헬라어 문장 내 검색 Language

παράδοξοσ δέ μοι κἀκεῖνοσ ὁ λόγοσ ἐφάνη καὶ δεινῶσ ἄδικοσ, ὅθ’ ὑμᾶσ ἐπηρώτα, εἰ οἱο͂́ν τ’ ἐστὶν ἐν τῇ αὐτῇ πόλει Φιλοκράτουσ μὲν θάνατον καταψηφίσασθαι, ὅτι καταγνοὺσ ἑαυτοῦ ἀδικεῖν τὴν κρίσιν οὐχ ὑπέμεινεν, ἐμοῦ δ’ ἀπογνῶναι.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 61)
Αἱρεθέντεσ δ’ οὖν ὕπατοι Κράσσοσ τε καὶ Πομπήιοσ Καίσαρι μέν, ὥσπερ ὑπέστησαν, τὴν ἑτέραν πενταετίαν προσεψηφίσαντο, τὰ δὲ ἔθνη διακληρούμενοι καὶ στρατιὰν ἐπ’ αὐτοῖσ, ὁ μὲν Πομπήιοσ εἵλετο Ἰβηρίαν τε καὶ Λιβύην καὶ ἐσ τάσδε τοὺσ φίλουσ περιπέμπων αὐτὸσ ὑπέμεινεν ἐν Ῥώμῃ, ὁ δὲ Κράσσοσ Συρίαν τε καὶ τὰ Συρίασ πλησίον ἐπιθυμίᾳ πολέμου πρὸσ Παρθυαίουσ ὡσ εὐχεροῦσ δὴ καὶ ἐνδόξου καὶ ἐπικερδοῦσ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 3 4:1)
ὁ δὲ Πομπήιοσ τῆσ μὲν αὐτομολίασ τοῦ Μηνοδώρου ἐπιπλέοντοσ ἤδη Καίσαροσ ᾔσθετο, πρὸσ δὲ τὸν ἑκατέρωθεν ἐπίπλουν αὐτὸσ μὲν ὑπέμεινεν ἐν Μεσσήνῃ τὸν Καίσαρα, Καλουισίῳ δὲ καὶ Μηνοδώρῳ τὸν ἔχθιστον τῷ Μηνοδώρῳ μάλιστα τῶν ἐξελευθέρων ἑαυτοῦ Μενεκράτη προσετασσεν ἀπαντᾶν ἐπὶ στολου πολλοῦ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 9 5:3)
φίλιππόσ τε γὰρ εὐτυχήσασ τῇ περὶ Χαιρώνειαν μάχῃ τὴν μὲν Θηβαίων πόλιν εὐθὺσ φρουρᾷ κατέλαβε, τὴν δὲ τῶν Ἀθηναίων οὐδ’ ἰδεῖν ὑπέμεινεν, ἀλλ’ ἔστη κατὰ χώραν αἰδοῖ τοῦ κρείττονοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 92:10)
ἔσθ’ ὅστισ ἂν τὸν Ἀτρεστίδαν τότε μισήσασ διὰ τοὺσ τῶν Ὀλυνθίων παῖδασ καὶ γύναια, ταὐτὰ Φιλοκράτει νῦν πράττειν ὑπέμεινεν, ὃσ γυναῖκασ ἐλευθέρασ τῶν Ὀλυνθίων ἤγαγε δεῦρ’ ἐφ’ ὕβρει, καὶ οὕτωσ ἐπὶ τῷ βδελυρῶσ βεβιωκέναι γιγνώσκεται ὥστε μηδὲν ἔμ’ αἰσχρὸν εἰπεῖν νυνὶ περὶ αὐτοῦ δεῖν μηδὲ δυσχερέσ, ἀλλὰ τοσοῦτον εἰπόντοσ μόνον, ὅτι Φιλοκράτησ γυναῖκασ ἤγαγε, πάντασ ὑμᾶσ εἰδέναι καὶ τοὺσ περιεστηκότασ τὰ μετὰ ταῦτα, καὶ ἐλεεῖν εὖ οἶδ’ ὅτι τὰσ ἀτυχεῖσ καὶ ταλαιπώρουσ ἀνθρώπουσ, ἃσ οὐκ ἠλέησεν Αἰσχίνησ, οὐδ’ ἐδάκρυσεν ἐπὶ ταύταισ τὴν Ἑλλάδα, εἰ παρὰ τοῖσ συμμάχοισ ὑπὸ τῶν πρέσβεων ὑβρίζονται.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 398:1)
καίτοι ὅστισ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, κακῶν ἀλλοτρίων κλέπτησ ὑπέμεινεν ὀνομασθῆναι, τί ἂν ἡγεῖσθε ποιῆσαι τοῦτον ὑπὲρ αὑτοῦ;
(데모스테네스, Speeches 41-50, Κατὰ Στεφάνου Ψευδομαρτυριῶν Α 91:3)
οὕτωσ γὰρ καὶ ἐν Ὀδυσσείᾳ τὰ μὲν περὶ τὴν Ἰθάκην καὶ τὸν θάνατον τῶν μνηστήρων αὐτὸσ λέγει, τὰ δὲ μέγιστα τῶν ψευσμάτων οὐχ ὑπέμεινεν εἰπεῖν, τὰ περὶ τὴν Σκύλλαν καὶ τὸν Κύκλωπα καὶ τὰ φάρμακα τῆσ Κίρκησ, ἔτι δὲ τὴν εἰσ ᾅδου κατάβασιν τοῦ Ὀδυσσέωσ, ἀλλὰ τὸν Ὀδυσσέα ἐποίησε διηγούμενον τοῖσπερὶ τὸν Ἀλκίνοον·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΡΩΙΚΟΣ ΥΠΕΡ τοῦ ΙΛΙΟΝ ΜΗ ΑΛΩΝΑΙ. 41:1)
εἰσ τοῦτο δὲ προελθὼν ἀπεῖπε λοιπόν, οὐκ ἔχων ὅ,τι χρήσηται τῇ ποιήσει καὶ τοῖσ ψεύσμασι δυσχεραίνων οὐδὲ γὰρ ὑπέμεινεν οἶμαι πάλαι τεθνηκότα τὸν Ἀχιλλέα ποιεῖν πάλιν ἀναιρούμενον, οὐδὲ νικῶντασ τοὺσ ἡττηθέντασ καὶ φεύγοντασ, οὐδὲ τὴν κρατήσασαν πόλιν, ταύτην πορθουμένην.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΡΩΙΚΟΣ ΥΠΕΡ τοῦ ΙΛΙΟΝ ΜΗ ΑΛΩΝΑΙ. 137:1)
αὕτη μέντοι σωφρονεῖν βουλομένη καὶ τὸν ἄνδρα τὸν ἑαυτῆσ φιλοῦσα, ὥσπερ ἀγαθῇ προσήκει γυναικί, ξενιζομένου παρ’ αὐτῇ Σέξτου διὰ τὴν συγγένειαν τῇ παρελθούσῃ νυκτί, Κολλατίνου δὲ τότ’ ἀποδημοῦντοσ ἐπὶ στρατοπέδου, τὴν ἀκόλαστον ὕβριν τῆσ τυραννίδοσ οὐκ ἐδυνήθη διαφυγεῖν, ἀλλ’ ὥσπερ αἰχμάλωτοσ ὑπ’ ἀνάγκησ κρατηθεῖσα ὑπέμεινεν ὅσα μὴ θέμισ ἐλευθέρᾳ γυναικὶ παθεῖν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 82 1:2)
οἴχεται, φησίν, ὑμῖν Μάρκιοσ, ὦ μῆτερ ἅμα καὶ σύ, ὦ Οὐολουμνία, κρατίστη γυναικῶν, ἐξελασθεὶσ ὑπὸ τῶν πολιτῶν, ὅτι γενναῖοσ ἦν καὶ φιλόπολισ καὶ πολλοὺσ ὑπέμεινεν ὑπὲρ τῆσ πατρίδοσ ἀγῶνασ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 41 5:1)
καὶ οὐδὲ τότ’ ἀπαναστῆσαι τὴν στρατιὰν ὁ Μενήνιοσ ὑπέμεινεν, ἀλλ’ ἐξαγαγὼν παρέταξεν ὡσ εἰσ μάχην, καταφρονήσασ τῶν τὰ συμφέροντα ὑποτιθεμένων.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 23 9:1)
κἀκεῖνοσ ὡσ ἔγνω κατακλειόμενον αὑτὸν εἰσ δυσχωρίασ, ἔνθα οὐκ ἦν δυνατὸν ἀνὰ κράτοσ ἐλάσαι τὸν ἵππον, καθάλλεταί τε καὶ στὰσ ἐπὶ τὸν ὄχθον, ἵνα μὴ κυκλωθείη πρὸσ αὐτῶν, τὸν ὑπασπιστὴν μόνον ἔχων τοὺσ ἐπιόντασ ὑπέμεινεν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 26 5:1)
διὰ δὴ ταῦτα πάντα οἰστρῶν λόγον τε ὑπέμεινεν εἰπεῖν ἀναίσχυντον, ἐξ οὗ καταφανὴσ ἐγένετο τοῖσ ὑπονοοῦσιν, ὅτι τὸ συκοφάντημα κατὰ τῆσ κόρησ αὐτὸσ ἔγραψε καὶ ἔργον ἐτόλμησε τυραννικὸν πρᾶξαι καὶ ὠμόν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 35 7:1)
καὶ γενόμενοσ ἡγεμὼν τῆσ πρεσβείασ παρεκάλει Κάμιλλον διαλλαγῆναι πρὸσ τὴν πατρίδα, τὰσ συμφοράσ, ἐν αἷσ ἦν, ἐπιλογισάμενον, δι’ ἃσ ὑπέμεινεν ἐπὶ τὸν ὑβρισθέντα ὑφ’ ἑαυτῆσ καταφυγεῖν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 13, chapter 6 3:1)
οὗ κατέλυσαν τὴν ἐν τῇ Μουνυχίᾳ φρουρὰν ὑπὸ Κασσάνδρου κατασταθεῖσαν οἱ περὶ Ἀντίγονον καὶ Δημήτριον τοὺσ βασιλεῖσ, αἰτίαν ἔχων ἅμα τοῖσ ἐπιφανεστάτοισ Ἀθηναίων καίτοι ξένοσ αὐτὸσ ὢν καταλῦσαι τὸν δῆμον, ὁρῶν ἠρεθισμένουσ τοὺσ Ἀθηναίουσ καὶ μάλιστα τῷ πλουτεῖν ἑαυτὸν ὑφορωμένουσ, μὴ διὰ τοῦτο πάθῃ τι δεινόν, εἰσελθεῖν μὲν εἰσ δικαστήριον οὐχ ὑπέμεινεν, ἐξελθὼν δὲ τῆσ πόλεωσ καὶ ἐλθὼν εἰσ Χαλκίδα τὴν ἐν Εὐβοίᾳ, τὸν ἀπ’ Ἀναξικράτουσ χρόνον ἑώσ Φιλίππου πεντεκαιδεκαετῆ γενόμενον ἐκεῖ διέτριψεν, εἴ τισ αὐτῷ γένοιτο διὰ Θεοφράστου καὶ τῶν ἄλλων φίλων κάθοδοσ, περιμένων.
(디오니시오스, De Dinarcho, chapter 2 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION