헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

μουσικόσ τε ἀνὴρ εἵπετο, βαρβάρῳ μουσικῇ τὸν βασιλέα Βιτοῖτον, εἶτ’ Ἀλλόβριγασ, εἶτα τὸν πρεσβευτὴν αὐτὸν ἔσ τε γένοσ καὶ ἀνδρείαν καὶ περιουσίαν ὑμνῶν·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 5:63)
ἡμῖν δὲ οὔτε ἀνοῖξαι πίθον ὕμνων οὔθ’ ἁρ́μα μουσαῖον οὔθ’ ὁλκάδα μυριοφόρον οὔτε νεφέλασ, οὐ γρῦπασ οὐδὲ τῶν τοιούτων οὐδὲν ἔξεστιν εἰπεῖν, οὔτε θρασύνασθαι οὔτ’ ἐπεμβαλεῖν λόγον ἔξω τοῦ πράγματοσ, ἀλλ’ ὡσ ἀληθῶσ δεῖ μένειν ἐν τῷ μέτρῳ καὶ μεμνῆσθαι παρὰ πάντα ἑαυτοῦ, οἱο͂ν ἐπὶ στρατείασ τὴν τάξιν φυλάττοντα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸν Σάραπιν 4:5)
αὐτὸσ γάρ ἐστι Πλάτων ἡμῖν ὁ τὴν Ἀσπασίαν ὑμνῶν ὡσ διδάσκαλον θαυμαστὴν ῥητορικῆσ, καταφεύγων ἐπὶ τὸν Περικλέα καὶ δι’ ἐκείνου πιστούμενοσ καὶ διαρρήδην γε οὑτωσὶ διαφέροντα τῶν Ἑλλήνων αὐτὸν προσειρηκώσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 16:4)
ἐκεῖνοσ γὰρ ἀρξάμενοσ τῆσ θεογονίασ καὶ τὰσ Μούσασ ὑμνῶν εὐθὺσ λέγει αἵ νύ ποθ’ Ἡσίοδον καλὴν ἐδίδαξαν ἀοιδήν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 5:12)
ᾆσαι δ’ οὐκ ἦν ἐν ξυμποσίῳ πλὴν Δωροῖ συκοπέδιλε, καὶ τέκτονεσ εὐπαλάμων ὕμνων·
(아리스토텔레스, Parabasis, parabasis10)
ἄγε σύννομέ μοι παῦσαι μὲν ὕπνου, λῦσον δὲ νόμουσ ἱερῶν ὕμνων, οὓσ διὰ θείου στόματοσ θρηνεῖσ τὸν ἐμὸν καὶ σὸν πολύδακρυν Ἴτυν·
(아리스토파네스, Birds, Parodos, monody1)
ὦ φίλη, ὦ ξουθή, ὦ φίλτατον ὀρνέων πάντων, ξύννομε τῶν ἐμῶν ὕμνων, ξύντροφ’ ἀηδοῖ, ἦλθεσ ἦλθεσ ὤφθησ, ἡδὺν φθόγγον ἐμοὶ φέρουσ’.
(아리스토파네스, Birds, Parabasis, prelude1)
Νεφελοκοκκυγίαν τὰν εὐδαίμονα κλῇσον ὦ Μοῦσα τεαῖσ ἐν ὓμνων ἀοιδαῖσ.
(아리스토파네스, Birds, Lyric-Scene, lyric1)
λιμναῖα κρηνῶν τέκνα, ξύναυλον ὕμνων βοὰν φθεγξώμεθ’, εὔγηρυν ἐμὰν ἀοιδάν, κοὰξ κοάξ, ἣν ἀμφὶ Νυσήιον Διὸσ Διόνυσον ἐν Λίμναισιν ἰαχήσαμεν, ἡνίχ’ ὁ κραιπαλόκωμοσ τοῖσ ἱεροῖσι Χύτροισι χωρεῖ κατ’ ἐμὸν τέμενοσ λαῶν ὄχλοσ.
(아리스토파네스, Frogs, Prologue, trochees2)
ἄγε νυν ἑτέραν ὕμνων ἰδέαν τὴν καρποφόρον βασίλειαν Δήμητρα θεὰν ἐπικοσμοῦντεσ ζαθέαισ μολπαῖσ κελαδεῖτε.
(아리스토파네스, Frogs, Parodos, anapests1)
σέβομαι Λατώ τ’ ἄνασσαν κίθαρίν τε ματέρ’ ὕμνων ἄρσενι βοᾷ δόκιμον, τᾷ φάοσ ἔσσυτο δαιμονίοισ <θεοῦ> ὄμμασιν ἁμετέρασ τε δι’ αἰφνιδίου ὀπόσ.
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Prologue, lyric10)
παλαιὸν μὲν οἶνον, ἄνθεα δ’ ὕμνων νεωτέρων Πίνδαροσ ἐπαινεῖ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 471)
φημὶ δὲ καὶ Βοιωτὸν ἀποπρολιπόντα μέλαθρον Ἡσίοδον, πάσησ ἤρανον ἱστορίησ, Ἀσκραίων ἐσικέσθαι ἐρῶνθ’ Ἑλικωνίδα κώμην ἔνθεν ὃ γ’ Ηοἴην μνώμενοσ Ἀσκραικὴν πόλλ’ ἔπαθεν, πάσασ δὲ λόγων ἀνεγράψατο βίβλουσ ὑμνῶν, ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 71 2:2)
Λέσβιοσ Ἀλκαῖοσ δέ, πόσουσ ἀνεδέξατο κώμουσ, Σαπφοῦσ φορμίζων ἱμερόεντα πόθον, γινώσκεισ, ὁ ο ἀοιδὸσ ἀηδόνοσ ἠράσαθ’ ὕμνων Τήιον ἀλγύνων ἄνδρα πολυφραδίῃ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 71 6:1)
ὃν ὁ σοφὸσ ὑμνῶν αἰεί ποτε Ἀνακρέων πᾶσίν ἐστιν διὰ στόματοσ, λέγει οὖν περὶ αὐτοῦ καὶ ὁ κράτιστοσ Κριτίασ τάδε·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 74 2:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION