헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀξιόπιστον καὶ τὸ ἐνίαισ τῶν ἀντιθέσεων ὧν δοκοῦσι καθ’ ἡμῶν λέγειν οἱ ἀντίδικοι συγχωρεῖν καὶ συγκατατίθεσθαι, ὡσ ἐν τῷ κατὰ Μειδίου ἡ μὲν ἐκεῖθεν ἀντίθεσισ, τάχα νῦν καὶ τοιαῦτα ἐρεῖ, ὡσ ἐσκεμμένα πάντα λέγω ἐγώ, εἶτα ἡ παρ’ αὐτοῦ συγχώρησισ μεθ’ ὑπερβολῆσ, ἐγὼ δέ γ’ ἐσκέφθαι μὲν ὁμολογῶ καὶ μεμελετηκέναι ὡσ ἐνῆν μάλιστα ἐμοί.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ ἀξιοπιστίασ. 16:1)
τὰ δ’ οἶμαι βούλεται λέγειν δι’ ὑπερβολῆσ ὅτι Ἡρακλῆσ πᾶσαν μὲν γῆν, πᾶσαν δὲ θάλατταν διηρευνήσατο, καὶ πρὸσ ἅπαντασ ὁρ́ουσ καὶ πάσασ ἐσχατιὰσ ἀφίκετο, καὶ οὐδὲ τῶν κάτω γῆσ ἄρα ἠμέλησεν, οὐδὲ τῶν μέχρι οὐρανοῦ, ἀλλ’ οὕτω σφόδρα ἐν καιρῷ πᾶσιν ἀνθρώποισ ἐγένετο ὥστε καὶ τοῖσ θεοῖσ Ἡρακλέουσ ἐδέησε πρὸσ τὸ καταστήσασθαι τὰ ἑαυτῶν πράγματα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἡρακλῆς 2:7)
ἀλλὰ μὴν τήν γε ψῆφον ἣν ἤνεγκεν ἀεὶ περὶ τῶν λόγων τῶν ἡμετέρων, φθόνου μὲν οὐκ οἶδα εἰ κρείττω, μείζω δὲ ὑπερβολῆσ ἤνεγκεν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπὶ Ἀλεξάνδρῳ ἐπιτάφιος 11:5)
ὥσπερ γὰρ οἱ γράφειν ἀγαθοὶ διὰ τῶν πινάκων τῶν ὑπὲρ κορυφῆσ μεθ’ ὑπερβολῆσ δεικνύουσι τὰ γράμματα ὡσ μέγιστα καὶ ὡσ κάλλιστα γραφόμενοι τοῖσ παισὶ μιμεῖσθαι τὸ εἰσ δύναμιν τὴν ἑαυτῶν, οὕτωσ οὗτοι τὰ κάλλιστα τῶν ἐν ἀνθρώποισ διὰ τοῦ μεγίστου τῶν παραδειγμάτων ἐξέφηναν, ὥστ’ ἔχειν ἕκαστον εἰσ δύναμιν εἶναι μιμεῖσθαι καὶ καθάπερ διδασκάλων τῶν βασιλέων ἀπολαύειν εἰσ τὰ αὑτῶν πράγματα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πανηγυρικὸσ ἐν Κυζίκῳ περὶ τοῦ ναοῦ 10:2)
καὶ γάρ τοι πρότερον μὲν οὐδ’ εἰσ ἐπίνοιαν ὑπερβολῆσ ἐλθεῖν ἦν, ἀλλ’ ἐδόκει παράδειγμα κάλλουσ ἡ πόλισ εἶναι, νυνὶ δ’ ἐξηλέγχθημεν ἄρα οὐκ ὀρθῶσ δοξάζοντεσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Προσφωνητικόσ Σμυρναϊκός 4:9)
καὶ μικροῦ πᾶσαν ἐξέβαλον τὴν νόσον, εἰ μὴ τοῦ θεοῦ σημεῖα φαίνοντοσ καὶ μεταβάλλοντοσ ἤδη τὴν δίαιταν αὐτὸσ μὲν οὕτωσ εἶχον ὡσ ταύτῃ ποιήσων, βουλὴ δὲ κακὴ νίκησεν ἑταίρων, οἳ σοφίασ τε ἀντιποιούμενοι καί τινα ἔχειν περὶ ταῦτα δοκοῦντεσ δεινότητα ἀτοπώτερον τὰ ἐνύπνια ἐξηγοῦντο, φάσκοντεσ δι’ ὑπερβολῆσ ἐνδείκνυσθαι τὸν θεὸν ὅτι χρὴ μένειν ἐπὶ τῶν αὐτῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 17:6)
εἰσ τοίνυν τοῦθ’ ἧκεν ὁ Πόλλισ ὑπερβολῆσ καὶ οὕτω σφόδρα ἐσπούδασε κύριοσ καταστὰσ βουλεύσασθαι περὶ ἀνδρὸσ οἱού μηδ’ ὄναρ ἤλπισεν, εἶτα φανῆναί τι παμμέγεθεσ βεβουλευμένοσ καὶ ὑπερβάλλον φιλανθρωπίᾳ τε καὶ παιδείᾳ, ὥστε κομίσασ εἰσ Αἴγιναν, ἐν ᾗ θάνατοσ προείρητο εἴ τισ Ἀθηναίων ἐπιβαίνων ληφθείη, ἐνταῦθα ἐκβιβάζει σε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 118:8)
ἐπεὶ δ’ ὅ τε χιλὸσ αὐτοῖσ ἔξω διεφθείρετο καὶ οἴκοι τε πονήρωσ ἐπεπράγεσαν καὶ οὐδ’ ἀναστραφῆναι περιῆν, ἀλλ’ ἐνέκειντο αἱ ταλαιπωρίαι δειναὶ καὶ συνεχεῖσ, καὶ τοῦτο μὲν ἡ κεφαλὴ καὶ τὰ ἐντὸσ ἐκάετο, τοῦτο δ’ οἱ νεκροὶ πολλοὶ νύκτα καὶ ἡμέραν ἑωρῶντο, πάντα δ’ ἦν μεστὰ κυλινδομένων, καὶ πιπτόντων καὶ ἀπορουμένων, ἐλπίδοσ δ’ οὐδ’ ὁτιοῦν ἐσώζετο χρηστῆσ, οὕτωσ ἤδη πανταχόθεν κατακλεισθέντεσ καὶ κρατηθέντεσ ὑπὸ τῆσ ἀηθείασ καὶ τῆσ ὑπερβολῆσ τῶν παρόντων κακῶν ἀπεσείσαντο τὸν ἡνίοχον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 131:1)
μόνοι γὰρ τῶν πώποτε ἁψαμένων λόγων εὐχόμεθα, ὅπερ μετριώτατον εἰπεῖν, ὁπόσα ἐστὶ καὶ νομίζεται περὶ λόγουσ ἀγαθὰ εἰσ μίαν δύναμιν κατακλείσαντεσ δεικνύναι μεθ’ ὑπερβολῆσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 11:11)
νῦν δ’ ἐκείνῳ μὲν καὶ τὰ ξύλα καὶ τοὺσ λίθουσ ἄγειν προστίθησιν ὁ μῦθοσ δι’ ὑπερβολῆσ, οἱ δ’ ἀντὶ ξύλων αὐτοὶ καὶ λίθων εἰσὶ τῷ μὴ κινεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 12:1)
πῶσ οὖν οὐκ ἄτοπον τοὺσ μὲν οὕτω διακειμένουσ τῶν πάλαι μηδεμιᾶσ μὲν ἡστινοσοῦν ὑπερβολῆσ ἐν ταῖσ ἀμοιβαῖσ ἀποσχέσθαι, ἀτελείασ δὲ μηδαμοῦ τὸ παράπαν μηδ’ ὁπωστιοῦν μνημονεῦσαι, ἡμᾶσ δὲ τοὺσ τἀκείνων μάλιστα πάντων καὶ στέργοντασ καὶ θαυμάζοντασ, καὶ νόμον τοῦ τί δεῖ ποιεῖν ταῦθ’ ἡγουμένουσ, ἔπειτα ταύτῃ κεχρῆσθαι καὶ τὰσ τιμὰσ ἐντεῦθεν ὁρίζειν, ὥσπερ ἐκείνων κατεγνωκότασ, ὅτι μὴ τοῦτο συνεῖδον, ἢ συνιδόντεσ ὑπὸ βασκανίασ ἀπεῖπον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 23:9)
ἐπεὶ δ’ ὑπόκειται ἀρετὴ εἶναι ἡ τοιαύτη ἕξισ ἀφ’ ἧσ πρακτικοὶ τῶν βελτίστων καὶ καθ’ ἣν ἄριστα διάκεινται περὶ τὸ βέλτιστον, βέλτιστον δὲ καὶ ἄριστον τὸ κατὰ τὸν ὀρθὸν λόγον, τοῦτο δ’ ἐστὶ τὸ μέσον ὑπερβολῆσ καὶ ἐλλείψεωσ τῆσ πρὸσ ἡμᾶσ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 80:1)
ἐλλείψεωσ καὶ ἐγγύτερον τοῦ μέσου, ἐν δὲ τῇ τροφῇ ἡ ἔλλειψισ ὑπερβολῆσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 86:1)
καὶ γὰρ οὗτοι οὐ τῷ ὑπὸ μηθενὸσ ὃ μὲν πόνου τρίβεσθαι, ὃ δ’ ὑπὸ μηδεμιᾶσ ὑπερβολῆσ, τοιοῦτοι εἰσίν, ἀλλὰ τῷ ὑπὸ τούτων ἀπαθεῖσ εἶναι, ἢ ἁπλῶσ ἢ ἠρέμα, ὑφ’ ὧν οἱ πολλοὶ καὶ οἱ πλεῖστοι.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 16:4)
πρῶτον οὖν τοῦτο θεωρητέον, ὅτι τὰ τοιαῦτα πέφυκεν ὑπ’ ἐνδείασ καὶ ὑπερβολῆσ φθείρεσθαι, δεῖ γὰρ ὑπὲρ τῶν ἀφανῶν τοῖσ φανεροῖσ μαρτυρίοισ χρῆσθαι ὥσπερ ἐπὶ τῆσ ἰσχύοσ καὶ τῆσ ὑγιείασ ὁρῶμεν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 17:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION