헬라어 텍스트

  - 문장 내 검색
헬라어 텍스트  - 텍스트  - 텍스트 검색  - 문장 내 검색
헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ τοὺς μὲν παῖδας κελεύομεν εὐστομεῖν, κἀν τοῖς διδασκαλείοις καὶ κατ οἰκίαν προδιδάσκοντες ὡς ἃ ποιεῖν αἰσχρὸν οὐδὲ λέγειν καλὸν, πάλιν δὲ εἰς ταυτὸν ἀθροίσαντες παῖδας καὶ γυναῖκας καὶ πᾶσαν ἡλικίαν κακηγορίας ἆθλα τίθεμεν, καὶ τοῖς ἄριστα ἐκμελετήσασιν ὅπως εἰς κέρδος ἔσται παρασκευάζομεν.?
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμβουλευτικὸς περὶ τοῦ μὴ δεῖν κωμῳδεῖν 4:9)
τίς ἂν οὖν λόγος μᾶλλον σώσειε τὸ γιγνόμενον ἢ τῷ πιστεῦσαι δικαιότερον ἢ ᾧ θεοὺς μὲν εὑρεῖν ἕκαστα τίθεμεν καὶ νῦν ἔτι σημαίνειν, πάλιν δ ἀρχῆς ἴδιον φαμὲν εἶναι τὸ εὑρεῖν καὶ προστάξαι, τὸ δ ἀκοῦσαι καὶ μαθεῖν τοῦ χείρονος, οὔτε γὰρ δή που θεῶν ἅπανθ εὑρόντων αἰσχρὸν ἄρχοντος θεῖναι τὸ εὑρεῖν, εἴπερ ἄρχουσιν οἱ θεοὶ πάντων, οὔτ ἀρχῇ τοῦ προστάξαι προσήκοντος αἰσχρὸν εἰς θεοὺς ἀνενεγκεῖν τὴν εὑρ´εσιν, εἴπερ εὑρόντος μέν ἐστι σημῆναι, εὑρίσκει δὲ ὁ κρείττων ἀεί.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸς Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 31:7)
ἐπὶ πάντων γὰρ οὕτω τίθεμεν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 7:2)
ἐναντίαν δὲ τίθεμεν τὴν ἕξιν ἐφ ἥν τε ἁμαρτάνομεν μᾶλλον καὶ ἐφ ἣν οἱ πολλοί ἡ δ ἑτέρα ὥσπερ οὐκ οὖσα λανθάνει:
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 88:4)
βουλόμενοι δὲ τὰς οὐσίας ἀνάγειν εἰς τὰς ἀρχὰς μήκη μὲν τίθεμεν ἐκ βραχέος καὶ μακροῦ, ἔκ τινος μικροῦ καὶ μεγάλου, καὶ ἐπίπεδον ἐκ πλατέος καὶ στενοῦ, σῶμα δ ἐκ βαθέος καὶ ταπεινοῦ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 224:1)
ὅλως δ ἀπορήσειεν ἄν τις διὰ τί καὶ δεῖ ζητεῖν ἄλλ ἄττα παρά τε τὰ αἰσθητὰ καὶ τὰ μεταξύ, οἱο῀ν ἃ τίθεμεν εἴδη.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 156:1)
τῶν δὲ τὰς συμμετρίας καὶ ἀσυμμετρίας, τῶν δὲ τοὺς λόγους, ἀλλ ὅμως μίαν πάντων καὶ τὴν αὐτὴν τίθεμεν ἐπιστήμην τὴν γεωμετρικήν, τὸν αὐτὸν δὴ τρόπον ἔχει καὶ περὶ τὸ ὄν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 49:1)
τὸ δ αὔταρκες τίθεμεν ὃ μονούμενον αἱρετὸν ποιεῖ τὸν βίον καὶ μηδενὸς ἐνδεᾶ:
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 60:4)
εἰ δ οὕτως, ἀνθρώπου δὲ τίθεμεν ἔργον ζωήν τινα, ταύτην δὲ ψυχῆς ἐνέργειαν καὶ πράξεις μετὰ λόγου, σπουδαίου δ ἀνδρὸς εὖ ταῦτα καὶ καλῶς, ἕκαστον δ εὖ κατὰ τὴν οἰκείαν ἀρετὴν ἀποτελεῖται:
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 68:2)
νενεμημένων δὴ τῶν ἀγαθῶν τριχῇ, καὶ τῶν μὲν ἐκτὸς λεγομένων τῶν δὲ περὶ ψυχὴν καὶ σῶμα, τὰ περὶ ψυχὴν κυριώτατα λέγομεν καὶ μάλιστα ἀγαθά, τὰς δὲ πράξεις καὶ τὰς ἐνεργείας τὰς ψυχικὰς περὶ ψυχὴν τίθεμεν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 76:2)
ἐπειδὴ τὸ μέλλον ἀφανὲς ἡμῖν ἐστίν, τὴν εὐδαιμονίαν δὲ τέλος καὶ τέλειον τίθεμεν πάντῃ πάντως.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 119:2)
ταύτης γὰρ χάριν τὰ λοιπὰ πάντα πάντες πράττομεν, τὴν ἀρχὴν δὲ καὶ τὸ αἴτιον τῶν ἀγαθῶν τίμιόν τι καὶ θεῖον τίθεμεν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 134:2)
εἰρημένων δὲ τῶν περὶ τὰς ἀρετάς τε καὶ φιλίας καὶ ἡδονάς, λοιπὸν περὶ εὐδαιμονίας τύπῳ διελθεῖν, ἐπειδὴ τέλος αὐτὴν τίθεμεν τῶν ἀνθρωπίνων.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 73:1)
καὶ τὴν δαπάνην γὰρ εἰς τὴν δόσιν τίθεμεν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 24:2)
καὶ διὰ τοῦτ εἰς ταὐτὸ τὸν ἀκρατῆ καὶ τὸν ἀκόλαστον τίθεμεν καὶ ἐγκρατῆ καὶ σώφρονα, ἀλλ οὐκ ἐκείνων οὐδένα, διὰ τὸ περὶ τὰς αὐτάς πως ἡδονὰς καὶ λύπας εἶναι:?
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 54:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION