헬라어 문장 내 검색 Language

ὅστισ δὲ ὑπερορᾷ ταῦτα, τὴν μεγίστην φυλακὴν ἀνῄρηκε τῆσ πόλεωσ.
(안도키데스, 연설, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου 29:2)
οὕτω λαμπρά τε καὶ κοινὰ πᾶσι τὰ ὄντα κέκτηται, καὶ οὔτε Ἰταλία τῶν ταύτησ κτημάτων ὑπερορᾷ οὔτε Αἴγυπτοσ οὕτω πόρρω οὔτε Τυρρηνικὸν πέλαγοσ οὔτε Σύρων καὶ Κιλίκων, ποιητὴσ ἂν εἴποι τισ, ἐνστροφαὶ, οὔτε ἔθνοσ οὐδὲν ὡσ ἔποσ εἰπεῖν οὔτε κατ’ ἤπειρον οὔτ’ ἐν νήσοισ, ὃ μὴ παρὰ τῆσ πόλεωσ ταύτησ κεκόσμηται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πανηγυρικὸσ ἐν Κυζίκῳ περὶ τοῦ ναοῦ 4:10)
οὗτοσ δ’ ἐκείνου μὲν προὐκαλινδεῖτο, τοὺσ παιᾶνασ ᾖδεν, ὑμῶν δ’ ὑπερορᾷ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 430:3)
ὅπου δὲ θεὸσ ὁ πάντων κάλλιστοσ καὶ φανερώτατοσ οὐχ ὑπερορᾷ τὸν ἅπαντα χρόνον ἀνθρώπων ἐπιμελούμενοσ, ἦπού γε ἄνθρωπον θεοφιλῆ καὶ φρόνιμον χρὴ βαρύνεσθαι τὸ τοιοῦτον, ἀλλὰ μὴ καθ’ ὅσον οἰο͂́σ τέ ἐστι μιμεῖσθαι τὴν ἐκείνου δύναμιν καὶ φιλανθρωπίαν;
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ γ. 91:1)
ὡσ δέον τὴν τῶν βασιλέων ἐπιμέλειαν πατρικὴν καὶ κηδεμονικὴν εἶναι μετ̓ εὐνοίασ καὶ φιλίασ καὶ μηδέποτε ἄλλωσ προσῆκον ἀνθρώπων προΐστασθαί τε καὶ ἄρχειν ἤ ἀγαπῶντα καὶ προνοοῦντα, ὁπότε ὁ Ζεὺσ οὐχ ὑπερορᾷ πατὴρ ἀνθρώπων καλεῖσθαι.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΟΜΗΡΟΥ. 21:2)
ἀφικόμενοσ δὲ πρὸσ αὐτὸν ᾐτιᾶτο, ὅτι μὴ παρὰ τοῦ θεοῦ λύσιν αὐτοῖσ τῶν παρόντων αἰτεῖται κακῶν, ἀλλ’ οὕτωσ ὑπ’ αὐτῶν φθειρομένουσ ὑπερορᾷ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 9 86:2)
τὸ δὲ μέγιστον, ἤδη καὶ ἐρῶσιν αὐτοῦ αἱ γυναῖκεσ, ὁ δὲ θρύπτεται πρὸσ αὐτὰσ καὶ ὑπερορᾷ καὶ τὰσ μὲν προσίεται καὶ ἵλεώσ ἐστιν, αἱ δὲ ἀπειλοῦσιν ἀναρτήσειν αὑτὰσ ἀμελούμεναι.
(루키아노스, Gallus, (no name) 14:14)
μηδὲν σκαιόν, ὦ Τίμων, ἀλλὰ τὸ πάνυ τοῦτο ἄγριον καὶ τραχὺ καταβαλὼν προτείνασ τὼ χεῖρε λάμβανε τὴν ἀγαθὴν τύχην καὶ πλούτει πάλιν καὶ ἴσθι Ἀθηναίων τὰ πρῶτα καὶ ὑπερόρα τῶν ἀχαρίστων ἐκείνων μόνοσ αὐτὸσ εὐδαιμονῶν.
(루키아노스, Timon, (no name) 35:1)
οὔτε γὰρ τοὺσ πονηροὺσ ὑπερορᾷ οὔτε τοὺσ ἀγαθοὺσ θαυμάζει, ἀλλ’ ἴσον ἑαυτὸν παρέχει πᾶσιν.
(리시아스, Speeches, Ἐπιτάφιοσ τοῖσ Κορινθίων βοηθοῖς 94:4)
τοῖσ δὲ σεμνοτάτοισ θεοῖσ φίλοισ χρώμενοσ οὐδὲν ἡμᾶσ τοὺσ ἀνθρώπουσ ὑπερορᾷ;
(크세노폰, Works on Socrates, Συμπόσιον, chapter 8 4:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION