헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

Κλύμενον τὸν Μινυῶν βασιλέα λίθῳ βαλὼν Μενοικέωσ ἡνίοχοσ, ὄνομα Περιήρησ, ἐν Ὀγχηστῷ Ποσειδῶνοσ τεμένει τιτρώσκει·
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 4 11:3)
Μελάνιπποσ δὲ ὁ λοιπὸσ τῶν Ἀστακοῦ παίδων εἰσ τὴν γαστέρα Τυδέα τιτρώσκει.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 6 8:6)
ὅτι Διομήδησ ἀριστεύων Ἀφροδίτην Αἰνείᾳ βοηθοῦσαν τιτρώσκει, καὶ Γλαύκῳ συστάσ, ὑπομνησθεὶσ πατρῴασ φιλίασ, ἀλλάσσει τὰ ὅπλα.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 4 3:1)
παραγενόμενοσ δὲ εἰσ Ἰθάκην τὴν νῆσον ἀπελαύνει τινὰ τῶν βοσκημάτων, καὶ Ὀδυσσέα βοηθοῦντα τῷ μετὰ χεῖρασ δόρατι Τηλέγονοσ <τρυγόνοσ> κέντρον τὴν αἰχμὴν ἔχοντι τιτρώσκει, καὶ Ὀδυσσεὺσ θνήσκει.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 7 36:2)
τιτρώσκει δ’ αὐτὸν Σπαρτιάτησ ἄνθρωποσ τὴν αὐτάρκειαν ἐζηλωκώσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 29 3:1)
παῖσ δέ τισ βασιλικὸσ τοῦ Ἀδάδου Ἀμανὸσ ὄνομα τοξεύσασ εἰσ τοὺσ πολεμίουσ τιτρώσκει τὸν βασιλέα διὰ τοῦ θώρακοσ κατὰ τοῦ πνεύμονοσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 8 513:1)
ἔνθα τισ τῶν ἀμυνομένων ἀπ’ αὐτοῦ βάλλει τὸν Οὐεσπασιανὸν βέλει κατὰ τὸν ταρσὸν τοῦ ποδὸσ καὶ τιτρώσκει μὲν ἐπιπολαίωσ προεκλύσαντοσ τὸ βληθὲν τοῦ διαστήματοσ, μέγιστον δὲ θόρυβον ἐνεποίησεν τοῖσ Ῥωμαίοισ·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον γ. 290:1)
αὐτὸσ δὲ πλαγίοισ τοῖσ Ιοὐδαίοισ προσπεσὼν μεθ’ ὧν ἧκεν ἐπιλέκτων συχνοὺσ μὲν ἀναιρεῖ, τιτρώσκει δὲ πλείουσ, τρέπεται δὲ πάντασ καὶ συνωθεῖ κατὰ τῆσ φάραγγοσ.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον ε. 94:1)
ἀράμενοσ δὲ ὁ Κάστωρ πέτραν ἐπαφίησιν αὐτῷ, καὶ τούτου μὲν διήμαρτε φυλαξαμένου, τιτρώσκει δὲ στρατιώτην ἕτερον προσελθόντα.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον ε. 372:1)
Ὅσα δὲ ἐσπίπτοντα ἐσ τὴν κεφαλὴν βέλεα τιτρώσκει πρὸσ τὸ ὀστέον καὶ αὐτὸ τὸ ὀστέον, τὸ ἀπὸ ὑψηλοτάτου ἐμπεσὸν καὶ ἥκιστα ἐξ ἰσοπέδου, καὶ σκληρότατόν τε ἅμα καὶ ἀμβλύτατον καὶ βαρύτατον, καὶ ἥκιστα κοῦφον καὶ ἥκιστα ὀξὺ καὶ μαλθακὸν, τοῦτο ἂν Ῥήξειε τὸ ὀστέον καὶ φλάσειεν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΝ ΚΕΦΑΛΗ ΤΡΩΜΑΤΩΝ., 11.3)
ὁ μὲν γὰρ ἐπήλαυνεν εἰκοσάπηχύν τινα προβεβλημένοσ κοντόν, ὁ Θρᾷξ δὲ ἐπειδὴ τῇ πέλτῃ ἀπεκρούσατο τὴν προσβολὴν καὶ παρῆλθεν αὐτὸν ἡ ἀκωκή, ἐσ τὸ γόνυ ὀκλάσασ δέχεται τῇ σαρίσῃ τὴν ἐπέλασιν καὶ τιτρώσκει τὸν ἵππον ὑπὸ τὸ στέρνον ὑπὸ θυμοῦ καὶ σφοδρότητοσ διαπείραντα ἑαυτόν·
(루키아노스, Dialogi mortuorum, Διογένησ καὶ Ἀντισθένησ καὶ Κράτησ. 8:3)
ἐπεὶ δὲ συνέστημεν, ὁ βάρβαροσ πρότεροσ τιτρώσκει με ὀλίγον ὅσον ἐπιψαύσασ τῷ δόρατι μικρὸν ὑπὲρ τὸ γόνυ, ἐγὼ δὲ διελάσασ τὴν ἀσπίδα τῇ σαρίσῃ παίω διαμπὰξ ἐσ τὸ στέρνον.
(루키아노스, Dialogi meretricii, Λεόντιχοσ, Χηνίδασ και Ὑμνίσ. 3:6)
οὕτω δὲ ἰσχυρά ἐστιν, ὥσθ’ ὁπόταν τι δάκνῃ, τιτρώσκει οὐκ ἀνθρώπου δέρμα μόνον, ἀλλὰ καὶ βοὸσ καὶ ἵππου, καὶ ἐλέφαντα λυπεῖ ἐσ τὰσ ῥυτίδασ αὐτοῦ παρεισδυομένη καὶ τῇ αὑτῆσ προνομαίᾳ κατὰ λόγον τοῦ μεγέθουσ ἀμύσσουσα.
(루키아노스, Muscae Encomium, (no name) 6:1)
πάλιν εἰσ τὸν αὐτὸν φερόμεθα λόγον, ὦ Πρώταρχε, οὐδ’ ἄρα ἡδονὴν ἡδονῆσ διάφορον, ἀλλὰ πάσασ ὁμοίασ εἶναι φήσομεν, καὶ τὰ παραδείγματα ἡμᾶσ τὰ νυνδὴ λεχθέντα οὐδὲν τιτρώσκει, πεισόμεθα δὲ καὶ ἐροῦμεν ἅπερ οἱ πάντων φαυλότατοί τε καὶ περὶ λόγουσ ἅμα νέοι.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 16:3)
ὡσ γὰρ ἡ κρόκη τὸ ὀστέον πρίει τέφρᾳ καὶ ὄξει διάβροχον γενόμενον, καὶ τὸν ἐλέφαντα τῷ ζύθει μαλακὸν γενόμενον καὶ χαλῶντα κάμπτουσι καὶ διασχηματίζουσιν, ἄλλωσ δ’ οὐ δύνανται, οὕτωσ ἡ τύχη τὸ πεπονθὸσ ἐξ αὑτοῦ καὶ μαλακὸν ἐκ κακίασ προσπεσοῦσα κοιλαίνει καὶ τιτρώσκει.
(플루타르코스, An vitiositas ad infelicitatem sufficia, section 44)

SEARCH

MENU NAVIGATION