헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ δέ τῳ ἐσ ἀγαθὸν τρέποιτο, ἀποστάσιεσ γίγνονται ἔνθα καὶ ἔνθα παρ’ οὖσ ἔξω, ἢ ἔνδον ἐσ τὰ παρίσθμια· κἢν μὲν ξὺν νάρκῃ, μὴ κάρτα βραδέωσ, περιγίγνονται μὲν, ξὺν πόνῳ δὲ καὶ κινδύνῳ · ἢν δὲ τρεπομένων ἐσ ἀπόστασιν ὄγκοσ μέζων ὑπογίγνηται , ἐσ κορυφὴν τῆσ ἀποστάσιοσ ἀνισταμένησ, ἀθρόον πνίγονται.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ι’. Περὶ Πλευρίτιδοσ.73)
ἔπειτ’ ἐνθυμηθῶμεν, τρέποιτο δ’ εἰσ ἑτέρουσ ἡ βλασφημία, πότερον νῦν χεῖρον ἔχει τὰ πράγματα τῇ πόλει καὶ φόβων ἔστ’ ἀξία πλειόνων, ἢ κατ’ ἐκεῖνον τὸν χρόνον, ἡνίχ’ ἧκον μὲν Πελοποννήσιοι πάντεσ αὐτοὶ καὶ οἱ σύμμαχοι καὶ τὴν χώραν ἐδῄουν, ἐνέκειτο δὲ ὁ λοιμὸσ, εἰρήνην τὰ πρὸσ τοὺσ πολεμίουσ εἶναι δοκεῖν ποιῶν, πάντα δ’ ἦν μεστὰ καπνοῦ, πυρκαϊᾶσ, φθορᾶσ τῆσ μὲν ἔξω, τῆσ δὲ ἔνδον κατὰ τὴν πόλιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ πέμπειν βοήθειαν τοῖσ ἐν Σικελίᾳ 8:3)
ἀλλὰ μὴν ὡσ αὐτό γε οὐκ ἄτιμον τὸ δύνασθαι λέγειν οὐδ’ εἰσ ὄνειδοσ φέρον, οὐδὲ κατηγορίασ ἄξιον, οὐδέ γε συγγνώμησ, ἀλλά τινοσ κρείττονοσ, αἰσχυνοίμην ἂν τοὺσ λογίουσ θεοὺσ, εἰ ζητοίην ἀποδεικνύναι, πλήν γε τοσοῦτον ἂν εἴποιμι, ‐ ἐμοὶ γὰρ εἰή εἴ τισ ἄλλοσ δυσχεραίνει καὶ τρέποιτο ἅπαν εἰσ ἐμὲ, καὶ οὐ μέμψομαι τῷ δαίμονι ‐ ὡσ ἐγὼ δεξαίμην ἂν δύνασθαι λέγειν μετὰ χρηστοῦ βίου καὶ σώφρονοσ εἰσ ὅσον οἱο͂́ν τε κάλλιστα ἀνθρώπων μᾶλλον ἢ μυριάκισ Δαρεῖοσ ὁ Ὑστάσπου γενέσθαι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 20:3)
ταῦτα μὲν οὖν εἰσ Θερσίτην τρέποιτο καὶ ὅστισ ἐκείνῳ παραπλήσιοσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρεσβευτικὸσ πρὸσ Ἀχιλλέα 10:4)
τοῦ γὰρ Τίτου πύργουσ τρεῖσ κατασκευάσαι κελεύσαντοσ πεντηκονταπήχεισ, ἵν’ ἑκάστου χώματοσ ἐπιστήσασ ἀπὸ τούτων τοὺσ ἐπὶ τοῦ τείχουσ τρέποιτο, συνέβη πεσεῖν αὐτομάτωσ ἕνα μέσησ νυκτόσ.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον ε. 333:1)
ἐπιθυμίασ κατεμάνθανεν, ὅπῃ τε προσελθεῖν χρὴ καὶ ὅπῃ ἅψασθαι αὐτοῦ, καὶ ὁπότε χαλεπώτατον ἢ πρᾳότατον καὶ ἐκ τίνων γίγνεται, καὶ φωνὰσ δὴ ἐφ’ οἷσ ἑκάστασ εἰώθεν φθέγγεσθαι, καὶ οἱάσ αὖ ἄλλου φθεγγομένου ἡμεροῦταί τε καὶ ἀγριαίνει, καταμαθὼν δὲ ταῦτα πάντα συνουσίᾳ τε καὶ χρόνου τριβῇ σοφίαν τε καλέσειεν καὶ ὡσ τέχνην συστησάμενοσ ἐπὶ διδασκαλίαν τρέποιτο, μηδὲν εἰδὼσ τῇ ἀληθείᾳ τούτων τῶν δογμάτων τε καὶ ἐπιθυμιῶν ὅτι καλὸν ἢ αἰσχρὸν ἢ ἀγαθὸν ἢ κακὸν ἢ δίκαιον ἢ ἄδικον, ὀνομάζοι δὲ πάντα ταῦτα ἐπὶ ταῖσ τοῦ μεγάλου ζῴου δόξαισ, οἷσ μὲν χαίροι ἐκεῖνο ἀγαθὰ καλῶν, οἷσ δὲ ἄχθοιτο κακά, ἄλλον δὲ μηδένα ἔχοι λόγον περὶ αὐτῶν, ἀλλὰ τἀναγκαῖα δίκαια καλοῖ καὶ καλά, τὴν δὲ τοῦ ἀναγκαίου καὶ ἀγαθοῦ φύσιν, ὅσον διαφέρει τῷ ὄντι, μήτε ἑωρακὼσ εἰή μήτε ἄλλῳ δυνατὸσ δεῖξαι.
(플라톤, Republic, book 6 199:1)
οἱ δὲ μετὰ Τιμοκράτουσ τὰσ Ἐπιπολὰσ φυλάσσοντεσ Λεοντῖνοι καὶ Καμπανοί, λόγον ψευδῆ προσπέμψαντοσ εἰσ αὐτοὺσ τοῦ Δίωνοσ ὡσ ἐπὶ τὰσ πόλεισ πρῶτον τρέποιτο τὰσ ἐκείνων, ἀπολιπόντεσ ᾤχοντο τὸν Τιμοκράτην τοῖσ οἰκείοισ βοηθήσοντεσ.
(플루타르코스, Dion, chapter 27 1:2)
τὰ δὲ πάντα πρὸσ Εὐρυσθῆα τρέποιτο οἴκου ἀφ’ ἡμετέροιο, γένοιτο δὲ μάντισ ἐκείνῳ θυμὸσ ἐμόσ, μηδ’ ἄλλο παρὲκ τελέσειέ τι δαίμων.
(테오크리토스, Idylls, Μεγάρα65)

SEARCH

MENU NAVIGATION