- 문장 내 검색

헬라어 문장 내 검색 Language

τοι ἄρμενον ἠε῀ν Ἡρακλῆα λιπεῖν:?
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 22:22)
φυ´σις λέγεται ἕνα μὲν τρόπον ἡ τῶν φυομένων γένεσις, οἱο῀ν εἴ τις ἐπεκτείνας λέγοι τὸ υ, ἕνα δὲ ἐξ ου῟ φυ´εται πρώτου τὸ φυόμενον ἐνυπάρχοντος:
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 41:1)
.
(아리스토파네스, Plutus, Episode 1:36)
ὁ δὲ σκύφος με τοῦ θεοῦ καλεῖ πάλαι τὸ γράμμα φαίνων,5 δέλτ, ἰῶτα καὶ τρίτον ο,6 νῦ τὸ τ πάρεστι, κοὐκ ἀπουσίαν ἐκ τοὐπέκεινα σὰν τὸ τ ο κηρύσσετον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 30 2:1)
ἐν τούτοις λείπει τὸ στοιχεῖον, ἐπεὶ πάντες οἱ ἀρχαῖοι τῷ ο ἀπεχρῶντο οὐ μόνον ἐφ ἧς νῦν τάττεται δυνάμεως, ἀλλὰ καὶ ὅτε τὴν δίφθογγον διασημαίνει διὰ τοῦ ο μόνου γράφουσι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 30 2:2)
κἀν τοῖς προκειμένοις ον οἱ σάτυροι τοῦ Διονύσου τὴν τελευταίαν συλλαβὴν διὰ τοῦ ο μόνου ὡς βραχέος ἐγκεχαραγμένου ἐδήλωσαν ὅτι συνυπακούεσθαι δεῖ καὶ τὸ , ἵν ᾖ Διονύσου, τὸ δὲ σὰν ἀντὶ τοῦ σίγμα Δωρικῶς εἰρήκασιν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 30 3:2)
διὸ καὶ ὁ περὶ ταυ´τας μυ῀θος, ὅτι φευ´γουσι μετὰ τῆς μητρὸς τῆς Πληιόνης τὸν Ὠρίωνα, ὀρείας δὲ λέγει τὰς Πλειάδας ἐν ἴσῳ τῷ ου᾿ρείας κατὰ παράλειψιν τουυ, ἐπειδὴ κεῖνται ἐπὶ τῆς ου᾿ρᾶς του῀ ταυ´ρου.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 80 1:3)
υτὸν ἔχει τὸ υ βραχυ` καὶ ὀξυ´νεται.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 971)
υ;
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 5812)
ον υ διμυ´ξου ει ὰ ς αῖ α ξυλολυ´χνου δὲ μέμνηται Ἄλεξις:
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 60 2:17)
καὶ Ξενοφῶν ἐν τῷ περὶ ἱππικῆς σιαγόνα μικρὰν ςυνεσταλμένην οἱ δὲ διὰ τουυ στοιχείου ἐκφέροντες κατ ἀναλογίαν λέγουσιν ἀπὸ τουυ῾ός.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 47 2:8)
οἱ δ Ἀττικοί, καθὼς Τρυ´φων φησί, τὰς ἑνικὰς χρήσεις ἐπιστάμενοι διὰ τουυ τὰς πληθυντικὰς ου᾿κ ἔτι ἀκολου´θως ἐπιφέρουσιν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 543)
Νουμήνιος Ἁλιευτικῷ διὰ τουυ λέγων φησὶν ἢ λευκὴν ςυνόδοντα βόηκάς τε τρικκου´ς τε.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 1192)
τῶν γὰρ κροκοδείλων ου῟τος ᾠὰ λαμβάνων πρὶν θηριου῀σθαι τὸν γόνον καταγνυ´ει, ἔπειτ ἀφανίζει, διότι δ ἔστ ἀμφίστομος, κεντεῖ κάτωθεν, τοῖς δὲ χείλεσιν δάκνων οἶδ ἐγὼ ὃς υ νέος ὤν ἐστιν βαρυ´ς, ἂν δὲ γέρων, ἄπτερος ὢν κου´φως πέταται καὶ γῆν ἀφανίζει.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 71 3:2)
τὸ ἄλφα, βῆτα, γάμμα, δέλτα, θεοῦ γὰρ εἶ, ζῆτ, ἦτα, θῆτ, ἰῶτα, β κάππα, λάβδα, μῦ, νῦ, ξεῖ, τὸ ο, πεῖ, ῥῶ, τὸ σίγμα, ταῦ, τὸ , παρὸν φεῖ χεῖ τε τῷ ψεῖ εἰς τὸ ὦ.?
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 79 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION