헬라어 문장 내 검색 Language

ὁ δὲ ποῖόσ τισ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καλοῖτ’ ἂν δικαίωσ ὁ τρισκατάρατοσ, ὁ κοινὸσ ἐχθρόσ, ὁ πᾶσι δυσμενήσ, ὅτῳ μήτε γῆ φέροι καρπὸν μήτ’ ἀποθανόντα δέξαιτο;
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστογείτονοσ Α 100:7)
ἀλλὰ καὶ μηχανᾶταί τι ὁ τρισκατάρατοσ οὐκ ἄσοφον οὐδὲ τοῦ προστυχόντοσ λῃστοῦ ἄξιον.
(루키아노스, Alexander, (no name) 32:1)
ἐπεὶ δὲ κατ’ αὐτὸ ἤδη τὸ στόμιον ἦμεν, ἐμοῦ τοὺσ νεκρούσ, ὡσ ἔθοσ, ἀπαριθμοῦντοσ τῷ Αἰακῷ κἀκείνου λογιζομένου αὐτοὺσ πρὸσ τὸ παρὰ τῆσ σῆσ ἀδελφῆσ πεμφθὲν αὐτῷ σύμβολον, λαθὼν οὐκ οἶδ’ ὅπωσ ὁ τρισκατάρατοσ ἀπιὼν ᾤχετο.
(루키아노스, Cataplus, (no name) 4:5)
οὑτοσὶ γὰρ ὁ τρισκατάρατοσ ὁπόσα μὲν ἰδιώτησ ὢν ἔπραξε, παραλείψειν μοι δοκῶ·
(루키아노스, Cataplus, (no name) 26:4)
ἃ δὲ τοιούτουσ ὄντασ ἡμᾶσ ὁ τρισκατάρατοσ οὑτοσὶ Παρρησιάδησ ὕβρικεν ἤδη ἐρῶ.
(루키아노스, Piscator, (no name) 25:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION