헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ γὰρ Ῥηϊδίωσ τοῖσι ἄνω προσχωρέει · ἀτὰρ ἠδὲ Ῥηϊδίωσ ἀφίσταται· ἀκρόπλοόσ τε γὰρ ἡ ὑστέρη· ὑγροὶ δὲ καὶ οἱ ὑμένεσ οἱ ὀχῆεσ αὐτῆσ· ὑγρὸν δὲ καὶ τὸ χωρίον, ἔνθα κέεται ἡ ὑστέρη· πρὸσ δὲ φυγῇ τε καὶ ὁρμῇ χρέεται ἡδέων τε καὶ ἀηδέων.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.252)
ἀλλὰ τάδε μὲν ἀρχὴ πρώτη· ὑστάτη δὲ καὶ καιρίη, ψύξισ ἐμφύτου θερμοῦ· ἐπὶ ὑγρότητι ἢ ξηρότητι πάσχει ἥδε, καὶ δυσαλθὴσ τῆσ ἑτέρησ μᾶλλον· ἀτὰρ καὶ ἐπὶ τρώματι καὶ διακοπῇ νεύρου ἀναλθήσ · ἡλικίη, γέροντεσ, καὶ οἵδε δυσαλθέεσ· παιδίοισι δὲ εὐανάκλητοι· ὡρ́η, χειμὼν, ἐάρ δεύτερον, ἔπειτα μετόπωρον, θέροσ ἥκιστα· ἕξεισ, οἱ παχέεσ κατὰ φύσιν, ὑγροὶ, ἀργοὶ, ζωώδεεσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.127)
ὅκου μὲν γὰρ ἡ γῆ πίειρα καὶ μαλθακὴ καὶ ἔνυδροσ, καὶ τὰ ὕδατα κάρτα μετέωρα, ὥστε θερμὰ εἶναι τοῦ θέρεοσ καὶ τοῦ χειμῶνοσ ψυχρά, καὶ τῶν ὡρέων καλῶσ κεῖται, ἐνταῦθα καὶ οἱ ἄνθρωποι σαρκώδεέσ εἰσι καὶ ἄναρθροι καὶ ὑγροὶ καὶ ἀταλαίπωροι καὶ τὴν ψυχὴν κακοὶ ὡσ ἐπὶ τὸ πολύ.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΑΕΡΩΝ ΥΔΑΤΩΝ ΤΟΠΩΝ, xxiv.14)
Ἐν Θάσῳ πρωὶ τοῦ φθινοπώρου χειμῶνεσ οὐ κατὰ καιρόν, ἀλλ’ ἐξαίφνησ ἐν βορείοισι καὶ νοτίοισι πολλοῖσ ὑγροὶ καὶ προεκρηγνύμενοι.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, EPIDHMIWN A, ἀρ́ρωστοι τεσσαρεσ καίδεκα42)
Καὶ γὰρ ἡ ὑγρότησ τοῖσιν ἀνθρώποισι γίνεται ἡ ἐκ τῶν ἄρθρων, διὰ τῶν νεύρων τὴν ἀπάρτισιν, ἢν χαλαρά τε ἐῄ φύσει, καὶ τὰσ ἐπιτάσιασ εὐφόρωσ φέρῃ‧ συχνοὺσ γὰρ ἄν τισ ἴδοι, οἳ οὕτωσ ὑγροί εἰσιν, ὥστε, ὁπόταν ἐθέλωσι, τότε αὐτοῖσι τὰ ἄρθρα ἐξίσταται ἀνωδύνωσ, καὶ καθίσταται ἀνωδύνωσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 8.2)
"διὸ πάσχειν τι βέλτιον εἶναι καὶ λυπεῖσθαι καὶ νὴ Δία λιπαίνειν τοὺσ ὀφθαλμοὺσ καὶ τήκεσθαι, καὶ ὅσα δὴ παθαινόμενοι καὶ γράφοντεσ ὑγροί τινεσ εἶναι καὶ φιλικοὶ δοκοῦσι.
(플루타르코스, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 20 3:4)
εἰσ ἐμὲ θῆρεσ ὑγροὶ καὶ πεζοὶ θυμὸν ἔχουσιν ἕνα.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 183)
ὁποῖοι δ’ ἂν ὦσι χαλινοί, πάντεσ ὑγροὶ ἔστωσαν.
(크세노폰, Minor Works, Περὶ Ἱππικῆς, chapter 10 10:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION