헬라어 문장 내 검색 Language

οὐ γὰρ ἔγωγὲ τί φημι τέλοσ χαριέστερον εἶναι ἢ ὅταν εὐφροσύνη μὲν ἔχῃ κατὰ δῆμον ἅπαντα, δαιτυμόνεσ δ’ ἀνὰ δώματ’ ἀκουάζωνται ἀοιδοῦ, ξένου ὑποδοχὴν ἔχει, ὄντων καὶ αὐτῶν τῶν Φαιάκων τρυφερῶν, ὅπερ συμβάλλων τισ πρὸσ τὰ τῶν φιλοσόφων συμπόσια κοσμιώτερον ἂν εὑρ́οι, καίτοι τοῦτο περιέχον καὶ ἱλαρότητα καὶ παιδιὰν εὐσχήμονα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 19 1:5)
ἐπίβλημα δὲ τῶν ποικίλων Βαβυλώνιον ἐκ κληρονομίασ κτησάμενοσ εὐθὺσ ἀποδόσθαι, τῶν δὲ ἐπαύλεων αὐτοῦ μηδεμίαν εἶναι κεκονιαμένην, οὐδένα δὲ πώποτε πρίασθαι δοῦλον ὑπὲρ τὰσ χιλίασ δραχμὰσ καὶ πεντακοσίασ, ὡσ ἂν οὐ τρυφερῶν οὐδ’ ὡραίων, ἀλλ’ ἐργατικῶν καὶ στερεῶν, οἱο͂ν ἱπποκόμων καὶ βοηλατῶν, δεόμενοσ καὶ τούτουσ δὲ πρεσβυτέρουσ γενομένουσ ᾤετο δεῖν ἀποδίδοσθαι καὶ μὴ βόσκειν ἀχρήστουσ.
(플루타르코스, Marcus Cato, chapter 4 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION