헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

τόποι μὲν οὖν ἀφ’ ὧνπερ ἡ ἀγωγὴ οἵδε· καὶ ἡ ἐσ κίνδυνον ἢ ὄλεθρον διαφορή.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.45)
Σημαντέ οι δὲ καὶ οἱ τόποι, ἀφ’ ὧνπερ ἀνάγεται .
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.58)
ἀλλ’ εἰσὶ τόποι δήπουθεν ἐπώνυμοι τοῦ προσρήματοσ, οὗ δεῖ φιλοσοφεῖν, καὶ οὐδ’ ἐν τούτοισ τοῦτον, οἶμαι, τὸν τρόπον χλευάζοντα καὶ κακῶσ ἀνέδην ἀγορεύοντα, ἀλλ’ ὡσ χρὴ τοὺσ ἐλευθέρουσ παιδεύοντα καὶ προδιδάσκοντα πρὸσ τοῖσ ἄλλοισ καὶ τὴν ἀσχημοσύνην φυλάττεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμβουλευτικὸσ περὶ τοῦ μὴ δεῖν κωμῳδεῖν 6:6)
αἳ μὲν γὰρ τὸ ὅμοιον φίλον, τὸ δ’ ἐναντίον πολέμιον,τῷ πλέονι δ’ αἰεὶ πολέμιον καθίσταται τοὔλασσον, ἐχθρᾶσ θ’ ἡμέρασ κατάρχεται, ἔτι δὲ καὶ οἱ τόποι κεχωρισμένοι τῶν ἐναντίων, ἡ δὲ φιλία δοκεῖ συνάγειν·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 13:2)
εἰ δ’ ἀνόμοιον τὸ πᾶν, ἀνόμοιοι καὶ οἱ τόποι, καὶ πρῶτον μὲν οὐχ ἓν τὸ σῶμα τοῦ παντὸσ ἀλλ’ ἢ τῷ ἅπτεσθαι, εἶτα ἢ πεπερασμένα ταῦτ’ ἔσται ἢ ἄπειρα εἴδει.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 167:1)
εἰ δ’ ἄπειρα καὶ ἁπλᾶ, καὶ οἱ τόποι ἄπειροι καὶ ἔσται ἄπειρα στοιχεῖα·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 168:2)
εἰ δὲ τοῦτ’ ἀδύνατον καὶ οἱ τόποι πεπερασμένοι, καὶ τὸ πᾶν ἀνάγκη πεπεράνθαι.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 168:3)
οἱ γὰρ τόποι οὐ διαλύουσι τὴν φιλίαν ἁπλῶσ, ἀλλὰ τὴν ἐνέργειαν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 49:1)
οἱο͂ν ἀκρόπολισ ὀλιγαρχικὸν καὶ μοναρχικόν, δημοκρατικὸν δ’ ὁμαλότησ, ἀριστοκρατικὸν δὲ οὐδέτερον, ἀλλὰ μᾶλλον ἰσχυροὶ τόποι πλείουσ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 7 174:2)
πολλοὶ γὰρ διὰ μικρὰ δοκοῦντα τιμῆσ τυγχάνουσιν, ἀλλ’ οἱ τόποι καὶ οἱ καιροὶ αἴτιοι.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 5 9:3)
ἐπεὶ δὲ τὸ χαλεπώτερον καὶ σπανιώτερον μεῖζον, καὶ οἱ καιροὶ καὶ αἱ ἡλικίαι καὶ οἱ τόποι καὶ οἱ χρόνοι καὶ αἱ δυνάμεισ ποιοῦσι μεγάλα·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 7 32:1)
σχεδὸν μὲν οὖν ἡμῖν περὶ ἕκαστον τῶν εἰδῶν τῶν χρησίμων καὶ ἀναγκαίων ἔχονται οἱ τόποι·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 22 16:1)
ἐξειλεγμέναι γὰρ αἱ προτάσεισ περὶ ἕκαστόν εἰσιν, ὥστε ἐξ ὧν δεῖ φέρειν τὰ ἐνθυμήματα τόπων περὶ ἀγαθοῦ ἢ κακοῦ, ἢ καλοῦ ἢ αἰσχροῦ, ἢ δικαίου ἢ ἀδίκου, καὶ περὶ τῶν ἠθῶν καὶ παθημάτων καὶ ἕξεων ὡσαύτωσ, εἰλημμένοι ἡμῖν ὑπάρχουσι πρότερον οἱ τόποι.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 22 16:2)
τόποι δ’ εἰσὶ τῶν φαινομένων ἐνθυμημάτων εἷσ μὲν ὁ παρὰ τὴν λέξιν, καὶ τούτου ἓν μὲν μέροσ, ὥσπερ ἐν τοῖσ διαλεκτικοῖσ, τὸ μὴ συλλογισάμενον συμπερασματικῶσ τὸ τελευταῖον εἰπεῖν, "οὐκ ἄρα τὸ καὶ τό, ἀνάγκη ἄρα τὸ καὶ τό" , ἐν τοῖσ ἐνθυμήμασι τὸ συνεστραμμένωσ καὶ ἀντικειμένωσ εἰπεῖν φαίνεται ἐνθύμημα ἡ γὰρ τοιαύτη λέξισ χώρα ἐστὶν ἐνθυμήματοσ·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 24 2:1)
ἐπειδὴ τρία ἐστὶν ἃ δεῖ πραγματευθῆναι περὶ τὸν λόγον, ἓν μὲν ἐκ τίνων αἱ πίστεισ ἔσονται, δεύτερον δὲ περὶ τὴν λέξιν, τρίτον δὲ πῶσ χρὴ τάξαι τὰ μέρη τοῦ λόγου, περὶ μὲν τῶν πίστεων εἴρηται, καὶ ἐκ πόσων, ὅτι ἐκ τριῶν εἰσί, καὶ ταῦτα ποῖα, καὶ διὰ τί τοσαῦτα μόνα ἢ γὰρ τῷ αὐτοί τι πεπονθέναι οἱ κρίνοντεσ, ἢ τῷ ποιούσ τινασ ὑπολαμβάνειν τοὺσ λέγοντασ, ἢ τῷ ἀποδεδεῖχθαι, πείθονται πάντεσ, εἴρηται δὲ καὶ τὰ ἐνθυμήματα, πόθεν δεῖ πορίζεσθαι ἔστι γὰρ τὰ μὲν εἴδη τῶν ἐνθυμημάτων, τὰ δὲ τόποι·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 1 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION