헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

Ἑρμῆν ὕμνει, Μοῦσα, Διὸσ καὶ Μαιάδοσ υἱόν, Κυλλήνησ μεδέοντα καὶ Ἀρκαδίησ πολυμήλου, ἄγγελον ἀθανάτων ἐριούνιον, ὃν τέκε Μαῖα, νύμφη ἐυπλόκαμοσ, Διὸσ ἐν φιλότητι μιγεῖσα, αἰδοίη·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἑρμῆν 2:1)
Ἄρτεμιν ὕμνει, Μοῦσα, κασιγνήτην Ἑκάτοιο.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἄρτεμιν 2:1)
μητέρα μοι πάντων τε θεῶν πάντων τ’ ἀνθρώπων ὕμνει, Μοῦσα λίγεια, Διὸσ θυγάτηρ μεγάλοιο, ᾗ κροτάλων τυπάνων τ’ ἰαχὴ σύν τε βρόμοσ αὐλῶν εὐάδεν ἠδὲ λύκων κλαγγὴ χαροπῶν τε λεόντων οὔρεά τ’ ἠχήεντα καὶ ὑλήεντεσ ἔναυλοι.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Μητέρα Θεῶν 2:1)
Τοιάδε εἰπὼν τὴν ἐσθῆτα οἱᾶ́ τισ ἔνθουσ ἀνεσύρατο, καὶ περιζωσάμενοσ ἐσ τὸ τῶν χειρῶν εὔκολον, τὸ λέχοσ ὡσ ἐπὶ σκηνῆσ περιέστη κατακύπτων τε ἐσ αὐτὸ καὶ ἀνίσχων, πρῶτα μὲν ὡσ θεὸν οὐράνιον ὕμνει καὶ ἐσ πίστιν θεοῦ γενέσεωσ τὰσ χεῖρασ ἀνέτεινεν, ἐπιλέγων ὁμοῦ σὺν δρόμῳ φωνῆσ πολέμουσ αὐτοῦ καὶ μάχασ καὶ νίκασ καὶ ἔθνη, ὅσα προσποιήσειε τῇ πατρίδι, καὶ λάφυρα, ὅσα πέμψειεν, ἐν θαύματι αὐτῶν ἕκαστα ποιούμενοσ καὶ συνεχῶσ ἐπιβοῶν·
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 20 4:1)
διδόασι δ’ αὐτῷ καὶ τὸν Πᾶνα χορευτὴν τελεώτατον θεῶν ὄντα, ὡσ Πίνδαρόσ τε ὑμνεῖ καὶ οἱ κατ’ Αἴγυπτον ἱερεῖσ κατέμαθον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Διόνυσος 2:11)
οὐδεὶσ δὲ ἐφ’ ἑαυτῷ τηλικοῦτον φρονεῖ, ὅστισ τοὔνομα ἀκούσασ μόνον οἱο͂́σ τ’ ἐστὶν ἀτρεμεῖν, ἀλλ’ ἀναστὰσ ὑμνεῖ καὶ σέβει καὶ συνεύχεται διπλῆν εὐχὴν, τὴν μὲν ὑπὲρ αὑτοῦ τοῖσ θεοῖσ, τὴν δὲ αὐτῷ ἐκείνῳ περὶ τῶν ἑαυτοῦ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 11:2)
ἐκεῖνοσ τοίνυν λέγεται βιῶναι μὲν οὕτωσ σεμνῶσ ὥστε μηδὲν τῶν προφητῶν καὶ τῶν ἱερέων τὸν ἐκείνου βίον διαφέρειν, οὕτω δὲ εἶναι σώφρων ὥστε καὶ βαδίζειν τεταγμένα καὶ τὴν ὀρθὴν ὁδὸν σώζειν κατὰ τὴν παροιμίαν, διαίτησ δὲ τάξιν τὴν μέσην προῃρῆσθαι, μήτε ὑπερήφανον μήτε ἀνελεύθερον, ὥσπερ τοὺσ πρεσβυτάτουσ Ἀθηναίων ὁ Πλάτωνοσ ὑμνεῖ λόγοσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 3:5)
αὐτὸσ γὰρ Πλάτων ὑμνεῖ τὸ Δωρικὸν τοῦτο στρατόπεδον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 101:6)
καὶ τὰν σιὰν δ’ αὖ τὰν κρατίσταν Χαλκίοικον ὕμνει τὰν πάμμαχον.
(아리스토파네스, Lysistrata, Lyric-Scene, lyric6)
ἀριστοκάρπου Σικελίασ κρέουσαν Δάματρα ϝιοστέφανόν τε κούραν ὕμνει, γλυκύδωρε Κλειοῖ, θοάσ τ’ Ὀ‐ λυμπιοδρόμουσ Ιἕρωνοσ ἵππουσ.
(바킬리데스, Οδεσ ̔Γρεεκ̓, epinicians, ode 3 Ιἕρωνι Συρακοσίῳ Ἵπποισ Ὀλύμπια. 1:1)
" τοιοῦτοσ ἦν ὁ τὴν ἡδονὴν εἶναι τέλοσ δογματίζων, ὃν καὶ Ἀθήναιοσ δι’ ἐπιγράμματοσ οὕτωσ ὑμνεῖ·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 11:9)
ἀντιψάλμουσ ᾠδὰσ ὕμνων τ’ Ἀσιητᾶν σοι βάρβαρον ἀχὰν δεσποίνᾳ γ’ ἐξαυδάσω, τὰν ἐν θρήνοισιν μοῦσαν νέκυσι μελομέναν, τὰν ἐν μολπαῖσ Αἵδασ ὑμνεῖ δίχα παιάνων.
(에우리피데스, Iphigenia in Tauris, choral, anapests 2:1)
Σιμόεντοσ ἡμένα κοίτασ φοινίασ ὑμνεῖ πολυχορδοτάτᾳ γήρυϊ παιδολέτωρ μελοποιὸν ἀηδονὶσ μέριμναν.
(에우리피데스, Rhesus, choral, antistrophe 12)
διὰ τοῦτο λόγοσ τε αὐτὸν πρὸσ ἁπάντων Ιοὐδαίων ἱερὸσ ὑμνεῖ καὶ μνήμη ῥέουσα δι’ αἰῶνοσ ἀεὶ νέα τοῖσ ἐπιγινομένοισ παραδίδωσιν ἀθάνατον.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον . 116:1)
Ἱπποκράτησ μὲν οὖν ὧν ἴσμεν ἰατρῶν τε καὶ φιλοσόφων πρῶτοσ ἁπάντων, ὡσ ἂν καὶ πρῶτοσ ἐπιγνοὺσ τὰ τῆσ φύσεωσ ἔργα, θαυμάζει τε καὶ διὰ παντὸσ αὐτὴν ὑμνεῖ δικαίαν ὀνομάζων καὶ μόνην ἐξαρκεῖν εἰσ ἅπαντα τοῖσ ζῳοίσ φησίν, αὐτὴν ἐξ αὑτῆσ ἀδιδάκτωσ πράττουσαν ἅπαντα τὰ δέοντα·
(갈레노스, On the Natural Faculties., ΓΑΛΗΝΟΥ ΠΕΡΙ ΦΥΣΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ Α, section 1339)

SEARCH

MENU NAVIGATION