헬라어 문장 내 검색 Language

τοὺσ δ’ ἄλλουσ ἅπαντασ, οἷσ ἐμαυτὸν ἄλυπον παρέσχημαι, τὴν μὲν τύχην ἰδιώτησ ὢν καὶ τοῖσ μετρίοισ ὑμῶν ὅμοιοσ, ἐν δὲ τοῖσ πολιτικοῖσ ἀγῶσι μόνοσ τῶν ἄλλων ἐφ’ ὑμᾶσ οὐ συνεστηκώσ, αἰτῶ παρ’ ὑμῶν τὴν σωτηρίαν, μετὰ πάσησ εὐνοίασ τῇ πόλει πεπρεσβευκώσ, καὶ μόνοσ ὑπομείνασ τὸν τῶν συκοφαντῶν θόρυβον, ὃν ἤδη πολλοὶ τῶν τὰσ ψυχὰσ ἐν τοῖσ πολέμοισ λαμπρῶν οὐχ ὑπέστησαν.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1811)
Ἀθηναῖοι δὲ οὐκ ἐκδιδόντεσ αὐτοὺσ πρὸσ τὸν Εὐρυσθέα πόλεμον ὑπέστησαν, καὶ τοὺσ μὲν παῖδασ αὐτοῦ Ἀλέξανδρον Ἰφιμέδοντα Εὐρύβιον Μέντορα Περιμήδην ἀπέκτειναν·
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 8 1:4)
Αἱρεθέντεσ δ’ οὖν ὕπατοι Κράσσοσ τε καὶ Πομπήιοσ Καίσαρι μέν, ὥσπερ ὑπέστησαν, τὴν ἑτέραν πενταετίαν προσεψηφίσαντο, τὰ δὲ ἔθνη διακληρούμενοι καὶ στρατιὰν ἐπ’ αὐτοῖσ, ὁ μὲν Πομπήιοσ εἵλετο Ἰβηρίαν τε καὶ Λιβύην καὶ ἐσ τάσδε τοὺσ φίλουσ περιπέμπων αὐτὸσ ὑπέμεινεν ἐν Ῥώμῃ, ὁ δὲ Κράσσοσ Συρίαν τε καὶ τὰ Συρίασ πλησίον ἐπιθυμίᾳ πολέμου πρὸσ Παρθυαίουσ ὡσ εὐχεροῦσ δὴ καὶ ἐνδόξου καὶ ἐπικερδοῦσ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 3 4:1)
ὃν διὰ μιᾶσ γυναικὸσ ὕβριν, ἐξ ἔρωτοσ γενομένην, βασιλέα τε ὄντα ἐξέβαλον καὶ βασιλεύεσθαι διὰ ἓν ἔργον οὐκέτι ὑπέστησαν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 12 7:12)
ὡσ δὲ καὶ τοῦθ’ ὑπέστησαν, τὴν στρατιὰν αὐτοῖσ περιστήσασ ἐδημηγόρει, καταλέγων ὁσάκισ ἀποσταῖεν καὶ ὅσουσ πολέμουσ πολεμήσειαν αὐτῷ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 12 5:2)
Οὐρίατθοσ δὲ Καιπίωνι περὶ συμβάσεων τοὺσ πιστοτάτουσ αὑτῷ φίλουσ ἐπέπεμπεν, Αὔδακα καὶ Διτάλκωνα καὶ Μίνουρον, οἳ διαφθαρέντεσ ὑπὸ τοῦ Καιπίωνοσ δώροισ τε μεγάλοισ καὶ ὑποσχέσεσι πολλαῖσ ὑπέστησαν αὐτῷ κτενεῖν τὸν Οὐρίατθον.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 12 6:1)
ὁ δὲ συνήγαγε μὲν αὐτούσ, γιγνομένων δὲ προκλήσεων οἱ Καρχηδόνιοι τῷ Μασσανάσσῃ τὴν μὲν περὶ τὸ Ἐμπόριον γῆν ἔλεγον μεθήσειν, καὶ ἀργυρίου τάλαντα δώσειν διακόσια αὐτίκα καὶ ὀκτακόσια σὺν χρόνῳ, τοὺσ δ’ αὐτομόλουσ αἰτοῦντοσ οὐχ ὑπέστησαν οὐδ’ ἀκοῦσαι, ἀλλ’ ἄπρακτοι διεκρίθησαν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 10 6:5)
καὶ τὸ ὑπόλοιπον οὐδεμίαν σφίσιν ἐλπίδα σωτηρίασ ὁρῶντεσ, τοὺσ αὐτομόλουσ ὑπέστησαν ἐκδοῦναι τῷ Μασσανάσσῃ, καὶ πεντακισχίλια ἀργυρίου τάλαντα πεντήκοντα ἔτεσιν ἐσενεγκεῖν, τούσ τε φυγάδασ σφῶν καταδέξασθαι παρὰ τὸ ὁρ́κιον, καὶ αὐτοὶ διὰ μιᾶσ πύλησ τοὺσ ἐχθροὺσ καθ’ ἕνα διεξελθεῖν σὺν χιτωνίσκῳ μόνῳ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 10 7:9)
Δαλματῶν δ’ ἁλόντων καὶ Δερβανοὶ προσιόντα τὸν Καίσαρα συγγνώμην ᾔτουν σὺν ἱκετηρίᾳ, καὶ ὁμήρουσ ἔδοσαν, καὶ τοὺσ ἐκλειφθέντασ φόρουσ ὑπέστησαν ἀποδώσειν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 5 4:6)
χρὴ δὲ καὶ τῶν λοιπῶν ἴσωσ καθ’ ὅσον ἐγχωρεῖ μνησθῆναι, ἐπισκοποῦντασ τά θ’ ὑπὲρ τῶν ἄλλων καταπραχθέντα καὶ ὅσα ὑπὲρ τῆσ οἰκείασ ὑπέστησαν, ὅπωσ ἂν συμπίπτῃ τῷ λόγῳ τοῦ μὴ πολὺ τὰσ πράξεισ τῷ χρόνῳ παρενεγκεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 29:6)
ἀλλὰ μὴν ἅμα σωφροσύνησ τε καὶ τόλμησ οὐδένεσ ἀνθρώπων σαφέστερα δείγματ’ ἐξήνεγκαν, οἵ γε ὀλίγῳ μὲν πλείουσ ὄντεσ ἢ πεντήκοντα οἱ πρῶτοι ταῦτα βουλεύσαντεσ ὁμοῦ πρόσ τε τὴν Λακεδαιμονίων ἀρχὴν γῆσ καὶ θαλάττησ οὖσαν καὶ πρὸσ τοὺσ ἐν αὐτῇ τῇ πόλει κινδυνεύειν ὑπέστησαν, οἰόμενοι δεῖν ἢ ζῆν ἐν ἐλευθερίᾳ, ἢ μὴ προσορᾶν τὸν ἥλιον, κακίασ μάρτυρα ἑαυτοῖσ γενόμενον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 74:12)
οὐ γὰρ ἂν, εἴ γ’ εἶχον ὅ τι χρήσονται τοῖσ πράγμασιν, εἶτ’ ἐξεπίτηδεσ τοιαύτην αἰσχύνην ὑπέστησαν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 78:5)
καὶ δῆτα ἔγωγε σκοπῶ πρὸσ ἐμαυτὸν, εἰ τότε τοῖσ Λακεδαιμονίοισ συνέδοξεν ἅπερ τοῖσ Θηβαίοισ καὶ ὑπέστησαν τοῦτο τὸ ἔργον, καὶ μὴ θεῶν τισ χεῖρα ὑπερέσχε τοῦ τοιούτου πράγματοσ, τί λοιπὸν ἦν ἐν μέσῳ ἢ ζητεῖν νῦν τοὺσ Θηβαίουσ οὕστινασ καλέσουσι κατὰ τούτων;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 2:13)
οἶμαι γὰρ, εἴ τισ ἐστὶν αἴσθησισ τοῖσ τελευτήσασι, μὴ ὅτι τῶν νομιζομένων, ἀλλὰ μηδ’ αὐτῶν τῶν μνημάτων ἀποστερηθέντασ ἂν αὐτοὺσ μηδ’ εἰσ τοὺσ ἐκγόνουσ τὰ ἔσχατα πάντων ἀτυχήσαντασ τοσαύτην ἂν ποιήσασθαι τὴν συμφορὰν, ὅσην περ εἰ κολακείαν αὐτῶν οἱ Ἕλληνεσ καταγνοῖεν, καὶ ἃ ζῶντεσ ἔφυγον καὶ ὑπὲρ ὧν ὅπωσ αὐτοῖσ μὴ ἔνοχοι γένοιντο πάντα καὶ λέγειν καὶ πράττειν ὑπέστησαν, ταῦτα τεθνηκότεσ καὶ ἐπ’ ἐξειργασμένοισ οἷσ διενοήθησαν φέροιντο τὰ τῆσ δουλείασ ὀνείδη, ὁ δὲ ταῦτα πείθων εἰή Πλάτων, ὁ μόνοσ κοσμῆσαι τὰσ ἐκείνων ἀρετὰσ κατ’ ἀξίαν δυνάμενοσ, καὶ μέντοι καὶ κεκοσμηκώσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 191:4)
ἔτι τοίνυν Ὀδυσσεὺσ μὲν καὶ Ζώπυροσ οὐκ οὔσησ ἴσωσ ἄλλησ ἁλώσεωσ αὐτοῖσ τῶν πολεμίων οὕτω ταῦθ’ ὑπέστησαν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 5:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION