헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

"οὐκοῦν τιθῶμεν ἀπὸ Ὁμήρου ἀρξάμενοι πάντασ τοὺσ ποιητικοὺσ μιμητὰσ εἰδώλων ἀρετῆσ εἶναι καὶ τῶν ἄλλων περὶ ὧν ποιοῦσιν ἀληθείασ οὐχ ἅπτεσθαι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Καπίτωνα 13:25)
οὐ γὰρ ἀνάγκη, ἂν τοῦτο τιθῶμεν, τούτου ὁρισμὸν εἶναι ὃ ἂν λόγῳ τὸ αὐτὸ σημαίνῃ, ἀλλὰ τινὶ λόγῳ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 52:1)
τί δ’ ἐάν ‐ τιθῶμεν γὰρ ταῦτα ‐ , ἐὰν κατὰ τὸ ψήφισμα τὸ Δημοσθένουσ ἀπαιτῇ πέμψασ ἡμᾶσ Ἀλέξανδροσ τὸ χρυσίον τὸ κομισθὲν εἰσ τὴν χώραν ὑφ’ Ἁρπάλου, καὶ πρὸσ τῷ γεγενῆσθαι τὴν τῆσ βουλῆσ ἀπόφασιν τοὺσ παῖδασ καταπέμψῃ πρὸσ ἡμᾶσ τοὺσ νῦν ὡσ ἑαυτὸν ἀνακεκομισμένουσ, καὶ τούτων ἀξιοῖ πυνθάνεσθαι τὴν ἀλήθειαν ἡμᾶσ, πρὸσ θεῶν, ὦ ἄνδρεσ, τί ἐροῦμεν;
(디나르코스, 연설, Κατὰ Δημοσθένους 82:1)
νῦν γὰρ δὴ ἕνα τοῦτον τίθεμεν τὸν ἁπάσασ τὰσ τοιαύτασ παρειληφότα νόσουσ καὶ ἀκρασίασ τῆσ ψυχῆσ, ἵνα μὴ πολύν τινα ἀθροίσωμεν ἑσμὸν μοιχικῶν τινων δαιμονίων καὶ φιλόψων καὶ φιλοίνων καὶ ἄλλων δὴ μυρίων, ἀλλ’ ἁπλῶσ ἕνα δαίμονα τιθῶμεν τὸν ἀκόλαστον καὶ δεδουλωμένον ὑφ’ ἡδονῆσ, ἐὰν μὲν ἐπιρρέῃ ποθὲν ἀνελλιπὲσ τὸ τῆσ χορηγίασ, χρημάτων βασιλικῶν ἤ τινοσ μεγάλησ ἰδιωτικῆσ ὑπούσησ οὐσίασ, ἐν πολλῇ καὶ ἀφθόνῳ κυλινδούμενον ἀσελγείᾳ μέχρι γήρωσ·
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 120:1)
μὴ γὰρ οὕτω τιθῶμεν, ἀλλ’ ὧδε·
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 298:6)
κτητικῆσ δὴ καὶ ποιητικῆσ συμπασῶν οὐσῶν τῶν τεχνῶν ἐν ποτέρᾳ τὴν ἀσπαλιευτικήν, ὦ Θεαίτητε, τιθῶμεν;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 22:1)
πότερον τρίτον παρὰ τὰ δύο ἐκεῖνα, καὶ τρία τὸ πᾶν ἀλλὰ μὴ δύο ἔτι καθ’ ὑμᾶσ τιθῶμεν;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 166:2)
πότερον μήτε τὴν οὐσίαν κινήσει καὶ στάσει προσάπτωμεν μήτε ἄλλο ἄλλῳ μηδὲν μηδενί, ἀλλ’ ὡσ ἄμεικτα ὄντα καὶ ἀδύνατον μεταλαμβάνειν ἀλλήλων οὕτωσ αὐτὰ ἐν τοῖσ παρ’ ἡμῖν λόγοισ τιθῶμεν;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 213:2)
καὶ τιθῶμέν γε αὐτοὺσ λέγειν, εἰ βούλει, πρῶτον μηδενὶ μηδὲν μηδεμίαν δύναμιν ἔχειν κοινωνίασ εἰσ μηδέν.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 214:4)
τέταρτον δὴ πρὸσ τοῖσ τρισὶν εἴδεσιν τὸ ταὐτὸν τιθῶμεν;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 236:4)
πότερον οὖν ἡμῖν ὁ περὶ τῆσ ὑφαντικῆσ λόγοσ, οὗ προειλόμεθα μέρουσ, ἱκανῶσ ἔσται διωρισμένοσ, ἐὰν ἄρ’ αὐτὴν τῶν ἐπιμελειῶν ὁπόσαι περὶ τὴν ἐρεᾶν ἐσθῆτα, εἰσ τὴν καλλίστην καὶ μεγίστην πασῶν τιθῶμεν·
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 147:4)
πότερον πρὸσ Διόσ, ὦ Κλεινία, ἡγῇ σύ, ἐὰν ταῦτα τιθῶμεν ὡσ ἀγαθά, ὀρθῶσ ἡμᾶσ θήσειν, ἢ ἐὰν μή;
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Εὐθύδημος 81:6)
τῶν μὲν οὖν ἐν μέρουσ εἴδει πεφυκότων μηδενὶ καταξιώσωμεν ‐ ἀτελεῖ γὰρ ἐοικὸσ οὐδέν ποτ’ ἂν γένοιτο καλόν ‐ οὗ δ’ ἔστιν τἆλλα ζῷα καθ’ ἓν καὶ κατὰ γένη μόρια, τούτῳ πάντων ὁμοιότατον αὐτὸν εἶναι τιθῶμεν.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 82:2)
οὕτω δὴ στάσιν μὲν ἐν ὁμαλότητι, κίνησιν δὲ εἰσ ἀνωμαλότητα ἀεὶ τιθῶμεν·
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 259:3)
γήινον μὲν τιθῶμεν τὸ πρῶτον ἡμῖν ἕν, πάντασ μὲν ἀνθρώπουσ, πάντα δὲ ὅσα πολύποδα καὶ ἄποδα, καὶ ὅσα πορεύσιμα καὶ ὅσα μόνιμα, διειλημμένα ῥίζαισ·
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Ἐπίνομις 59:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION