헬라어 문장 내 검색 Language

ὧν, τὸ πρέπον φυλάττων ἐγὼ τῷδε τῷ καιρῷ, τὸ σαφὲσ εἰπεῖν ὑπερβαίνω.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἐπιτάφιοσ. 39:2)
νὴ Δί’, οὐ γὰρ ἦν τῶν Ἑλλήνων ἴδιον, ἀλλά ποθεν ἐπεισκωμάσαν αὐτοῖσ ἀπὸ τῆσ πρὸσ Κελτοὺσ ἢ Θρᾷκασ ἢ Σκύθασ ἐπιμιξίασ, σὺ δὲ ‐ ἅπαντα γὰρ οἶσθα τὰ τῶν Ἀθηναίων ‐ ἐξέκλεισασ τοῦτο εὐθὺσ καὶ ἐξεκήρυξασ τοῦ Ἑλληνικοῦ, καὶ ὁ γέλωσ ἐπὶ τούτῳ, ὅτι βαρβαρίζω καὶ ξενίζω καὶ ὑπερβαίνω τοὺσ ὁρ́ουσ τοὺσ Ἀττικούσ.
(루키아노스, Pseudologista, (no name) 8:2)
χρυσὸν μὲν καὶ ἄργυρον ὥσπερ τοὺσ ἄλλουσ λίθουσ περιορῶν ὑπερβαίνω, ταῖσ δὲ σαῖσ χλανίσι καὶ τάπησιν οὐδὲν ἂν μὰ Δί’ ἥδιον ἢ βαθεῖ καὶ μαλθακῷ πηλῷ μεστὸσ ὢν ἐγκατακλιθείην ἀναπαυόμενοσ.
(플루타르코스, Bruta animalia ratione uti, chapter, section 6 11:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION