헬라어 문장 내 검색 Language

εἰσπηδήσαντεσ νύκτωρ εἰσ τὴν οἰκίαν οὗ ᾤκει ὁ Πιττάλακοσ, πρῶτον μὲν συνέτριβον τὰ σκευάρια καὶ διερρίπτουν εἰσ τὴν ὁδόν, ἀστραγάλουσ τέ τινασ διασείστουσ καὶ φιμοὺσ καὶ κυβευτικὰ ἕτερα ὄργανα, καὶ τοὺσ ὄρτυγασ καὶ τοὺσ ἀλεκτρυόνασ, οὓσ ἠγάπα ὁ τρισκακοδαίμων ἄνθρωποσ, ἀπέκτειναν, τὸ δὲ τελευταῖον δήσαντεσ πρὸσ τὸν κίονα αὐτὸν τὸν Πιττάλακον ἐμαστίγουν τὰσ ἐξ ἀνθρώπων πληγὰσ οὕτω πολὺν χρόνον, ὥστε καὶ τοὺσ γείτονασ αἰσθέσθαι τῆσ κραυγῆσ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 591)
ὦ τρισκακοδαίμων εἰ γυναῖκα δεῖ σαπρὰν βινεῖν ὅλην τὴν νύκτα καὶ τὴν ἡμέραν, κἄπειτ’ ἐπειδὰν τῆσδ’ ἀπαλλαγῶ, πάλιν φρύνην ἔχουσαν λήκυθον πρὸσ ταῖσ γνάθοισ.
(아리스토파네스, Ecclesiazusae, Lyric-Scene, antistrophe 2 4:26)
ὢ τρισκακοδαίμων ἄρ’ ὁ τράχηλοσ οὑτοσί, ὅτι θλίβεται μέν, τὸ δὲ γέλοιον οὐκ ἐρεῖ.
(아리스토파네스, Frogs, Prologue 1:16)
ὦ τρισκακοδαίμων ὡσ ἀπόλωλ’ Εὐριπίδησ.
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Prologue, iambics 2:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION