헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

τὴν μὲν δὴ ψυχὴν, ὅπερ εἶπον, σοφίᾳ καθαίρων, τὸ δὲ σῶμα ὑγίειαν διδοὺσ σώζει, ἧσ χωρὶσ οὔτε τοῖσ τῆσ ψυχῆσ ἀγαθοῖσ χρῆσθαι οὔτ’ ἄλλησ οὐδεμιᾶσ εὐτυχίασ ἀπολαύειν ἔστι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸν Σάραπιν 6:1)
τὴν δ’ αὖ μεθ’ ὑγίειαν περισπούδαστον ἀνθρώποισ χρημάτων κτῆσιν καὶ ταύτην Σάραπισ δίδωσιν ἄνευ πολέμων καὶ μάχησ καὶ κινδύνων·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸν Σάραπιν 6:4)
καὶ πεποίηκεν ἡμῖν οἱο͂ν ἁρμονίαν τὸν βίον καὶ συνῆψε ταῖσ δωρεαῖσ, σοφίασ ἐρᾶν δι’ ὑγιείασ ποιήσασ, ὑγίειαν δὲ ἡδίω σὺν εὐπορίᾳ καταστήσασ, τῷ δὲ μέσῳ τὰ ἄκρα οἱο͂ν γόμφῳ συλλαβὼν καὶ βεβαιωσάμενοσ τῇ ὑγιείᾳ τὰ τῆσ ψυχῆσ ἀγαθὰ καὶ τὴν τῶν ὄντων ὄνησιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸν Σάραπιν 6:6)
ἔδοξα λέγειν ἔν τισιν ἐνδεικνύμενοσ αὐτοῖσ μεταξὺ τῶν λόγων ὧν ἠγωνιζόμην καλέσαι τὸν θεὸν ὡδὶ λέγων, δέσποτα Ἀσκληπιὲ, εἰ μὲν ὑπερέχω τε λόγοισ καὶ πολὺ ὑπερέχω, ἐμοὶ μὲν ὑγίειαν, τοῖσ βασκάνοισ δ’ εἶναι ῥήγνυσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 17:7)
δεῖν γὰρ τὸν ἰατρὸν τὴν μὲν ὑπάρχουσαν ὑγίειαν διασώζειν, τὴν δ’ οὔπω παροῦσαν ἐμποιεῖν, ὥσπερ τὸν γυμναστὴν τὴν μὲν ὑπάρχουσαν ῥώμην διασώζειν, τὴν δ’ οὔπω παροῦσαν ἐμποιεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 173:14)
τοῦτο γὰρ καὶ πρὸσ ὑγίειαν καὶ οἰκονομίαν καὶ φιλοσοφίαν χρήσιμον.
(아리스토텔레스, 경제학, Book 1 39:5)
οἰκίαν δὲ πρόσ τε τὰ κτήματα ἀποβλέποντα κατασκευαστέον καὶ πρὸσ ὑγίειαν καὶ πρὸσ εὐημερίαν αὐτῶν·
(아리스토텔레스, 경제학, Book 1 42:1)
καὶ πρὸσ εὐημερίαν δὲ καὶ πρὸσ ὑγίειαν δεῖ εἶναι, εὔπνουν μὲν τοῦ θέρουσ, εὐήλιον δὲ τοῦ χειμῶνοσ.
(아리스토텔레스, 경제학, Book 1 42:3)
τὸ δ’ ὑγιεινὸν τῆσ ὑγιείασ αἴτιον ὡσ κινῆσαν, καὶ τότε τοῦ εἶναι ἀλλ’ οὐ τοῦ ἀγαθὸν εἶναι τὴν ὑγίειαν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 114:1)
νῦν γὰρ ὁμοίωσ ἔχομεν ὥσπερ ἂν εἰ καὶ ὑγίειαν, ὅτι ἡ ἀρίστη διάθεσισ τοῦ σώματοσ, καὶ Κορίσκοσ ὁ τῶν ἐν τῇ ἀγορᾷ μελάντατοσ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 37:2)
αὐτὸ γὰρ ἄνθρωπόν φασιν εἶναι καὶ ἵππον καὶ ὑγίειαν, ἄλλο δ’ οὐδέν, παραπλήσιον ποιοῦντεσ τοῖσ θεοὺσ μὲν εἶναι φάσκουσιν ἀνθρωποειδεῖσ δέ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 53:2)
ὥστε συμβαίνει τρόπον τινὰ τὴν ὑγίειαν ἐξ ὑγιείασ γίγνεσθαι καὶ τὴν οἰκίαν ἐξ οἰκίασ, τῆσ ἄνευ ὕλησ τὴν ἔχουσαν ὕλην·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 92:1)
διὸ καὶ λέγεται ποιεῖν, ὅτι ἐκεῖνο ποιεῖ τὴν ὑγίειαν ᾧ ἀκολουθεῖ καὶ συμβέβηκε θερμότησ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 127:4)
ἐπεὶ δὲ τὰ ἐναντία οὐκ ἐγγίγνεται ἐν τῷ αὐτῷ, ἡ δ’ ἐπιστήμη δύναμισ τῷ λόγον ἔχειν, καὶ ἡ ψυχὴ κινήσεωσ ἔχει ἀρχήν, τὸ μὲν ὑγιεινὸν ὑγίειαν μόνον ποιεῖ καὶ τὸ θερμαντικὸν θερμότητα καὶ τὸ ψυκτικὸν ψυχρότητα, ὁ δ’ ἐπιστήμων ἄμφω.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 9 21:1)
λέγεται δὲ τοῦτον τὸν τρόπον ἕκαστον τῷ τὸ μὲν πρὸσ τὴν ἰατρικὴν ἐπιστήμην ἀνάγεσθαί πωσ τὸ δὲ πρὸσ ὑγίειαν τὸ δ’ ἄλλωσ, πρὸσ ταὐτὸ δ’ ἕκαστον.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 38:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION