헬라어 문장 내 검색 Language

πρῶτον μὲν τοίνυν ἐκεῖνοι Θεμιστοκλέα τὸν τὴν ἐν Σαλαμῖνι ναυμαχίαν νικήσαντα καὶ Μιλτιάδην τὸν ἡγούμενον Μαραθῶνι καὶ πολλοὺσ ἄλλουσ, οὐκ ἴσα τοῖσ νῦν στρατηγοῖσ ἀγάθ’ εἰργασμένουσ, οὐ χαλκοῦσ ἵστασαν οὐδ’ ὑπερηγάπων.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 279:3)
ἐπεὶ δ’ ἐκεῖνοί τε διὰ Νικίου μάλιστα τῆσ εἰρήνησ τυχόντεσ καὶ τοὺσ ἄνδρασ ἀπολαβόντεσ ὑπερηγάπων αὐτόν, ἔν τε τοῖσ Ἕλλησι λόγοσ ἦν ὡσ Περικλέουσ μὲν συνάψαντοσ αὐτοῖσ, Νικίου δὲ λύσαντοσ τὸν πόλεμον, οἵ τε πλεῖστοι τὴν εἰρήνην Νικίειον ὠνόμαζον, οὐ μετρίωσ ἀνιώμενοσ ὁ Ἀλκιβιάδησ καὶ φθονῶν ἐβούλευε σύγχυσιν ὁρκίων.
(플루타르코스, Ἀλκιβιάδης, chapter 14 2:1)
ἐπὶ δὲ τούτοισ οἱ μὲν ἄλλοι πάντεσ ὑπερηγάπων τὴν ἀρετὴν καὶ τὴν τύχην ἐθαύμαζον, ὁ δὲ συγγενὴσ καὶ πολιτικὸσ φθόνοσ ἅμα τῇ δόξῃ τῶν ἀνδρῶν συναυξόμενοσ οὐ καλὰσ οὐδὲ πρεπούσασ ὑποδοχὰσ παρεσκεύαζεν αὐτοῖσ.
(플루타르코스, Pelopidas, chapter 25 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION