헬라어 문장 내 검색 Language

θροῦ δὲ ὡσ ἐν τοσούτοισ ὄντοσ οἵ τε κήρυκεσ καὶ οἱ σαλπιγκταὶ σιωπὴν ἐποίουν, καὶ γενομένησ ποτὲ ὁ Κάσσιοσ ̔προῦχε γὰρ ἡλικίᾀ προελθὼν μικρὸν ἐκ τῆσ τάξεωσ ἐσ τὸ μέσον ἔλεξεν ὧδε·
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 12 1:8)
ὅσ, ὦ μιαρώτατε πάντων, κεκλεισμένησ σοι τῆσ παρρησίασ οὐ κιγκλίσιν οὐδὲ θύραισ, ἃ καὶ παρανοίξειεν ἄν τισ, ἀλλὰ τοσούτοισ καὶ τηλικούτοισ ὀφλήμασι, καὶ τούτων παρὰ τῇ θεῷ κειμένων, εἰσ τὰ ἐντὸσ τούτων βιάζῃ καὶ προσέρχῃ πρὸσ ταῦτα, ἀφ’ ὧν ἀπελαύνουσί σε οἱ νόμοι, ἀπεσχοινισμένοσ πᾶσι τοῖσ ἐν τῇ πόλει δικαίοισ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σφοδρότητοσ. 9:2)
τὸ δ’ ἐν τοσούτοισ ἀριθμοῖσ καταλόγων τε καὶ γενῶν, ὧν οὐδὲ τὰ ὀνόματα ἐξευρεῖν ῥᾴδιον, ἀρξαμένουσ ἀπὸ ἑνὸσ τοῦ διὰ πάντων διεξιόντοσ τε καὶ πάντα ἐφορῶντοσ, ἔθνη, πόλεισ, στρατόπεδα, ἡγεμόνασ αὐτοὺσ τελευτᾶν εἰσ ἕνα τεττάρων καὶ δυοῖν ἄρχοντα ἀνδρῶν, τὸ δ’ ἐν μέσῳ πᾶν ἐξελίπομεν, καὶ ὥσπερ νήματοσ περιστροφὴν ἐκ τῶν πλειόνων εἰσ τοὺσ ἐλάττουσ ἀεὶ κατιέναι, καὶ οὕτω διήκειν ἄλλουσ ἐπ’ ἄλλοισ ἀεὶ ταττομένουσ μέχρι τῆσ τελευτῆσ, πῶσ οὐχ ὑπὲρ πᾶσαν ἀνθρωπίνην τάξιν ἐστίν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 26:1)
κρεῖττον οὖν εἶναι σιωπᾶν ὅλωσ ἢ λυμήνασθαι τοσούτοισ ἔργοισ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 1:5)
νυνὶ δὲ τοσούτοισ ἔτεσι καὶ χρόνοισ ὕστερον ὄψεισ ὀνειράτων ἀναγκάζουσιν ἡμᾶσ ἄγειν αὐτά πωσ εἰσ μέσον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι β# 1:7)
ἐνιαυτὸν μὲν γὰρ μάλιστα τὸν πρῶτον τῆσ ἀσθενείασ ἐξέλιπον τὴν περὶ τοὺσ λόγουσ διατριβὴν, οἱᾶ ἐν τοσούτοισ τε καὶ τοιούτοισ πράγμασι τοῦ σώματοσ, καὶ ἅμα ἀπηλγήκειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 3:19)
οὐ γὰρ ἀνθρώπων γε οὐδεὶσ οἱο͂σ ἀντισχεῖν τοῖσ τόθ’ ὑμᾶσ ἀνάπτουσιν ‐ ὡσ τὰ πράγματα εἰσ τοῦτο περιστήσεται ὥσθ’ ἡμῖν περὶ τῶν ἀπελθόντων πρότερον γενέσθαι τὸν λόγον ἢ περὶ τῆσ Σικελίασ, ἔσθ’ οὕτω τισ ἄφρων ἢ δυστυχὴσ ὅτῳ ταῦτα ἤδη ἀφικέσθαι παρέστη, ὥστε τὴν πόλιν τοσαύτῃ δαπάνῃ καὶ τοσούτοισ κινδύνοισ περιβαλεῖν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ ἐναντίον 3:5)
οἰκέται δ’ αὐτομολοῦσιν ὁσημέραι, τοσούτοισ δὲ τοῖσ πᾶσιν ἐλάττουσ γεγόναμεν, ὅσοισ ἱκανῶσ ἡ μεγίστη μεθ’ ἡμᾶσ πόλισ κατεσκεύαστο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ ἐναντίον 3:10)
οὐδὲ τοῦτ’ ἀπέχρη, ἀλλ’ ἐχομένων μὲν τῶν νήσων, ἐχομένων δὲ τῶν ἄλλων ἁπάντων κτημάτων, μεθεστηκότων δ’ οἰκετῶν, πορθουμένησ δὲ τῆσ χώρασ ὑπὸ τῶν ἐν Δεκελείᾳ, τοῦ δὲ ἐδάφουσ ὄντοσ λοιποῦ τῇ πόλει, τοσοῦτον ἀπέσχον τοῦ βοηθεῖν ἂν ἐθελῆσαι, εἴ τισ ἠδίκει, ὥστε συμβάσεωσ ἡμᾶσ οὐκ ἠξίωσαν ἐν τοσούτοισ κακοῖσ, ἀλλὰ καὶ τοὺσ πρέσβεισ τοὺσ ἐλθόντασ ὡσ αὐτοὺσ παρ’ ἡμῶν πρότερον μὲν ἀπράκτουσ καθάπαξ ἀπέπεμψαν, τελευτῶντεσ δ’ ἐπὶ τοσοῦτον κατέσχον, ἑώσ πλήρη νεκρῶν ἐποίησαν τὴν πόλιν, καὶ ταύτην ἐπιθήκην κακῶν προσεξετίσαμεν αὐτοῖσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 5:11)
καίτοι πῶσ οὐκ ἄλογον αὐτὴν μὲν οὕτω τιμᾶν, ταύτῃ δ’ ἐπηρεάζοντασ μὴ θέλειν συνεῖναι, καὶ μοναρχίαν μὲν εἴ τισ κατασκευάζοιτο, πικρῶσ ἂν ἔχειν, ὃ δὲ τούτου τοσούτοισ ὅσοισ εἶπον δέδεικται χαλεπώτερον, τοῦτ’ αὔξειν ἑκόντασ, καὶ μηδ’ ἐκεῖνο δύνασθαι λογίσασθαι ὡσ οὐκ ἔστιν ὅπωσ, εἰ ταῦθ’ οὕτω πρόεισιν, οὐ κινδυνεύσετ’ ἀποστερηθῆναι τῆσ δοκούσησ ταύτησ ἐλευθερίασ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 7:2)
ἄλλωσ μὲν τοίνυν ᾐσχυνόμην ἔγωγε ἐπὶ τοσούτοισ καὶ τοιούτοισ τοῖσ εἰρημένοισ μάρτυσι προσχρώμενοσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 106:8)
εἰ δ’ ἅμα ταύτησ στερήσονται καὶ ἡμῖν ἔσονται δύσνοι, ὡσ ὑφ’ ἡμῶν ἀτεχνῶσ ὑβρισμένοι, μανία δή που σαφὴσ ἀντὶ μικρῶν καὶ φαύλων λειτουργιῶν τοσούτοισ ἡμᾶσ διαβεβλῆσθαι καὶ κακῶσ ἀκούειν καὶ μῖσοσ ἐν Ἕλλησι καὶ βαρβάροισ ἔχειν, ἐξὸν πᾶν τοὐναντίον θαυμάζεσθαι καὶ φιλεῖσθαι καὶ διὰ τὴν ἡμετέραν πρὸσ τούτουσ αἰδὼ πάντασ ἐπὶ τὰ ἴσα προτρέπειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 28:1)
εἶτα τὸν βέλτιστον μὲν οὕτω τοῖσ ὅλοισ, ἐπαινούμενον δὲ ὑφ’ ἁπάντων, τοσούτοισ δὲ καὶ τηλικούτοισ κοσμηθέντα τροπαίοισ, ἀήττητον δὲ διαγεγονότα καθάπαξ, μεγίστασ δὲ εἰσ εὐπορίαν ἀφορμὰσ παρασχόντα τῇ πόλει, τοῦτον τοίνυν τῶν μεγίστων ἀξιόχρεων ὄντα καὶ ὑπὲρ πάντασ τοὺσ ἄλλουσ τιμᾶσθαι δίκαιον, ἡμεῖσ δὲ καὶ ἧσ παρὰ πολὺ τῆσ αὐτοῦ δόξησ ἠξιώκαμεν ἀτελείασ ἀποστερήσομεν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 85:2)
τὸ μὲν οὖν περιττὸν ἔχουσι πάντεσ οἱ τοῦ Σωκράτουσ λόγοι καὶ τὸ κομψὸν καὶ τὸ καινοτόμον καὶ τὸ ζητητικόν, καλῶσ δὲ πάντα ἴσωσ χαλεπόν, ἐπεὶ καὶ τὸ νῦν εἰρημένον πλῆθοσ δεῖ μὴ λανθάνειν ὅτι χώρασ δεήσει τοῖσ τοσούτοισ Βαβυλωνίασ ἤ τινοσ ἄλλησ ἀπεράντου τὸ πλῆθοσ, ἐξ ἧσ ἀργοὶ πεντακισχίλιοι θρέψονται, καὶ περὶ τούτουσ γυναικῶν καὶ θεραπόντων ἕτεροσ ὄχλοσ πολλαπλάσιοσ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 104:1)
ταλάντατ’ ἀνδρῶν οὐχ ὑγιαίνειν μοι δοκεῖσ, πλυνόν με ποιῶν ἐν τοσούτοισ ἀνδράσιν.
(아리스토파네스, Plutus, Episode 2:13)

SEARCH

MENU NAVIGATION