헬라어 문장 내 검색 Language

ἐφ’ ἅπασι δ’ ἡμῖν ἀνίσταται τελευταῖοσ Δημοσθένησ, καὶ τερατευσάμενοσ, ὥσπερ εἰώθε, τῷ σχήματι καὶ τρίψασ τὴν κεφαλήν, ὁρῶν ἐπισημαινόμενον τὸν δῆμον καὶ ἀποδεδεγμένον τοὺσ παρ’ ἐμοῦ λόγουσ, ἀμφοτέρων ἔφη θαυμάζειν, καὶ τῶν ἀκουόντων καὶ τῶν πρεσβευσάντων, ὅταν παρέντεσ τὸν χρόνον, οἱ μὲν τὸν τοῦ βουλεύεσθαι, οἱ δὲ τὸν τοῦ συμβουλεύειν, ἀποδιατρίβωσι τὴν ὑπερόριον λαλιὰν ἀγαπῶντεσ ἐν τοῖσ οἰκείοισ πράγμασιν·
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 491)
τοῦτο δ’ ὑπὸ φρονήματοσ βρενθύεταί τε καὶ φαγεῖν οὐκ ἀξιοῖ, ἢν μὴ παραθῶ τρίψασ δι’ ἡμέρασ ὅλησ ὥσπερ γυναικὶ γογγύλην μεμαγμένην.
(아리스토파네스, Peace, Prologue 1:24)
κόκκον λαβοῦσα κνίδιον ἢ τοῦ πεπέριδοσ τρίψασ1’ ὁμοῦ σμύρνῃ διάπαττε τὴν ὁδόν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 73 1:5)
φαιδρὸσ δὲ κρατὴρ θηρίκλειοσ ἐν μέσῳ ἕστηκε λευκοῦ νέκταροσ παλαιγενοῦσ πλήρησ, ἀφρίζων ὃν λαβὼν ἐγὼ κενὸν τρίψασ, ποήσασ λαμπρόν, ἀσφαλῆ βάσιν στήσασ, συνάψασ καρπίμοισ κισσοῦ κλάδοισ ἔστεψα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 43 1:4)
τὴν δὲ γραῦν τὴν ἀσθενοῦσαν πάνυ πάλαι, τὴν βρυτικήν, ῥίζιον τρίψασ τι μικρὸν δελεάσασ τε γεννικῇ τὸ μέγεθοσ κοίλῃ λεπαστῇ, τοῦτ’ ἐποίησεν ἐκπιεῖν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 70 2:2)
"θρίδακασ πλύνασ ξέσον καὶ ἐμβαλὼν οἶνον εἰσ θυίαν τρῖβε τὰσ θρίδακασ, εἶτα τὸν χυλὸν ἐκπιέσασ σελίγνιον συμφύρασον αὐτῷ καὶ συμπεσεῖν ἐάσασ μετ’ ὀλίγον τρῖψον εὐτόνωσ, προσβαλὼν ὀλίγον στέατοσ χοιρείου καὶ πέπερι, καὶ πάλιν τρίψασ ἕλκυσον λάγανον καὶ λειάνασ ἐκτεμὼν κατάτεμνε καὶ ἕψε εἰσ ἔλαιον θερμότατον εἰσ ἠθμὸν βαλὼν τὰ κατακεκομμένα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 5718)
"εἶτα σήσαμον λευκὸν τρίψασ μάλαξον μέλιτι ἡψημένῳ καὶ ἕλκυσον λαγάνια δύο καὶ ἓν θὲσ ὑποκάτω καὶ τὸ ἄλλο ἐπάνω, ἵνα τὸ μέλαν εἰσ μέσον γένηται, εὖ ῥύθμισόν τε αὐτό.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 5734)
Διογένησ τε πρὸσ τοὺσ ἐγκαλοῦντασ αὐτῷ ἀποτριβομένῳ ἔλεγεν ’ εἴθ’ ἠδυνάμην καὶ τὴν γαστέρα τρίψασ τῆσ πείνησ καὶ τῆσ ἐνδείασ παύσασθαι ὁ δ’ Εὐριπίδησ ἐν Ἱκέτισι περὶ τοῦ Καπανέωσ φησὶν Καπανεὺσ ὅδ’ ἐστὶν ᾧ βίοσ μὲν ἦν πολύσ, ἥκιστα δ’ ὄλβῳ γαῦροσ ἦν·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 48 2:3)
πάρεισι γὰρ πρὸσ αὐτὸν πρέσβεισ οὐ μόνον ἐκ τῶν Ἰταλικῶν ἐθνῶν, ἀλλὰ καὶ παρὰ Καρχηδονίων, συμμαχεῖν ἀξιοῦντεσ ἐπὶ τὴν τῆσ Ῥώμησ ἀναίρεσιν μικρὸν δ’ ἐπισχὼν ἐπὶ τούτοισ καὶ ἐάσασ τοὺσ πολλοὺσ συλλαλῆσαι περὶ τῶν παραδόξωσ προηγγελμένων τρίψασ τε τὸ μέτωπον ’ τί οὖν, εἶπε, συμβουλεύω;
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 50 3:2)
ἂν δέ που ἱμείρῃσ αὐτοῦ γεύσασθαι, ὁμοῦ χρὴ κνίδασ ὀψωνεῖν, τὰσ ἀμφικόμουσ ἀκαλήφασ εἰσ ταὐτὸν μίξασ δ’ αὐτὰσ ἐπὶ τηγάνου ὄπτα, εὐώδη τρίψασ ἄνθη λαχάνων ἐν ἐλαίῳ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 22 4:3)
τούτου τὴν κεφαλὴν ἕψειν μηδὲν προσενεγκὼν ἥδυσμ’, ἀλλ’ ἐσ ὕδωρ μόνον ἐνθεὶσ καὶ θαμὰ κινῶν ὕσσωπον παράθεσ τρίψασ, κἂν ἄλλο τι χρῄζῃσ, δριμὺ διεὶσ ὄξοσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 131 1:5)
"ῥοδωνιὰν καλῶ μὲν τὴν λοπάδα ταύτην ἐγώ ἐσκεύασται δ’ οὕτωσ, ἵνα καὶ ἥδυσμα στεφανωτικὸν μὴ μόνον ἐπὶ τῆσ κεφαλῆσ λαβὼν σχῇσ, ἀλλὰ καὶ ἔνδον σεαυτοῦ καὶ πανδαισίᾳ τὸ σωμάτιον πᾶν ἑστιάσῃσ, ῥόδα τὰ εὐοσμότατα ἐν ἴγδει τρίψασ ἐπέβαλον ἐγκεφάλουσ ὀρνίθων τε καὶ χοίρων ἑφθοὺσ σφόδρα ἐξινιασθέντασ καὶ τῶν ᾠῶν τὰ χρυσᾶ, μεθ’ ἃ ἔλαιον, γάρον, πέπερι, οἶνον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 70 3:1)
ἐγερθεὶσ οὖν ὁ Ἀλέξανδροσ καὶ τὴν βοτάνην ἀναζητήσασ καὶ τρίψασ τό τε σῶμα τοῦ Πτολεμαίου κατέπλασε καὶ πιεῖν δοὺσ ὑγιῆ κατέστησε.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xvii, chapter 103 9:1)
Πυρετῷ λυγγώδει, ὀπὸν σιλφίου, ὀξύμελι, δαῦκον τρίψασ, πιεῖν δίδου, καὶ χαλβάνην ἐν μέλιτι, καὶ κύμινον ἐκλεικτικὸν, καὶ χυλὸν πτισάνησ ἐπὶ τουτέοισι Ῥοφέειν‧ ἄφυκτοσ δὲ ὁ τοιοῦτοσ, ἢν μὴ ἱδρῶτεσ κριτικοὶ καὶ ὕπνοι ὁμαλοὶ ἐπιγένωνται, καὶ οὖρα παχέα καὶ δριμέα καταδράμῃ, ἢ ἐσ ἀπόστασιν στηρίζῃ‧ κόκκαλοσ καὶ σμύρνα ἐκλεικτόν‧ πίνειν δὲ τούτοισι διδόναι ὀξύμελι ὡσ ἐλάχιστον‧ ἢν δὲ διψώδεεσ ἐώσι σφόδρα, τοῦ κριθίνου ὕδατοσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ ΝΟΘΑ., 10.9)
Πόμα ὑδρωπιῶντι‧ κανθαρίδασ τρεῖσ, ἀφελὼν τὴν κεφαλὴν ἑκάστησ, καὶ πόδασ καὶ πτερὰ, τρίψασ ἐν τρισὶ κυάθοισιν ὕδατοσ τὰ σώματα, ὁκόταν δὲ πονέῃ ὁ πιὼν, θερμῷ βρεχέσθω, ὑπαλειψάμενοσ πρότερον, νῆστισ δὲ πινέτω‧ ἐσθιέτω δὲ ἄρτουσ θερμοὺσ ἐξ ἀλείφατοσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ ΝΟΘΑ., 26.1)

SEARCH

MENU NAVIGATION