헬라어 문장 내 검색 Language

χρησθέντοσ δὲ αὐτῷ κατοικεῖν ἐν ᾧπερ ἂν τόπῳ ὑπὸ ζῴων ἀγρίων ξενισθῇ, πολλὴν χώραν διελθὼν ἐνέτυχε λύκοισ προβάτων μοίρασ νεμομένοισ·
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 9 2:4)
Κατρεὺσ μὲν οὖν ἀπεκρύβετο τοὺσ χρησμούσ, Ἀλθαιμένησ δὲ ἀκούσασ, καὶ δείσασ μὴ φονεὺσ γένηται τοῦ πατρόσ, ἄρασ ἐκ Κρήτησ μετὰ τῆσ ἀδελφῆσ Ἀπημοσύνησ προσίσχει τινὶ τόπῳ τῆσ Ῥόδου, καὶ κατασχὼν Κρητινίαν ὠνόμασεν.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 2 1:3)
καὶ λαβὼν ἆθλον πεντήκοντα κόρουσ καὶ κόρασ τὰσ ἴσασ, δόντοσ αὐτῷ τοῦ βασιλέωσ κατὰ χρησμὸν καὶ βοῦν ποικίλην, καὶ φράσαντοσ ἐν ᾧπερ ἂν αὐτὴ κλιθῇ τόπῳ πόλιν κτίζειν, εἵπετο τῇ βοί̈.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 12 3:2)
λαβὼν οὖν Πέλοψ τὴν Ἱπποδάμειαν καὶ διερχόμενοσ ἐν τόπῳ τινί, τὸν Μυρτίλον ἔχων μεθ’ ἑαυτοῦ, μικρὸν ἀναχωρεῖ κομίσων ὕδωρ διψώσῃ τῇ γυναικί·
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 2 8:1)
δεῖ μέντοι κἀκεῖνο ὁρᾶν, ὅπωσ ὑφειμένα διὰ τὸ ἀφελὲσ τιθεὶσ ὀνόματα οὐδὲν ἧττον ἐν τῷ οἰκείῳ τόπῳ ἐνέφηνε τὸ μέγεθοσ τοῦ πράγματοσ·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἠθῶν. 6:10)
Λητώ τε γὰρ, εἰ καὶ μικρὸν ὕστερον ἁρμόσει περὶ τῶν θείων διηγεῖσθαι, λυσαμένη τὴν ζώνην ἐν Ζωστῆρι τῆσ Ἀττικῆσ καὶ λιποῦσα τὴν ἐπωνυμίαν τῷ τόπῳ, βαδίζουσα ἀεὶ εἰσ τὸ πρὸσ ἑώ τῆσ Προνοίασ Ἀθηνᾶσ ἡγουμένησ, ἀπ’ ἄκρασ τῆσ Ἀττικῆσ ἐπιβᾶσα τῶν νήσων εἰσ Δῆλον καταίρει καὶ τίκτει δὴ τοὺσ θεοὺσ τήν τε Ἄρτεμιν καὶ τὸν πατρῷον Ἀπόλλω τῇ πόλει, ἥ τ’ ἀπὸ τῆσ Ἀσίασ ἐπὶ τοὺσ Ἕλληνασ πρώτη διαβᾶσα δύναμισ διὰ τῶν νήσων προσέσχεν εἰσ Μαραθῶνα, καλῶσ ὑπὸ τῆσ φύσεωσ ἀχθεῖσα τοῦ τόπου πρὸσ τὸ δοῦναι δίκην ὧν ἐπεβούλευσε τοῖσ Ἕλλησιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 7:7)
καὶ τοσούτῳ τετίμηται παρὰ πάντων τῷ συγκεχωρηκότι, ὥσθ’ οἱ μὲν ἡττώμενοι στέργουσιν ὁμοίωσ τοῖσ κεκρατηκόσιν, ἀρχαὶ δὲ πᾶσαι καὶ συνέδρια τά τε ἄλλα καὶ τὸ μέγιστον ὁ δῆμοσ πάντεσ ἰδιῶται πρὸσ τὰσ ἐν τούτῳ τῷ τόπῳ δίκασ εἰσὶν εἴκοντεσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 18:1)
ἑτέρα δὲ γίγνεται κρίσισ ὕστερον μικτὴ τοῖσ ἀγωνισταῖσ, θεία δὲ καὶ αὕτη τοῖσ δικασταῖσ, ἣν ἀγωνίζεται τῶν Πελοπιδῶν ἀνὴρ δυστυχῶν πρὸσ τὰσ νῦν προσοίκουσ τῷ τόπῳ θεὰσ σεμνὰσ, καταφυγὼν καὶ δοὺσ ὥσπερ ἔφεσιν εἰσ τὴν πόλιν, ὡσ ἐνταῦθα εἴπερ που τὴν δικαίαν φιλανθρωπίαν οὖσαν, καὶ τυχὼν τῆσ θεοῦ τῶν μανιῶν ἀπαλλάττεται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 18:3)
αὖθισ δὲ τοῦ περὶ Βοιωτίαν πάθουσ συμβάντοσ καὶ τῆσ παρασχούσησ ποθ’ αὑτὴν ἐνευτυχῆσαι τοῖσ Ἕλλησι πόλεωσ ἀπροσδοκήτωσ καὶ παρ’ ἀξίαν ἀναιρεθείσησ, οὐδένεσ εἰσ τὴν χρείαν ἀπεμνημόνευσαν οὐδ’ ἐπεκούφισαν, ἀλλὰ τὸ μὲν τῶν ἄλλων μέροσ ἐξήκει τὸ Πλαταιέων γένοσ, ἡ δὲ πόλισ μετὰ καλοῦ τοῦ σχήματοσ τὴν δυστυχίαν ἐπηνώρθωσεν αὐτοῖσ, Ἀθηναίουσ ἀντὶ Πλαταιέων ἀποφήνασα καὶ φυλάξασα τῷ τόπῳ τὸ μνημεῖον, ὥσπερ εἰκὸσ ἦν τὴν κοινῇ τότε πάντων προστᾶσαν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 21:7)
ἔξεστι δ’ εἰπεῖν οὐ πολλὴν αὐτῇ μόνον εἶναι τὴν θάλατταν, ἀλλὰ καὶ πολλαπλῆν, τὸ μὲν πρὸσ βορέαν ἄνω πηγήν τινα καὶ ἀφορμὴν ἁπάσησ τῆσ πλοί̈μου, τὸ δ’ αὖ πρὸσ ἑσπέραν πορθμὸν τὸν μήκιστον καὶ χαριέστατον, τρίτον δὲ μέσον τούτων ἀμφοτέρων καὶ φύσει καὶ τόπῳ τοῦτο ὃ δὴ Προποντίδα κληθῆναι, πᾶν ὡσ εἰπεῖν αὐτὴ πεπλήρωκε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πανηγυρικὸσ ἐν Κυζίκῳ περὶ τοῦ ναοῦ 2:13)
ἃ δ’ εἰσ τὸ μέσον ποιηταὶ καὶ λογοποιοὶ καὶ συγγραφεῖσ πάντεσ ὑμνοῦσι, κόρην τὴν Δήμητροσ ἀφανῆ γενέσθαι χρόνον ἔστιν ὃν, Δήμητρα δ’ ἐπέρχεσθαι γῆν πᾶσαν καὶ θάλατταν ζητοῦσαν τὴν θυγατέρα, τέωσ μὲν οὖν οὐχ οἱάν τε εἶναι εὑρεῖν, ἐλθοῦσαν δ’ εἰσ Ἐλευσῖνα τήν τε ἐπωνυμίαν δοῦναι τῷ τόπῳ καὶ τὴν κόρην εὑροῦσαν ποιῆσαι τὰ μυστήρια·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐλευσίνιος 2:2)
ἔχαιρον δὴ καὶ κατ’ αὐτὰ τὰ οἰκήματα καὶ κατὰ τὴν οἰκειότητα τοῦ τόπου τῷ τόπῳ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 7:15)
λέγουσι δέ τινεσ καὶ τέταρτον ὑπὲρ Θεμιστοκλέουσ ὡσ πρὸσ τῷ τόπῳ καὶ τὸν καιρὸν ἐξεῦρε, στησάμενοσ τὴν ναυμαχίαν κατιόντοσ τοῦ πνεύματοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 98:7)
ἀλλ’ ἔστω κατὰ τοὺσ παρ’ ἡμῖν λογοποιοὺσ ὁ τοῦ Μενέλεω κυβερνήτησ ὁ τὴν ἐπωνυμίαν, ὡσ ἐτελεύτησε, πεποιηκὼσ τῷ τόπῳ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 30:7)
Ἀθηναῖοι δὲ οἱ ἐν Ποτιδαίᾳ οἰκοῦντεσ δεόμενοι χρημάτων εἰσ τὸν πόλεμον ἀπογράψασθαι ἅπασι συνέταξαν τὰσ οὐσίασ, μὴ ἁθρόασ εἰσ τὸν αὑτοῦ δῆμον ἕκαστον, ἀλλὰ κατὰ κτῆμα ἐν ᾧ τόπῳ ἕκαστον εἰή, ἵνα οἱ πένητεσ δύνωνται ὑποτιμᾶσθαι·
(아리스토텔레스, 경제학, Book 2 33:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION