헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

πάλιν δὲ ὑείν τε ἔδοξα καὶ προσελθόντα μοι τινὰ λέγειν ὡσ ἄρα τῶν ἀντιδίκων τισ εἰή ἐν Ἀδριανοῦ θήρᾳ καὶ δέοι κατιέναι ὥστε τι πρᾶξαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 13:3)
οἳ φασὶν ὑείν περὶ τοὺσ ἄνω τόπουσ, ὅταν ὦσιν ἐτησίαι, καὶ τὰ νέφη παρ’ ἡμῶν ἐλαυνόμενα ἐκεῖ καταρρήγνυσθαι, ἐκ δὲ τῶν ὄμβρων τὸν Νεῖλον πληρούμενον εἰκότωσ μείζω τοῦ θέρουσ ἢ τοῦ χειμῶνοσ εἶναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 6:6)
καὶ περὶ Μερόην γέ φασιν ὑείν, καὶ εἰ τοῦτ’ ἦν αἴτιον τῆσ ἀναβάσεωσ, οὐκ ἂν ἐλάνθανε δή που τοὺσ αὐτοὺσ ὁρῶντασ καὶ προσοικοῦντασ, οὐδ’ ἂν ἐζητεῖτο ὑπ’ αὐτῶν ἐκείνων ὁπόθεν κατέρχεται, ἀλλ’ ἦν ἂν φανερὸσ αὐτόθεν αὐξανόμενοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 8:10)
τὸ δὲ δὴ καὶ μόνην ταύτην ἁπασῶν χωρῶν ὥσπερ τι ζῶον καθεστάναι πρὸσ ἀμφότερα ὑπὸ τοῦ ποταμοῦ, τοτὲ μὲν χερσαίαν εἶναι καὶ ἐφ’ αὑτῆσ ἐπὶ τοῦ ξηροῦ, αὖθισ δ’ ἐν τῷ ὕδατι διαιτᾶσθαι, τῷ χρὴ ταῦτα προσθεῖναι πλὴν ἢ τῇ μεγάλῃ σοφίᾳ καὶ προνοίᾳ τοῦ θεοῦ, ὅστισ ἐν ᾗ ἥκιστα ὑείν ἔμελλε, τὸν Νεῖλον ἐπήγαγε μιμητήν τινα ἑαυτοῦ καὶ ἀντὶ ὄμβρων εἶναι τοῖσ ταύτησ τῆσ δωρεᾶσ αὖ τηνικαῦτα ἐπήγαγεν, ἡνίκα τοῖσ τε ἀνθρώποισ ἔμελλε μάλιστα ἐν καιρῷ ἔσεσθαι καὶ τῇ χώρᾳ τὴν φορὰν οὐ μόνον οὐκ ἐλάττω τῆσ ἱκανῆσ, ἀλλὰ καὶ θαυμαστὴν πλήθει παρέξεσθαι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 33:10)
καίτοι χρῆν αἰθρίασ ὑείν αὐτόν, ταύτασ δ’ ἀποδημεῖν.
(아리스토파네스, Clouds, Choral, anapests17)
κάτειπέ νυν, πότερα νομίζεισ καινὸν ἀεὶ τὸν Δία ὑείν ὕδωρ ἑκάστοτ’, ἢ τὸν ἥλιον ἕλκειν κάτωθεν ταὐτὸ τοῦθ’ ὕδωρ πάλιν;
(아리스토파네스, Clouds, Lyric-Scene, iambics 1:21)
ὅμοιον γάρ, ὥσπερ εἴ τισ αὑτῷ μόνον λάμπειν ἠξίου τὸν ἥλιον ἢ τὸν Δία ὑείν ἢ τοὺσ ἀνέμουσ πνεῖν ἢ μηδένα ἄλλον ἀπὸ τῶν κρηνῶν δύνασθαι πιεῖν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΠΡΟΣ ΑΠΑΜΕΙΣ 26:2)
Ἐπισημήναντοσ δὲ τοῦ θεοῦ καὶ ὑείν ἀρξαμένου τὸ ὕδωρ ἡμέραισ τεσσαράκοντα ὅλαισ κατεφέρετο, ὡσ ἐπὶ πήχεισ πεντεκαίδεκα τὴν γῆν ὑπερέχειν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 1 109:1)
ἤρξατο δ’ ὑείν παραχρῆμα ὁ θεὸσ καὶ τὴν γῆν πρὸσ γονὴν καρπῶν ἀνακαλεῖν ἀπολύσασ τοῦ πρότερον αὐχμοῦ·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 7 364:2)
λέγεται δὲ κατ’ ἐκεῖνον τὸν καιρὸν οἰκοδομουμένου τοῦ ναοῦ τὰσ μὲν ἡμέρασ οὐχ ὑείν, ἐν δὲ ταῖσ νυξὶ γίνεσθαι τοὺσ ὄμβρουσ, ὡσ μὴ κωλυσιεργεῖν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 15 503:1)
τὸ δὲ ἔποσ τοῦτο ἐθέλει λέγειν ὡσ, εἰ μὴ ἐθελήσει σφι ὑείν ὁ θεὸσ ἀλλὰ αὐχμῷ διαχρᾶσθαι, λιμῷ οἱ Ἕλληνεσ αἱρεθήσονται·
(헤로도토스, The Histories, book 2, chapter 13 4:2)
καὶ ἡμεῖσ ἄρα τοσοῦτον ἠπατήμεθα χρόνον οἰόμενοι τὸν Δία βροντᾶν τε καὶ ὑείν καὶ τὰ ἄλλα πάντα ἐπιτελεῖν, ὁ δὲ ἐλελήθει πάλαι τεθνεὼσ παρὰ Κρησὶ τεθαμμένοσ.
(루키아노스, De sacrificiis, (no name) 10:6)
καί ποτε ἔτυχε σὺν ἄλλοισ ἐσ ἐκεῖνον περιήκουσα ἐν τῇ νυκτὶ <ἡ> φυλακή, ἔτυχε δὲ καὶ ὑείν πολλῷ τὸν θεόν, καὶ ἐκλείπουσιν οἱ Μεσσήνιοι τὴν φρουράν·
(파우사니아스, Description of Greece, Μεσσηνιακά, chapter 20 11:1)
διὸ καὶ λέλεκται μηκέτι νυκτὸσ ὑείν, ᾗ κεν τέκῃ ἀγροτέρη σῦσ.
(플루타르코스, Quaestiones Naturales, chapter 21 1:1)
παρερχομένουσ δὲ καὶ πρὸσ τὴν Ἀλεξάνδρου τράπεζαν, παραστάντασ δειπνεῖν [καὶ] καρτερίαν διδάσκειν, παραχωροῦντασ εἴσ τινα τόπον πλησίον, ὅπου τὸν μὲν πρεσβύτερον πεσόντα ὕπτιον ἀνέχεσθαι τῶν ἡλίων καὶ τῶν ὄμβρων ἤδη γὰρ ὑείν ἀρχομένου τοῦ ἐάροσ, τὸν δ’ ἑστάναι μονοσκελῆ ξύλον ἐπηρμένον ἀμφοτέραισ ταῖσ χερσὶν ὅσον τρίπηχυ, κάμνοντοσ δὲ τοῦ σκέλουσ ἐπὶ θάτερον μεταφέρειν τὴν βάσιν καὶ διατελεῖν οὕτωσ τὴν ἡμέραν ὅλην·
(스트라본, 지리학, book 15, chapter 1 122:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION