιθεῖναι ἐπὶ τὸν σπόγγον ὀθόνιον ἴσον τῷ σπόγγῳ λεπτὸν καὶ λεῖον, ἀλείψασ μέλιτι‧ ἔπειτα ὑποβαλὼν τῷ δακτύλῳ τῷ λιχανῷ τῆσ ἀριστερῆσ χειρὸσ μέσον τὸν σπόγγον, ὦσαι κάτω τῆσ ἕδρησ ὡσ προσωτάτω‧ ἔπειτα ἐπὶ τὸν σπόγγον προσθεῖναι εἴριον, ὡσ ἂν ἐν τῇ ἕδρῃ ἀτρεμίζῃ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΙΜΟΡΡΟΙΔΩΝ., 2.7)
Ὁκόσον δὴ, σηπομένησ τῆσ σύριγγοσ, χαλᾶτα τοῦ ὠμολίνου, τοῦτο ἐπιτείνειν καὶ ἐπιστρέφειν αἰεὶ καθ’ ἑκάστην ἡμέρην‧ ἢν δέ σοι τὸ ὠμόλινον διασαπῇ πρόσθεν ἢ τὴν σύριγγα διαβρωθῆναι, πρὸσ τὴν τρίχα προσάψασ ἕτερον ὠμόλινον διεῖναι καὶ ἀφάψαι ἡ̔ γὰρ θρὶξ διὰ τοῦτο παραβάλλεται τῷ ὠμολίνῳ ὅτι ἄσηπτόσ ἐστιν̓‧ ἐπὴν δὲ διασαπῇ ἡ σύριγξ, τάμνεσθαι χρὴ σπόγγον μαλακὸν ὡσ λεπτότατον προστεθέντα‧ ἔπειτα ἐσ μὲν τὴν σύριγγα ἄνθοσ χαλκοῦ ὀπτὸν συχνὸν τῇ μήλῃ ἐνθεῖναι, τὸν δὲ σπόγγον ἀλεῖψαι μέλιτι, καὶ ὑποβαλὼν μέσον τῷ λιχανῷ δακτύλῳ τῆσ ἀριστερῆσ χειρὸσ ὦσαι πρόσω, καὶ προσθεὶσ ἕτερον σπόγγον ἀναδῆσαι τὸν αὐτὸν τρόπον, ὅν περ καὶ ἐπὶ τῇσιν αἱμοῤῬοί̈σιν‧ τῇ δὲ αὔριον ἀπολύσασ, περινίψαι ὕδατι θερμῷ, καὶ σπόγγῳ τῷ δακτύλῳ τῆσ ἀριστερῆσ χειρὸσ πειρᾷν διακαθαίρειν τὴν σύριγγα, καὶ αὖθισ πάλιν τὸ ἄνθοσ ἐπιδῆσαι‧ ταῦτα ποιέειν ἑπτὰ ἡμέρασ, ἐν ταύτῃσι γὰρ μάλιστα ὁ χιτὼν τῆσ σύριγγοσ ἐκσήπεται‧ τὸ δὲ λοιπὸν, ἔστ’ ἂν ὑγιανθῇ, τουτέῳ ἐπιδεῖν‧ κατὰ γὰρ τοῦτον τὸν τρόπον ὑπὸ τοῦ σπόγγου διαναγκαζομένη καὶ ἀναπτυσσομένη ἡ σύριγξ οὔτε πάλιν ξυμπέσοι ἂν, οὔτε τὸ μὲν αὐτῆσ ὑγιανθείη ἂν, τὸ δὲ πάλιν ξυμπληρωθείη, ἀλλ’ ἐν ἑωυτῇ πᾶσα ὑγιὴσ ἔσται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΣΥΡΙΓΓΩΝ., 4.2)
εἶτα φιάλην αἰτήσασ, ἀναδόντοσ τινόσ, ῥᾳδίωσ ὑποβαλὼν ἀνιμᾶται μετὰ τοῦ ὕδατοσ καὶ τοῦ πηλοῦ τὸ ᾠὸν ἐκεῖνο ἐν ᾧ ὁ θεὸσ αὐτῷ κατεκέκλειστο, κηρῷ λευκῷ καὶ ψιμυθίῳ τὴν ἁρμογὴν τοῦ πώματοσ συγκεκολλημένον καὶ λαβὼν αὐτὸ εἰσ τὰσ ’χεῖρασ ἔχειν ἔφασκεν ἤδη τὸν Ἀσκληπιόν.
(루키아노스, Alexander, (no name) 14:2)
καὶ ἢν ἰδοὺ ἀράμενοσ ἐκεινοσὶ τὸν ἕτερον ἐκ τοῖν σκελοῖν ἀφῆκεν εἰσ τὸ ἔδαφοσ, εἶτ’ ἐπικαταπεσὼν ἀνακύπτειν οὐκ ἐᾷ, συνωθῶν κάτω εἰσ τὸν πηλὸν τέλοσ δὲ ἤδη περιπλέξασ αὐτῷ τὰ σκέλη κατὰ τὴν γαστέρα τὸν πῆχυν ὑποβαλὼν τῷ λαιμῷ ἄγχει ἄθλιον, ὁ δὲ παρακροτεῖ εἰσ τὸν ὦμον, ἱκετεύων οἶμαι, ὡσ μὴ τέλεον ἀποπνιγείη.
(루키아노스, Anacharsis, (no name) 1:5)
ἀλλὰ καὶ σύ με προσαπολώλεκασ, ὦ Χηνίδα, τὸ μονομάχιον ὑποβαλών.
(루키아노스, Dialogi meretricii, Λεόντιχοσ, Χηνίδασ και Ὑμνίσ. 5:5)
εὖ γε, οἴκοθεν ὁ μάρτυσ, φασὶν ἀπέσωσὰσ γ’ ἂν οὖν τῷ Δάμιδι ταῦτα εἰπεῖν ὑποβαλών.
(루키아노스, Juppiter trageodeus, (no name) 32:11)
ἕτερον παιδάριον, ἐπεὶ παρῆν ὁ καιρόσ, ἐν κλέπτειν νενόμιστο τοὺσ ἐλευθέρουσ παῖδασ ὅ τι τισ δύναιτο καὶ μὴ λαθεῖν αἰσχρὸν ἦν, ὡσ ο ξ σὺν αὐτῷ παῖδεσ ζῶν ἔκλεψαν ἀλωπέκιον καὶ ἔδοσαν αὐτῷ φυλάττειν, παραγενομένων τῶν ἀπολωλεκότων ἐπὶ ζήτησιν, ἔτυχε μὲν ὑποβαλὼν τὸ ἀλωπέκιον ὑπὸ τὸ αὑτοῦ ἱμάτιον, ἀγριαίνοντοσ δὲ τοῦ θηρίου καὶ τὴν αὐτοῦ πλευρὰν κατεσθίοντοσ μέχρι τῶν σπλάγχνων, ἠρέμει, ἵνα μὴ γένηται καταφανήσ.
(플루타르코스, Apophthegmata Laconica, Διάφορα Τῶν ἐν Τοῖσ Λάκωσιν Ἀδόξων Ἀποφθέγματα, section 351)
ὑπατείασ πέντε καὶ τρεῖσ θριάμβουσ καὶ σκῦλα καὶ τροπαιοφορίασ ἀπὸ βασιλέων τοῖσ προαποθνῄσκουσι Καρχηδονίων Ἴβηρσι καὶ Νομάσιν ὑποβαλών.
(플루타르코스, Comparison of Pelopidas and Marcellus, chapter 3 4:1)
ὁ δὲ Κράτησ ὀλίγον ὕστερον θύουσιν αὐτοῖσ ὑποβαλὼν χρυσίον τι τῶν ἱερῶν κατεκρήμνισε τὸν Ὀρσίλαον καὶ τὸν ἀδελφὸν ἀκρίτουσ, καὶ πάλιν τῶν φίλων τινὰσ καὶ οἰκείων ἱκετεύοντασ ἐν τῷ ἱερῷ τῆσ Προναίασ ἀνεῖλε·
(플루타르코스, Praecepta gerendae reipublicae, chapter, section 32 24:1)
σὺ οὖν βουλόμενοσ ὡσ τάχιστα φῦναι αὐτὰ πότερον ὑποβαλὼν ἂν τῆσ γῆσ τῆσ εἰργασμένησ οἰεί τὸν βλαστὸν τοῦ κλήματοσ θᾶττον χωρεῖν διὰ τῆσ μαλακῆσ ἢ διὰ τῆσ ἀργοῦ εἰσ τὸ σκληρόν;
(크세노폰, Works on Socrates, Οἰκονομικός, chapter 19 9:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION