헬라어 문장 내 검색 Language

τὸν γὰρ οἶνον Ὅμηροσ οὐκ ἠλεὸν ὥσπερ ἠλίθιον καλεῖ καὶ ματαιοποιόν, οὐδὲ κελεύει σκυθρωπὸν εἶναι μήτε ᾄδοντα μήτε γελῶντα μήτ’ ἐρρύθμωσ ποτὲ καὶ πρὸσ ὄρχησιν τρεπόμενον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 8 1:1)
καὶ οὕτωσ δὴ γελοίωσ τὸν Ἀχιλλέαμόνον τρεπόμενον τοὺσ Τρῶασ, τῶν δὲ ἄλλων Ἀχαιῶν, ὥσπερ οὐδενὸσ παρόντοσ, ἁπάντων ἐπελάθετο·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΡΩΙΚΟΣ ΥΠΕΡ τοῦ ΙΛΙΟΝ ΜΗ ΑΛΩΝΑΙ. 133:6)
ἔνθα δὴ τοῦ ὑπηρέτου τὸν νόμον προχειρισαμένου, τοῦ δὲ Κάτωνοσ οὐκ ἐῶντοσ ἀναγινώσκειν, τοῦ δὲ Μετέλλου παραλαβόντοσ αὐτὸν καὶ ἀναγινώσκοντοσ, ὁ μὲν Κάτων ἐξήρπασε τὸ βιβλίον, ὁ δὲ Θέρμοσ ἀπὸ στόματοσ τοῦ Μετέλλου τὸν νόμον ἐπισταμένου καὶ λέγοντοσ ἐπέσχε τῇ χειρὶ τὸ στόμα καὶ τὴν φωνὴν ἀπέκλεισεν, ἄχρι οὗ, ἄμαχον ὁρῶν ἀγῶνα τοὺσ ἄνδρασ ὁ Μέτελλοσ ἀγωνιζομένουσ, καὶ τὸν δῆμον ἡττώμενον πρὸσ τὸ συμφέρον καὶ τρεπόμενον, ἐκέλευσεν ἄποθεν ὁπλίτασ μετὰ φόβου καὶ κραυγῆσ ἐπιτρέχειν.
(플루타르코스, Cato the Younger, chapter 28 1:1)
ἐπεὶ δ’ ἀρξάμενοσ λέγειν ὁ Κικέρων ὑπερφυῶσ ἐκίνει καὶ προὔβαινεν αὐτῷ πάθει τε ποικίλοσ καὶ χάριτι θαυμαστὸσ ὁ λόγοσ, πολλὰσ μὲν ἱέναι χρόασ ἐπὶ τοῦ προσώπου τόν Καίσαρα, πάσασ δὲ τῆσ ψυχῆσ τρεπόμενον τροπὰσ κατάδηλον εἶναι, τέλοσ δὲ τῶν κατὰ Φάρσαλον ἁψαμένου τοῦ ῥήτοροσ ἀγώνων ἐκπαθῆ γενόμενον τιναχθῆναι τῷ σώματι καὶ τῆσ χειρὸσ ἐκβαλεῖν ἔνια τῶν γραμματείων, τόν γοῦν ἄνθρωπον ἀπέλυσε τῆσ αἰτίασ βεβιασμένοσ.
(플루타르코스, Cicero, chapter 39 6:1)
"διὸ τοῦτο μὲν ἀέρα σχετικὸν οὐσίασ πάσησ ἐν μιᾷ μορφῇ, θάτερον δ’ ὕδωρ ἐπὶ πλεῖστα τῷ κεράννυσθαι γένη ποιοτήτων τρεπόμενον παρεῖχεν.
(플루타르코스, De defectu oraculorum, section 3414)
ἡγεμονικοῦ τῆσ ψυχῆσ διάθεσίν τινα καὶ δύναμιν γεγενημένην ὑπὸ λόγου, μᾶλλον δὲ λόγον οὖσαν αὐτὴν ὁμολογούμενον καὶ βέβαιον καὶ ἀμετάπτωτον ὑποτίθενται καὶ νομίζουσιν οὐκ εἶναι τὸ παθητικὸν καὶ ἄλογον διαφορᾷ τινι καὶ φύσει τοῦ λογικοῦ διακεκριμένον, ἀλλὰ ταὐτὸ τῆσ ψυχῆσ μέροσ, ὃ δὴ καλοῦσι διάνοιαν καὶ ἡγεμονικόν, δι’ ὅλου τρεπόμενον καὶ μεταβάλλον ἔν τε τοῖσ πάθεσι καὶ ταῖσ καθ’ ἕξιν ἢ διάθεσιν μεταβολαῖσ κακίαν τε γίνεσθαι καὶ ἀρετήν, καὶ μηδὲν ἔχειν ἄλογον ἐν ἑαυτῷ, λέγεσθαι δ’ ἄλογον, ὅταν τῷ πλεονάζοντι τῆσ ὁρμῆσ ἰσχυρῷ γενομένῳ καὶ κρατήσαντι πρόσ τι τῶν ἀτόπων παρὰ τὸν αἱροῦντα λόγον ἐκφέρηται·
(플루타르코스, De virtute morali, section 3 1:1)
πότερον, ὡσ Θεόφραστοσ ᾤετο, δειλόν ἐστι φύσει ζῷον ὅταν οὖν ταραχθῇ τρεπόμενον τῷ πνεύματι, συμμεταβάλλει τὸ χρῶμα καθάπερ ἄνθρωποσ·
(플루타르코스, Quaestiones Naturales, chapter 192)
τὸ γὰρ ἐγχειρισθῆναι αὐτοῖσ πολεμίων πλῆθοσ πεφοβημένον, ἐκπεπληγμένον, τὰ γυμνὰ παρέχον, ἐπὶ τὸ μάχεσθαι οὐδένα τρεπόμενον, εἰσ δὲ τὸ ἀπόλλυσθαι πάντασ πάντα ὑπηρετοῦντασ, πῶσ οὐκ ἄν τισ θεῖον ἡγήσαιτο;
(크세노폰, Hellenica, Ἑλληνικῶν Δ, chapter 4 13:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION