헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐκ δ’ ὑγιεί‐ ασ φρενῶν ὁ πάμφιλοσ καὶ πολύευκτοσ ὄλβοσ.
(아이스킬로스, 에우메니데스, choral, strophe 34)
"ἐπὶ δὲ τούτοισ ξύμπασιν ἀδόλῳ γνώμῃ καὶ ὑγιεῖ μετὰ θεῶν βασιλέα στήσασθε, πρῶτον μὲν τὸν ἐμὸν υἱὸν χαρίτων ἕνεκα διττῶν, τῆσ τε παρ’ ἐμοῦ καὶ τῆσ παρὰ τοῦ ἐμοῦ πατρόσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 79:3)
"ἐπὶ δὲ τούτοισ ξύμπασιν ἀδόλῳ γνώμῃ καὶ ὑγιεῖ μετὰ τῶν θεῶν βασιλέα στήσασθε πρῶτον μὲν τὸν ἐμὸν υἱὸν χαρίτων ἕνεκα διττῶν, τῆσ τε παρ’ ἐμοῦ καὶ τῆσ παρὰ τοῦ ἐμοῦ πατρόσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 88:1)
Γινώσκειν δὲ, εἰ ἐκπέπτωκεν ὁ βραχίων, τοισίδε χρὴ τοῖσι σημείοισιν‧ τοῦτο μὲν, ἐπειδὴ δίκαιον ἔχουσι τὸ σῶμα οἱ ἄνθρωποι, καὶ τὰσ χεῖρασ, καὶ τὰ σκέλεα, παραδείγματι χρέεσθαι δεῖ τῷ ὑγιέϊ πρὸσ τὸ μὴ ὑγιὲσ, καὶ τῷ μὴ ὑγιεῖ πρὸσ τὸ ὑγιὲσ, μὴ τὰ ἀλλότρια ἄρθρα καθορῶντα ἁ̓́λλοι γὰρ ἄλλων μᾶλλον ἔξαρθροι πεφύκασιν̓, ἀλλὰ τὰ αὐτοῦ τοῦ κάμνοντοσ, ἢν ἀνόμοιον ἐῄ τὸ ὑγιὲσ τῷ κάμνοντι.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 10.1)
Ὅσοισι δ’ ἂν ὦμοσ καταπορηθῇ ἐμβληθῆναι, ἢν μὲν ἔτι ἐν αὐξήσει ἐώσιν, οὐκ ἐθέλει συναύξεσθαι τὸ ὀστέον τοῦ βραχίονοσ ὁμοίωσ τῷ ὑγιέϊ, ἀλλὰ αὔξεται μὲν ἐπί τι, βραχύτερον δὲ τοῦ ἑτέρου γίνεται καὶ οἱ καλεομενοι δὲ ἐκ γενεῆσ γαλιάγκωνεσ‧ διὰ δισσὰσ ξυμφορὰσ ταύτασ γίνονται, ἤν τέ τι τοιοῦτον αὐτοὺσ ἐξάρθρημα καταλάβῃ ἐν τῇ γαστρὶ ἐόντασ, διά τε ἄλλην ξυμφορὴν, περὶ ἧσ ὕστερόν ποτε γεγράψεται‧ ἀτὰρ καὶ οἷσιν ἔτι νηπίοισιν ἐοῦσι κατὰ τὴν κεφαλὴν τοῦ βραχίονοσ βαθεῖαι καὶ ὑποβρύχιοι ἐκπυήσιεσ γίνονται, καὶ οὗτοι πάντεσ γαλιάγκωνεσ γίνονται‧ καὶ ἤν τε τμηθῶσιν, ἤν τε καυθῶσιν, ἤν τε αὐτόματόν σφιν ἐκραγῇ, εὖ εἰδέναι χρὴ, ὅτι ταῦτα οὕτωσ ἔχει.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 12.1)
Ἀτὰρ καὶ ἢν μὴ παρὰ τὸ ὀστέον, ἀλλ’ αὐτὴ ἡ σὰρξ μυξώδησ ἐῄ, ὅμωσ‧ ὑποστροφαὶ γίνονται καὶ ὀδύναι ἄλλοτε καὶ ἄλλοτε, ἤν τι τῷ σώματι τύχῃ πονήσασ‧ καὶ διὰ τοῦτο τῇ ἐπιδέσει χρέεσθαι χρὴ, ἅμα μὲν ἀγαθῇ, ἅμα δὲ ἐπὶ πουλὺ προηκούσῃ, ἑώσ ἂν ξηρανθῇ μὲν καὶ ἀναποθῇ τὸ ἐκχύμωμα τὸ ἐν τῇ φλάσει γενόμενον, αὐξηθῇ δὲ σαρκὶ ὑγιέϊ τὸ χωρίον, ἅψηται δὲ τοῦ ὀστέου ἡ σάρξ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 50.7)
Οὐ μὴν οὐδὲ ξυγκάμπτειν δύνανται κατὰ τὸν βουβῶνα ὁμοίωσ τῷ ὑγιέϊ‧ ἀτὰρ καὶ ψαυομένη ἡ κεφαλὴ τοῦ μηροῦ κατὰ τὸν περίνεον ὑπερογκέουσα εὔδηλόσ ἐστιν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 51.4)
Ἐν τούτῳ τῷ σχήματι τάχιστα ἂν δύναιτο ὑποτιθέναι τὸ ὑγιὲσ σκέλοσ, εἰ τῷ μὲν σιναρῷ ἐξωτέρω βαίνοι, τῷ δὲ ὑγιέϊ ἐσωτέρω.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 52.8)
Ὁκόσοι δ’ ἂν νήπιοι ἐόντεσ, ταύτῃ τῇ ξυμφορῇ χρησάμενοι, ὀρθῶσ παιδαγωγηθῶσι, τῷ μὲν ὑγιέϊ σκέλεϊ χρέονται ἐσ ὀρθὸν, ὑπὸ δὲ τὴν μασχάλην τὴν κατὰ τὸ ὑγιὲσ σκέλοσ σκίπωνα περιφέρουσι, μετεξέτεροι δὲ, καὶ ὑπ’ ἀμφοτέρασ τὰσ χεῖρασ‧ τὸ δὲ σιναρὸν σκέλοσ μετέωρον ἔχουσι, καὶ τοσούτῳ Ῥηί̈ουσ εἰσὶν, ὅσῳ ἂν αὐτοῖσιν ἔλασσον τὸ σκέλοσ τὸ σιναρὸν ἐῄ‧ τὸ δὲ ὑγιὲσ ἰσχύει αὐτέοισιν οὐδὲν ἧσσον, ἢ εἰ καὶ ἀμφότερα ὑγιέα ἦν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 52.13)
Μινύθησισ δὲ σαρκῶν‧ οἷσι πόνοι, καὶ ἡ ἴξισ ἔμπροσθεν, καὶ τῷ ὑγιεῖ κατὰ λόγον.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., MOXLIKOS., 23.9)
Ἤν τισ πυρέσσοντι τροφὴν διδῷ, ἣν ὑγιεῖ, τῷ μὲν ὑγιαίνοντι ἰσχὺσ, τῷ δὲ κάμνοντι νοῦσοσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., AFORISMOI., 87.64)
Ὀστέῳ γὰρ καὶ πεπρισμένῳ, καὶ ἄλλωσ ἐψιλωμένῳ, ὑγιεῖ δὲ ἐόντι, καὶ ἔχοντί τι σίνοσ ὑπὸ τοῦ βέλεοσ, δοκέοντι δὲ ὑγιεῖ εἶναι, κίνδυνόσ ἐστι μᾶλλον ὑπόπυον γενέσθαι ἡ̓̀ν καὶ ἄλλωσ μὴ μέλλᾐ, ἢν καὶ ἡ σὰρξ ἡ περιέχουσα τὸ ὀστέον κακῶσ θεραπεύηται, καὶ φλεγμαίνηται, καὶ περισφίγγηται‧ πυρετῶδεσ γὰρ γίγνεται, καὶ πολλοῦ φλογμοῦ πλέον.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΝ ΚΕΦΑΛΗ ΤΡΩΜΑΤΩΝ., 15.2)
μὲν τῶν ἀνθρωπείων ἀγαθῶν ἁπάντων, ὅλον δὲ παραδοὺσ ἑαυτὸν ἐλευθερίᾳ καὶ παρρησίᾳ διετέλεσεν αὐτόσ τε ὀρθῷ καὶ ὑγιεῖ καὶ ἀνεπιλήπτῳ βίῳ χρώμενοσ καὶ τοῖσ ὁρῶσι καὶ ἀκούουσι παράδειγμα παρέχων τὴν ἑαυτοῦ γνώμην καὶ τὴν ἐν τῷ φιλοσοφεῖν ἀλήθειαν.
(루키아노스, (no name) 3:4)
αἰσθόμενοσ δὲ τὸ πραχθὲν ὑπετοπούμην εὐθέωσ ἐπὶ μηδενὶ ὑγιεῖ κατειλέχθαι.
(리시아스, Speeches, Ὑπὲρ τοῦ στρατιωτοῦ 6:2)
ἐπὶ τούτῳ δὲ Ὅμηρόσ τε καὶ οἱ ἔπειτα ἄνθρωποι τὸν ἐπὶ οὐδενὶ ὑγιεῖ Σαρδάνιον γέλωτα ὀνομάζουσι.
(파우사니아스, Description of Greece, Φωκικά, Λοκρῶν Ὀζόλων, chapter 17 20:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION