헬라어 문장 내 검색 Language

κἄπειτα ὁ πατὴρ καταστήσασ ἐγγυητὰσ ἐγράψατο τὸν Σπεύσιππον παρανόμων, καὶ ἠγωνίσατο ἐν ἑξακισχιλίοισ Ἀθηναίων, καὶ μετέλαβε δικαστῶν τοσούτων οὐδὲ διακοσίασ ψήφουσ ὁ Σπεύσιπποσ.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 38:5)
ἔτι δὲ πολέμου γενομένου καὶ τριήρων ἀεὶ κατὰ θάλατταν οὐσῶν καὶ λῃστῶν, ὑφ’ ὧν πολλοὶ ληφθέντεσ, ἀπολέσαντεσ τὰ ὄντα, δουλεύοντεσ τὸν βίον διετέλεσαν, οὔσησ δὲ χώρασ βαρβάρου, εἰσ ἣν πολλοὶ ἤδη ἐκπεσόντεσ αἰκείαισ ταῖσ μεγίσταισ περιέπεσον καὶ τὰ σφέτερα αὐτῶν σώματα αἰκισθέντεσ ἀπέθανον, ‐ εἶτα οἱ μὲν θεοὶ ἐκ τοσούτων κινδύνων ἔσῳζόν με, σφῶν δὲ αὐτῶν προὐστήσαντο τιμωρὸν γενέσθαι Κηφίσιον τὸν πονηρότατον Ἀθηναίων, ὧν οὗτόσ φησι πολίτησ εἶναι οὐκ ὤν, ᾧ οὐδ’ ὑμῶν τῶν καθημένων οὐδεὶσ ἂν ἐπιτρέψειεν οὐδὲν τῶν ἰδίων, εἰδὼσ τοῦτον οἱο͂́σ ἐστιν;
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 222:2)
ὄντων γὰρ κακῶν τοσούτων τῇ πόλει ἀδύνατον ἦν ταῦτα ἰαθῆναι ἄλλωσ ἢ τῷ ἐμῷ αἰσχρῷ, ὥστ’ ἐν αὐτῷ ᾧ ἐγὼ κακῶσ ἔπραττον, ἐν τούτῳ ὑμᾶσ σῴζεσθαι.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῆσ ἑαυτοῦ καθόδου 15:2)
οἵτινεσ τὸν μὲν πόλεμον ἐποιήσαντο ἕνεκα Ὀρχομενοῦ, ὡσ οὐκ ἐπιτρέψοντεσ αὐτόνομον εἶναι, νῦν δὲ τεθνεώτων μὲν αὐτοῖσ ἀνδρῶν τοσούτων τὸ πλῆθοσ, τῆσ δὲ γῆσ ἐκ μέρουσ τινὸσ τετμημένησ, χρήματα δ’ εἰσενηνοχότεσ πολλὰ καὶ ἰδίᾳ καὶ δημοσίᾳ, ὧν στέρονται, πολεμήσαντεσ δὲ ἔτη τέτταρα, ὅμωσ Ὀρχομενὸν ἀφέντεσ αὐτόνομον τὴν εἰρήνην ποιοῦνται καὶ ταῦτα μάτην πεπόνθασιν·
(안도키데스, 연설, Περὶ τῆσ πρὸσ Λακεδιμονίουσ εἰρήνης 29:2)
Καὶ τάδε ἐγίγνετο οὐκ ἐν ἰδιώτιδι πόλει οὐδὲ ἐν ἀσθενεῖ καὶ σμικρῷ βασιλείῳ, ἀλλὰ τὴν δυνατωτάτην καὶ τοσούτων ἐθνῶν καὶ γῆσ καὶ θαλάσσησ ἡγεμονίδα διέσειεν ὁ θεόσ, ἐκ πολλοῦ ἄρα ἐσ τὴν νῦν καθιστάμενοσ εὐταξίαν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 3 5:1)
αἰσθήσεωσ δ’ ἄνωθεν, ὅτε μάλιστ’ ἐπλησίαζε, καὶ βοῆσ ἀπὸ τῶν τειχῶν γενομένησ, ἀντεβόησεν αὐτόσ τε πρῶτοσ καὶ ὁ στρατὸσ αὐτοῦ καὶ οἱ ἐπὶ θάτερα ἀπεσταλμένοι μέγιστον, ὡσ τῷδε πρώτῳ τοὺσ Καρχηδονίουσ καταπλαγῆναι, τοσούτων ἐχθρῶν ἐν πλευραῖσ ἄφνω νυκτὸσ ἐπιγενομένων.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 18 1:5)
ὅμοιον δὲ τούτῳ κἀκεῖνο ὃ καὶ τοῦ Περσῶν ἐκράτησε πλούτου καὶ ἐλευθέραν ἦγε τὴν Ἑλλάδα, καὶ οὔτε ναυμαχίασ οὔτε πεζῆσ μάχησ ἡττᾶτο, νῦν δὲ ἀπολωλὸσ ἅπαντα λελύμανται, καὶ ἄνω καὶ κάτω πεποίηκε πάντα τὰ πράγματα, καὶ τοσούτων προεκκειμένων οὔπω εἴρηται τὸ τί, ἀλλ’ ἐπαναλήψει χρησάμενοσ νῦν εἰσάξει, τί οὖν ἦν τοῦτο;
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σεμνότητοσ. 18:3)
οὔτε γὰρ Σαλαμὶσ ἐνταῦθα οὔτε στόλοσ καὶ πλῆθοσ πεζῶν καὶ τριήρων, οὐδὲ ὅπωσ ἡττήθη, οὐδὲ ὅπωσ ἔφυγεν, οὐδὲ ἄλλο οὐδέν, τοσούτων ὄντων τῶν προσόντων Ξέρξῃ, ἀλλὰ ψιλὸν ὅτε ἐκ τῆσ Ἑλλάδοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 13 22:42)
ὥστε καὶ οἷσ τοιαῦτα ὑπάρχει τῶν σφετέρων διηγήσασθαι, καὶ τούτοισ μηδὲν εἶναι πλέον εἰπεῖν τῶν παρ’ ὑμῖν, ἀλλὰ καὶ τῶν τοιούτων ἔργων ἄρχειν τὴν πόλιν διὰ τοσούτων καὶ ἔτι πλειόνων τῶν παραδειγμάτων, καὶ μηδεμίαν λείπεσθαι μήτε κοινὴν ὑπερβολὴν μήτ’ ἰδίαν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 29:3)
ἔτι δὲ νεῶν τοσούτων καὶ βελῶν καὶ σκευῶν καὶ τεχνῶν καὶ συμμάχων καὶ πάσησ ὡσ ἔποσ εἰπεῖν τῆσ κατασκευῆσ μεθεστηκυίασ, ὥσπερ ἄρτι τῆσ πάσησ Σικελίασ οἰκιζομένησ, κεκενωμένησ μὲν τῆσ ἀκροπόλεωσ ταλάντων ὀλίγου δεῖν μυρίων, Λακεδαιμονίων δὲ καὶ Βοιωτῶν καὶ τῶν ἄλλων οὐκέτ’ ἐκ Πελοποννήσου τὰσ εἰσβολὰσ ποιουμένων, ἀλλ’ ἐκ μέσησ τῆσ Ἀττικῆσ, ἐκ Δεκελείασ, μεθεστηκότων δὲ καὶ τῶν οἰκετῶν οὐκ ἔλαττον ἢ πλήρωμα ἔθνουσ εἶναι δοκεῖν, ἀδείασ δ’ ὑπαρχούσησ αὐτομολεῖν τοῖσ βουλομένοισ, τοσούτου δὲ ὄντοσ πολέμου περὶ τὴν πόλιν, τοσαύτην περιουσίαν καρτερίασ ἅμα καὶ ῥώμησ καὶ φιλοτιμίασ ἐπιδείξασθαι ὥσθ’ ἕτερον στόλον πέμπειν ἀντίρροπον τῷ προτέρῳ καὶ στρατηγοὺσ ἐφαμίλλουσ, καὶ Λακεδαιμονίουσ ἀξιοῦν ἐκεῖ πολιορκεῖν μετὰ τῆσ συμμαχίασ, ποίᾳ ταῦτ’ ἔνεστι ψυχῇ παραβαλεῖν ἀνθρωπίνῃ, καὶ τίνοσ οὐκ εὐτυχίασ μᾶλλον θαυμάσαι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 70:2)
ὥσθ’ ἡ μὲν τοσοῦτον ὑπερβληθεῖσα ὑπὸ τῆσ στάσεωσ πόλισ οὐδ’ ὄνομα εἰρήνησ ἐπ’ ἐκείνων τῶν χρόνων ἐνενόησεν, οἱ δ’ ἀπὸ τοσούτων καὶ τηλικούτων πλεονεκτημάτων ὁρμώμενοι πληγέντεσ κατέφυγον εὐθὺσ ἐπὶ τὴν εἰρήνην.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 71:7)
ἐρυθριῶ δῆτα, εἰ τοσούτων καὶ τηλικούτων εἰρημένων, εἶτα μὴ ἔχοντοσ τοῦ λόγου φανοῦμαι μεμνημένοσ ἢ βαρβαρικῆσ τινοσ ἀρχῆσ ἢ Ἑλληνικῆσ δυνάμεωσ καὶ δοκῶ τοὐναντίον ποιήσειν τοῖσ Αἰολεῦσι ποιηταῖσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 5:8)
ὅταν γὰρ ἄρχῃ μὲν εἷσ τοσούτων, οἱ δὲ ἐπ’ αὐτῷ διάκονοί τε καὶ πρέσβεισ αὐτοῦ μὲν πολὺ χείρουσ, ὧν δὲ ἐπιμέλονται πολὺ βελτίουσ, πάντα δ’ ἄνευ θορύβου καὶ ταραχῆσ σιωπῇ περαίνωσι, φθόνοσ δ’ ἐκποδὼν ᾖ, δίκησ δὲ καὶ αἰδοῦσ πάντα πανταχοῦ μεστὰ, καρπὸσ δὲ ἀρετῆσ μηδένα ἐκφεύγῃ, πῶσ οὐχὶ νικᾷ τόδε τὸ ἔποσ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 26:3)
τῇ δὲ πόλει φιλοτιμία προσγίγνεται, εἰ τοιούτων καὶ τοσούτων ὄντων ὧν ἔχει δεικνύναι, μὴ μόνον τοῖσ ὁρωμένοισ ἰσχυρίζεται, ἀλλὰ καὶ τοῖσ περὶ τῶν πατρίων λόγοισ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Σμυρναϊκὸσ πολιτικός 1:6)
ἐκ τοιούτων καὶ τοσούτων ὡσ βραχέωσ τε καὶ ἀμυδρῶσ εἰπεῖν ἡ νόσοσ ἠσκήθη καὶ συνεσκευάσθη, κατὰ προσθήκην χρόνου προϊοῦσα ἀεί.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 16:13)

SEARCH

MENU NAVIGATION