헬라어 문장 내 검색 Language

οὐκοῦν αὑτῷ πρώτῳ χρὴ καὶ τοῖσ φιλτάτοισ καὶ ἐγγυτάτω μετὰ πλείστησ παρρησίασ τε καὶ ἐλευθερίασ προσφέρεσθαι, μηδὲν ἀποκνοῦντα μηδὲ ὑφιέμενον ἐν τοῖσ λόγοισ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), speech 60 78:1)
μὲν ἐρεθιζόμενον τῆσ ἐκκλησίασ μέροσ ἔπτηξεν, οἱᾶ δὴ κρατούμενον ἀνάγκῃ ἀφύκτῳ, τὸν δὲ Φουφέττιον ἀγανακτοῦντα ἔτι καὶ κεκραγότα μόνον τάσ τε συνθήκασ ἀνακαλούμενον, ἃσ αὐτὸσ ἐξηλέγχθη παρασπονδῶν, καὶ οὐδ’ ἐν κακοῖσ τοῦ θράσουσ ὑφιέμενον οἱ ῥαβδοῦχοι κελεύσαντοσ τοῦ βασιλέωσ Τύλλου συλλαβόντεσ καὶ τὴν ἐσθῆτα περικαταρρήξαντεσ ἔξαινον τὸ σῶμα μάστιξι πάνυ πολλαῖσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 30 8:1)
τοῦτον δὲ τὸν Πλούτωνα τὴν παρ’ αὑτῷ πολιτείαν καὶ τὸν κάτω βίον καταστήσασθαι τοιοῦτον κεκληρῶσθαι μὲν γὰρ αὐτὸν ἄρχειν τῶν ἀποθανόντων, καταδεξάμενον δὲ αὐτοὺσ καὶ παραλαβόντα κατέχειν δεσμοῖσ ἀφύκτοισ, οὐδενὶ τὸ παράπαν τῆσ ἄνω ὁδοῦ ὑφιέμενον πλὴν ἐξ ἅπαντοσ τοῦ αἰῶνοσ πάνυ ὀλίγων ἐπὶ μεγίσταισ αἰτίαισ.
(루키아노스, (no name) 2:2)
οὗτοσ μὲν οὖν ὕστερον εὐδοκίμησεν ὡσ τοῦ μὴ συνταραχθῆναι τὸ στρατόπεδον αἰτιώτατοσ γενόμενοσ, τὸν δὲ Κλεῖτον οὐχ ὑφιέμενον οἱ φίλοι μόλισ ἐξέωσαν τοῦ ἀνδρῶνοσ.
(플루타르코스, Alexander, chapter 51 4:2)
ἀντέλεγε δὲ οὐδεὶσ πλὴν τοῦ Κάτωνοσ, καὶ τοῦτον ἀπὸ τοῦ βήματοσ ὁ Καῖσαρ εἷλκεν εἰσ δεσμωτήριον, οὐδέν τι μᾶλλον ὑφιέμενον τῆσ παρρησίασ, ἀλλ’ ἐν τῷ βαδίζειν ἅμα περὶ τοῦ νόμου διαλεγόμενον καὶ παραινοῦντα παύσασθαι τοιαῦτα πολιτευομένουσ, ἐπηκολούθει δὲ ἡ βουλὴ μετὰ κατηφείασ, καὶ τοῦ δήμου τὸ βέλτιστον ἀγανακτοῦν σιωπῇ καὶ ἀχθόμενον, ὥστε τὸν Καίσαρα μὴ λανθάνειν βαρέωσ φέροντασ, ἀλλὰ φιλονεικῶν καὶ περιμένων ὑπὸ τοῦ Κάτωνοσ ἐπίκλησιν γενέσθαι καὶ δέησιν προῆγεν.
(플루타르코스, Cato the Younger, chapter 33 1:2)
ὁ γὰρ ἐκ πολλοῦ τοῦ πάλαι περιδεοῦσ καὶ καταπεπληγότοσ αὖθισ ἐμβαλὼν τῷ στρατεύματι ζῆλον καὶ φιλονεικίαν πρὸσ τοὺσ πολεμίουσ, καὶ τοῦτο δὴ τὸ μὴ ῥᾳδίωσ τῆσ νίκησ ὑφιέμενον, ἀλλὰ καὶ ἀμφισβητοῦν τε καὶ φιλοτιμούμενον ἐπάρασ καὶ θαρρύνασ, εἷσ ἀνὴρ ἦν, Μάρκελλοσ·
(플루타르코스, Comparison of Pelopidas and Marcellus, chapter 1 6:2)
τὴν μὲν γὰρ ἐν ταῖσ τιμωρίαισ ἀνωμαλίαν, ἐξ ὧν ἔτυχεν αἰτιῶν ἀποτυμπανίζοντοσ αὐτοῦ καὶ πάλιν τὰ μέγιστα τῶν ἀδικημάτων πρᾴωσ φέροντοσ, καὶ διαλλαττομένου μὲν ἐπὶ τοῖσ ἀνηκέστοισ μετὰ εὐκολίασ, τὰ δὲ μικρὰ καὶ φαῦλα προσκρούσματα σφαγαῖσ καὶ δημεύσεσιν οὐσιῶν μετιόντοσ, οὕτωσ ἄν τισ διαιτήσειεν ὡσ φύσει μὲν ὀργὴν χαλεπὸν ὄντα καὶ τιμωρητικόν, ὑφιέμενον δὲ τῆσ πικρίασ λογισμῷ πρὸσ τὸ συμφέρον, ἐν αὐτῷ γε τούτῳ τῷ συμμαχικῷ πολέμῳ τῶν στρατιωτῶν αὐτοῦ στρατηγικὸν ἄνδρα πρεσβευτήν, Ἀλβῖνον ὄνομα, ξύλοισ καὶ λίθοισ διαχρησαμένων, παρῆλθε καὶ οὐκ ἐπεξῆλθεν ἀδίκημα τοσοῦτον, ἀλλὰ καὶ σεμνυνόμενοσ διεδίδου λόγον ὡσ προθυμοτέροισ διὰ τοῦτο χρήσοιτο πρὸσ τόν πόλεμον αὐτοῖσ ἰωμένοισ τὸ ἁμάρτημα δι’ ἀνδραγαθίασ.
(플루타르코스, Sulla, chapter 6 8:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION