헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

Ἢν δὲ ἀνεκπύητον τὸ ἕλκοσ γίγνηται, καὶ κακώδεα ἡ γαστὴρ ὁκοῖόν τι σηπεδόνα ὑπάγει, τροφὴ ἄπεπτοσ διεκθέει ὑπ’ ἀκρασίη σ κοιλίησ τε καὶ ἐντέρων.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.258)
ὑπάγει γὰρ ὅδε μέλαιναν χολήν· ἀτὰρ καὶ τοῦ θύμου τοῦ Ἀττικοῦ ἡ κόμη, καὶ ἥδε ἄγει μέλαιναν χολήν· ἄριστον δὲ ξυμμίσγοντα διδόναι ἑκάστου μέροσ ἓν ἐσ ὁλκὴνδύο ἀμφοῖν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.168)
ἀγαθὸν δὲ καὶ ἀλόη, ἥδε γὰρ ὑπάγει εἰσ τὸ κάτω ἔντερον τὴν χολήν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.178)
τὸ γὰρ εἰσ τοῦτο ἀγαγεῖν τὴν πόλιν ὥστ’ ἔχειν Θηβαίουσ ταῦτ’ ἀποφήνασθαι περὶ αὐτῆσ ὑπάγει δικαίωσ αὐτοὺσ τῆσ μέμψεωσ τῇ κοινωνίᾳ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ γ# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων δεύτερος 2:1)
καὶ τροφὰσ ἐμποιεῖ τοῖσ σώμασιν ὑγράσ, ὑπάγει δὲ καὶ τὰσ κοιλίασ μάλιστα πάντων τῶν ἑψομένων ἰχθύων τὰ δὲ ὀπτώμενα χείρονα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 54 2:5)
Θηβαίουσ τὰ νῦν ὑπάγει τὴν Βοιωτίαν αὐτοῖσ παραδοὺσ καὶ ἀπαλλάξασ πολέμου πολλοῦ καὶ χαλεποῦ·
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Δ 73:4)
Θηβαίουσ νῦν ὑπάγει τὴν Βοιωτίαν αὐτοῖσ παραδοὺσ καὶ ἀπαλλάξασ πολέμου πολλοῦ καὶ χαλεποῦ·
(데모스테네스, Speeches, Περὶ τῶν ἐν Χερρονήσῳ 74:1)
ταῦτα ὑπάγει αὐτοὺσ καὶ δούλουσ ἀντὶ ἐλευθέρων τίθησιν ‐ οὐχ ἡ τῶν ἀναγκαίων χρεία, ἣν ἔφασκον, ἀλλ’ ἡ τῶν οὐκ ἀναγκαίων ἐπιθυμία καὶ ὁ τῶν πολλῶν καὶ πολυτελῶν ἐκείνων ζῆλοσ.
(루키아노스, De mercede, (no name) 7:2)
Ὁμοία ἐστὶν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν θησαυρῷ κεκρυμμένῳ ἐν τῷ ἀγρῷ, ὃν εὑρὼν ἄνθρωποσ ἔκρυψεν, καὶ ἀπὸ τῆσ χαρᾶσ αὐτοῦ ὑπάγει καὶ πωλεῖ ὅσα ἔχει καὶ ἀγοράζει τὸν ἀγρὸν ἐκεῖνον.
(ΚΑΤΑ ΜΑΘΘΑΙΟΝ, chapter 11 138:1)
ὁ μὲν υἱὸσ τοῦ ἀνθρώπου ὑπάγει καθὼσ γέγραπται περὶ αὐτοῦ, οὐαὶ δὲ τῷ ἀνθρώπῳ ἐκείνῳ δι’ οὗ ὁ υἱὸσ τοῦ ἀνθρώπου παραδίδοται·
(ΚΑΤΑ ΜΑΘΘΑΙΟΝ, chapter 26 27:1)
ὅτι ὁ μὲν υἱὸσ τοῦ ἀνθρώπου ὑπάγει καθὼσ γέγραπται περὶ αὐτοῦ, οὐαὶ δὲ τῷ ἀνθρώπῳ ἐκείνῳ δι’ οὗ ὁ υἱὸσ τοῦ ἀνθρώπου παραδίδοται·
(ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ, chapter 10 210:1)
τὸ πνεῦμα ὅπου θέλει πνεῖ, καὶ τὴν φωνὴν αὐτοῦ ἀκούεισ, ἀλλ’ οὐκ οἶδασ πόθεν ἔρχεται καὶ ποῦ ὑπάγει·
(ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΗΝ, chapter 1 94:1)
οἱ οὖν Ιοὐδαῖοι οἱ ὄντεσ μετ’ αὐτῆσ ἐν τῇ οἰκίᾳ καὶ παραμυθούμενοι αὐτήν, ἰδόντεσ τὴν Μαριὰμ ὅτι ταχέωσ ἀνέστη καὶ ἐξῆλθεν, ἠκολούθησαν αὐτῇ δόξαντεσ ὅτι ὑπάγει εἰσ τὸ μνημεῖον ἵνα κλαύσῃ ἐκεῖ.
(ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΗΝ, chapter 6 314:1)
περιπατεῖτε ὡσ τὸ φῶσ ἔχετε, ἵνα μὴ σκοτία ὑμᾶσ καταλάβῃ, καὶ ὁ περιπατῶν ἐν τῇ σκοτίᾳ οὐκ οἶδεν ποῦ ὑπάγει.
(ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΗΝ, chapter 6 382:2)
ὁ δὲ μισῶν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ ἐν τῇ σκοτίᾳ ἐστὶν καὶ ἐν τῇ σκοτίᾳ περιπατεῖ, καὶ οὐκ οἶδεν ποῦ ὑπάγει, ὅτι ἡ σκοτία ἐτύφλωσεν τοὺσ ὀφθαλμοὺσ αὐτοῦ.
(IWANOU A, chapter 1 25:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION