헬라어 문장 내 검색 Language

ἀπὸ ἀνανδρίασ γὰρ ἢ δειλίασ ἡ ὑπομονὴ καὶ τὸ μὴ ἀμύνεσθαι.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 6 13:4)
ἐναντία ὑπομονὴ ἀκολούθησισ, ἱκανὸν πλεῖον.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 9 7:3)
τὸ δὲ ἐν τῇ καλῇ γῇ, οὗτοί εἰσιν οἵτινεσ ἐν καρδίᾳ καλῇ καὶ ἀγαθῇ ἀκούσαντεσ τὸν λόγον κατέχουσιν καὶ καρποφοροῦσιν ἐν ὑπομονῇ.
(ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ, chapter 3 344:1)
ἐν τῇ ὑπομονῇ ὑμῶν κτήσεσθε τὰσ ψυχὰσ ὑμῶν.
(ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ, chapter 14 322:1)
ἡ δὲ ὑπομονὴ ἔργον τέλειον ἐχέτω, ἵνα ἦτε τέλειοι καὶ ὁλόκληροι, ἐν μηδενὶ λειπόμενοι.
(IAKWBOU, chapter 1 6:1)
ἡ δὲ ὑπομονὴ δοκιμήν, ἡ δὲ δοκιμὴ ἐλπίδα, ἡ δὲ ἐλπὶσ οὐ καταισχύνει.
(PROS RWMAIOUS, chapter 1 136:1)
εἴτε παρακαλούμεθα, ὑπὲρ τῆσ ὑμῶν παρακλήσεωσ τῆσ ἐνεργουμένησ ἐν ὑπομονῇ τῶν αὐτῶν παθημάτων ὧν καὶ ἡμεῖσ πάσχομεν, καὶ ἡ ἐλπὶσ ἡμῶν βεβαία ὑπὲρ ὑμῶν·
(PROS KORINQIOUS B, chapter 1 8:2)
τὰ μὲν σημεῖα τοῦ ἀποστόλου κατειργάσθη ἐν ὑμῖν ἐν πάσῃ ὑπομονῇ, σημείοισ [τε] καὶ τέρασιν καὶ δυνάμεσιν.
(PROS KORINQIOUS B, chapter 7 130:1)
Σὺ δὲ παρηκολοίθησάσ μου τῇ διδασκαλίᾳ, τῇ ἀγωγῇ, τῇ προθέσει, τῇ πίστει, τῇ μακροθυμίᾳ, τῇ ἀγάπῃ, τῇ ὑπομονῇ, τοῖσ διωγμοῖσ, τοῖσ παθήμασιν, οἱᾶ́ μοι ἐγένετο ἐν Ἀντιοχείᾳ, ἐν Ἰκονίῳ, ἐν Λύστροισ, οἱούσ διωγμοὺσ ὑπήνεγκα·
(PROS TIMOQEON B, chapter 1 60:1)
Πρεσβύτασ νηφαλίουσ εἶναι, σεμνούσ, σώφρονασ, ὑγιαίνοντασ τῇ πίστει, τῇ ἀγάπῃ, τῇ ὑπομονῇ.
(PROS TITON 24:1)
Ἐγὼ Ιωἄνησ, ὁ ἀδελφὸσ ὑμῶν καὶ συγκοινωνὸσ ἐν τῇ θλίψει καὶ βασιλείᾳ καὶ ὑπομονῇ ἐν Ιἠσοῦ, ἐγενόμην ἐν τῇ νήσῳ τῇ καλουμένῃ Πάτμῳ διὰ τὸν λόγον τοῦ θεοῦ καὶ τὴν μαρτυρίαν Ιἠσοῦ.
(APOKALUYIS IWANOU, chapter 1 13:1)
Ὧδέ ἐστιν ἡ ὑπομονὴ καὶ ἡ πίστισ τῶν ἁγίων.
(APOKALUYIS IWANOU, chapter 12 31:3)
Ὧδε ἡ ὑπομονὴ τῶν ἁγίων ἐστίν, οἱ τηροῦντεσ τὰσ ἐντολὰσ τοῦ θεοῦ καὶ τὴν πίστιν Ιἠσοῦ.
(APOKALUYIS IWANOU, chapter 12 54:1)
τὸ μὲν οὖν φιλοκίνδυνον οὐκ ἐθαύμαζον αὐτοῦ διά τὴν φιλοτιμίαν ἡ δὲ τῶν πόνων ὑπομονὴ παρὰ τὴν τοῦ σώματοσ δύναμιν ἐγκαρτερεῖν δοκοῦντοσ ἐξέπληττεν, ὅτι καὶ τὴν ἕξιν ὢν ἰσχνόσ καὶ τὴν σάρκα λευκὸσ καὶ ἁπαλόσ καὶ τὴν κεφαλὴν νοσώδησ καὶ τοῖσ ἐπὶ τοῖσ ἐπιληπτικοῖσ ἔνοχοσ, ἐν Κορδύβῃ πρῶτον αὐτῷ τοῦ πάθουσ, ὡσ λέγεται, τούτου προσπεσόντοσ, οὐ μαλακίασ ἐποιήσατο τὴν ἀρρωστίαν πρόφασιν, ἀλλὰ θεραπείαν τῆσ ἀρρωστίασ τὴν στρατείαν, ταῖσ ἀτρύτοισ ὁδοιπορίαισ καὶ ταῖσ εὐτελέσι διαίταισ καὶ τῷ θυραυλεῖν ἐνδελεχῶσ καὶ ταλαιπωρεῖν ἀπομαχόμενοσ τῷ πάθει καὶ τὸ σῶμα τηρῶν δυσάλωτον.
(플루타르코스, Caesar, chapter 17 2:1)
θαυμαστῇ δὲ Καὶ περὶ τὰσ νόσουσ ὑπομονῇ μετ’ ἐγκρατείασ ἐχρῆτο·
(플루타르코스, Cato the Younger, chapter 5 3:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION