헬라어 문장 내 검색 Language

μηδ’ ἐκφερώμεθα ταῖσ προθυμίαισ παρὰ καιρόν, μηδὲ βραδυτῆτά τισ ἡγείσθω τὴν ἐμπειρίαν ἢ ταχυτῆτα, ἐσ τὴν ὀπίσω θάλασσαν ἀφορῶν, ἣ τοσαύτασ ἡμῖν ὑπηρεσίασ καὶ τροφὰσ ἐπιπέμπουσα δίδωσιν ἀκινδύνου νίκησ ἐπιτυχεῖν, ἢν ὑπομένητε καὶ μὴ ἀδοξῆτε, εἰ προσπαίξονταί τε ἡμῖν καὶ προκαλοῦνται, οὐκ ἀμείνονεσ ὄντεσ, ὡσ διέδειξε τὸ ἐχθὲσ ἔργον, ἀλλὰ ἕτερον δέοσ ἰώμενοι.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 16 2:3)
καὶ τῆσ τοιαύτησ δ’ ὅμωσ ζημίασ ὑμῖν ἕνεκα ἐπιδώσομεν νικητήρια, δραχμὰσ ἑκάστῳ στρατιώτῃ πεντακισχιλίασ, λοχαγῷ δὲ πεντάκισ τοσαύτασ, χιλιάρχῃ δὲ τὸ διπλάσιον τοῦ λοχαγοῦ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 16 4:9)
καὶ ὁ Καῖσαρ "οὐ γάρ," ἔφη, "Καληνοῦ τελευτήσαντοσ ἐχρῆν ἐπὶ μειρακίῳ τῷ Καληνοῦ παιδὶ γενέσθαι τοσαύτασ ἀφορμάσ, ἀπόντοσ ἔτι Ἀντωνίου·
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 7 2:4)
ὑπὲρ ἅπαντα δ’ αὐτοὺσ ὁ κονιορτὸσ ἠνώχλει, καὶ οὐκ εἶχον οὐδ’ εἰκάσαι τὸ συμβαῖνον, ἀλλ’ οἱο͂ν ἐν θορύβῳ καὶ φόβῳ, πάντα πλείω νομίζοντεσ εἶναι, καὶ τὰσ ἐνέδρασ οὐ τοσαύτασ, οὐδὲ τοὺσ πεντακοσίουσ εἰδότεσ ὅτι ἦσαν πεντακόσιοι, ἀλλ’ ὅλον σφῶν τὸ στρατόπεδον ὑπὸ ἱππέων καὶ αὐτομόλων ἡγούμενοι κεκυκλῶσθαι, τραπέντεσ ἔφευγον ἀκόσμωσ, πρῶτοι μὲν οἱ ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ, καὶ ὁ Τερέντιοσ αὐτοῖσ ἐξῆρχε τῆσ φυγῆσ, μετὰ δ’ ἐκείνουσ οἱ τὸ λαιὸν ἔχοντεσ, ὧν ὁ Σερουίλιοσ ἡγούμενοσ πρὸσ τὸν Αἰμίλιον διέδραμε·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 4 5:6)
οὐ γὰρ εἶπεν, ἐπειδὴ κακῶσ μὲν ἔσχον τὰ τῶν βαρβάρων πράγματα, τοσοῦτοσ δὲ ὁ θόρυβοσ καὶ ταραχή, μάχασ δὲ τοσαύτασ ἥττηντο, τὸ τελευταῖον κατακλεισθέντεσ ἐπολιορκοῦντο, οὐδὲν τοιοῦτο, αὐτὸ δὲ μόνον ἐξήνεγκε νομίσασ, καὶ οὐχὶ ἅμα μὲν παροξυνθεὶσ τοῖσ συμβεβηκόσιν, ἅμα δὲ ἡγούμενοσ, ἀλλὰ νομίσασ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 13 26:3)
πρὸσ δ’ οὖν τὸν ἔλεον μᾶλλον τέτραπται καὶ ὅπερ εἶπε περὶ πάντων τῶν θεῶν Ὅμηροσ, στρεπτοὺσ εἶναι καὶ παραιτητοὺσ, μάλιστα οὗτοσ βεβαιοῖ, τοσαύτασ στρέφεται στροφὰσ ἐπὶ σωτηρίᾳ τῶν ἀεὶ δεομένων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸν Σάραπιν 8:5)
μὴ γὰρ ὅτι λειπομένησ μὲν τῆσ θαλάττησ μόνησ, τοσαύτασ δὲ ναῦσ αὐτοὺσ ἰδίᾳ παρεχομένουσ, τῶν δ’ ἐλπίδων ὄντασ τὸ κεφάλαιον, ἐφεστηκότασ δὲ τῇ ῥοπῇ τῆσ σωτηρίασ, μόνουσ δὲ ἀγωνιστὰσ ὄντασ τοῦ πράγματοσ ἀξιόχρεωσ, πάντων δὲ προβεβληκότασ αὑτοὺσ, οὐχ ἡγεμόνων τάξιν μόνον, ἀλλὰ καὶ πατέρων, ἔχοντασ δ’ ὡσ εἰπεῖν παρ’ αὐτῶν ὧν ἐποίουν τὴν ἡγεμονίαν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 46:1)
νῦν δὲ ὁρᾶτε μὲν δή που ναῦσ ἐν τῷ Πειραιεῖ τοσαύτασ ἀθρόασ, ὁρᾶτε δὲ τὰ τείχη ταυτὶ καὶ τὴν ἄλλην ἅπασαν παρασκευὴν ᾗ πόλεμοσ ἐξηρτύσθαι βούλεται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 13:1)
πότερον πρὸσ τὰσ ναυμαχίασ ἃσ τοσαύτασ ἠτυχήσαμεν, ἢ πρὸσ τὰσ ἐν τῇ γῇ μάχασ, ἢ πρὸσ τὸν τῶν τριήρων ἐμπρησμὸν, ἢ πρὸσ τὴν ἀναχώρησιν τὴν πανώλεθρον;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 5:3)
οὔτε γὰρ πόλεισ τοσαύτασ τὰσ πάσασ οὐδεμία ἄλλη τῶν πασῶν παρέχεται οὔτε δὴ τάσ γε μεγίστασ τοιαύτασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 2:5)
ἀλλ’ ἔδοξαν οἵ γε Ἀθηναῖοι δύο ἡγεμονίασ τότε τοῖσ Ἕλλησιν ἡγήσασθαι, τὴν μὲν τῆσ παρασκευῆσ τῆσ ἐπὶ τοὺσ πολεμίουσ, τὴν δὲ τῆσ ἐπιεικείασ τῆσ πρὸσ ἀλλήλουσ, οἵτινεσ τῶν συμπασῶν τριήρων τὼ δύο μέρη μόνοι πληροῦντεσ Λακεδαιμονίοισ οὐδ’ εἰσ δέκατον τελοῦσιν ἑαυτῶν παρεῖσαν ἡγεῖσθαι, νομίζοντεσ εἰ μὴ πρότερον τὴν ὁμόνοιαν τὴν πρὸσ ἀλλήλουσ παράσχοιντο, οὐδ’ ἂν δὶσ τοσαύτασ γενομένασ τὰσ ναῦσ οὐδὲν ὠφελῆσαι τὰ πράγματα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 12:3)
ἐνθυμοῦμαι δ’ ἔγωγε πῶσ ἀνέχεσθαι χρὴ ὅτ’ Ἀλκιβιάδην μὲν καὶ Κριτίαν Σωκράτει συγγενομένουσ, οἳ τοσαύτασ καὶ τηλικαύτασ αἰτίασ ἐσχήκασι καὶ ὑπὸ τῶν πολλῶν καὶ ὑπὸ τῶν ἐπιεικῶν, ὥστε Κριτίου γε οὐδ’ ἐπινοῆσαι ῥᾴδιον ἐξωλέστερον, ὃσ ἐν τριάκοντα τοῖσ πονηροτάτοισ τῶν Ἑλλήνων πρῶτοσ ἦν, τούτουσ μὲν οὔ φασι δεῖν ἐν τεκμηρίῳ ποιεῖσθαι ὅτι Σωκράτησ τοὺσ νέουσ διέφθειρεν, οὐδ’ εἶναι τἀκείνων ἁμαρτήματα οὐδ’ ὁτιοῦν πρὸσ Σωκράτη τὸν οὐδὲ αὐτὸν ἔξαρνον ὄντα τὸ μὴ οὐ διαλέγεσθαι τοῖσ νέοισ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 82:9)
οὐκ ἄρ’ ἐπίστασθαι δόξω τῶν πραγμάτων οὐδὲν, ὅστισ γε μὴ ὅτι Ἀθηναίοισ, ἀλλ’ οὐδὲ τοῖσ πολεμίοισ ἀργεῖν ἐπέτρεπεν, ἀλλὰ κἀκείνουσ ἐποίησε μεταβαλεῖν τοὺσ τρόπουσ, τοσαύτασ ἀνάγκασ αὐτοῖσ περιίστη τοῦ κινεῖσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 21:3)
εἴτ’ ὦ πρὸσ τοῦ Διὸσ τὸν μὲν δεῖνα τὸν γραφέα ἠξίουσ τοσαύτασ ὑπερβολὰσ περὶ αὑτοῦ λέγειν καὶ παρρησιάζεσθαι, ᾧ καὶ σιγῇ τὸ αὑτοῦ περαίνειν ἐκ τῆσ τέχνησ ἦν, ἄνθρωπον δὲ ἐν ὀλίγοισ ἐξεταζόμενον, οὐδὲν γὰρ ἄλλο λέγω τὰ νῦν περὶ τῶν ἐμαυτοῦ λόγων, καὶ ὁσονοῦν παραφθέγξασθαι θαυμαστόν τί σοι καὶ δεινὸν κατεφάνη;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 22:2)
ἁπάντων δὲ ἀτοπώτατον, εἰ ὁ μὲν Χρύσησ τὴν θυγατέρα ἀπολαμβάνων οὐ προήχθη περαιτέρω εὔξασθαι ὡσ πολεμίοισ, ἀλλ’ ἐπέπαυτο τῆσ ὀργῆσ, ἄνθρωποσ βάρβαροσ καὶ φύσει πολέμιοσ καὶ συγκινδυνεύσασ καὶ περὶ τῆσ σωτηρίασ αὐτῆσ, σὺ δ’ αὐτήν τε ἀπολαμβάνων τὴν ἄνθρωπον καὶ πρὸσ ἐκείνῃ τοσαύτασ λαμβάνων, καὶ πρὸσ ταῖσ γυναιξὶ χρήματα, πόλεισ, χώραν, συγγένειαν, ἃ θαυμάζειν δέον οὐκ ἐῶ, μέμψασθαι δ’ οὐκ ἔχεισ, εἰσαεὶ μενεῖσ ἐπὶ τοῦ παροξυσμοῦ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρεσβευτικὸσ πρὸσ Ἀχιλλέα 9:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION