헬라어 문장 내 검색 Language

ὁ μὲν οὖν Λυσίασ, ὦ Κύνουλκε, οὕτωσ, ἐγὼ δὲ κατὰ τὸν Ἀρίσταρχον τὸν τραγικὸν ποιητὴν τάδ’ οὐχ ὑπάρχων, ἀλλὰ τιμωρούμενοσ, καταπαύσω τὸν πρὸσ σὲ καὶ τοὺσ ἄλλουσ κύνασ ἐνταῦθα λόγον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 95 2:1)
̔λόγοσ καὶ φήμη ὑπορρεῖ, ὡσ ὁ θεὸσ οὗτοσ ὑπὸ τῆσ μητρυιᾶσ Ἥρασ διεφορήθη τῆσ ψυχῆσ τὴν γνώμην διὸ τάσ τε βακχείασ καὶ τὴν μανικὴν πᾶσαν ἐμβάλλει χορείαν τιμωρούμενοσ, ὅθεν καὶ τὸν οἶνον ἐπὶ τοῦτ’ αὐτὸ δεδώρηται.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 55 2:1)
καὶ γὰρ ἠδικήμεθα ὑπὸ Στεφάνου μεγάλα, καὶ εἰσ κινδύνουσ τοὺσ ἐσχάτουσ κατέστημεν ὑπ’ αὐτοῦ, ὅ τε κηδεστὴσ καὶ ἐγὼ καὶ ἡ ἀδελφὴ καὶ ἡ γυνὴ ἡ ἐμή, ὥστε οὐχ ὑπάρχων ἀλλὰ τιμωρούμενοσ ἀγωνιοῦμαι τὸν ἀγῶνα τουτονί·
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Νεαίρας 3:2)
ὁ δὲ περαιτέρω τὸν ὑποπεσόντα καὶ πρὸσ τὴν τοῦ κρατοῦντοσ εὐγνωμοσύνην προσφεύγοντα τιμωρούμενοσ οὐκέτι τὸν ἐχθρὸν κολάζει, πολὺ δὲ μᾶλλον ἀδικεῖ τὴν ἀνθρωπίνην ἀσθένειαν.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiii, chapter 23 10:1)
ἀνθ’ ὧν τιμωρούμενοσ αὐτοὺσ ὁ Ῥωμύλοσ, ἐπειδὴ τὸ δεύτερον ἐκράτησε τῆσ πόλεωσ, τοὺσ μὲν αἰτίουσ τῆσ ἀποστάσεωσ ἀπέκτεινε, τοῖσ δὲ στρατιώταισ διαρπάσαι τὴν πόλιν ἐφῆκε, τῆσ τε χώρασ τὴν ἡμίσειαν ἀποτεμόμενοσ ἔξω τῆσ πρότερον τοῖσ κληρούχοισ δοθείσησ καὶ φρουρὰν ἀξιόχρεων καταλιπών, ὡσ μηδὲν ἔτι παρακινῆσαι τοὺσ ἔνδον, ἀπῆγε τὴν δύναμιν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 54 3:1)
πατρὸσ θανόντοσ τήνδε τιμωρούμενοσ.
(에우리피데스, Iphigenia in Tauris, episode, anapests 3:31)
ἀλλ’ οὐδ’ ἐγὼ μήν, σοί γε τιμωρούμενοσ.
(에우리피데스, episode, anapests 4:18)
ἐξαρκέσασ ἦν Ζεὺσ ὁ τιμωρούμενοσ, ὑμᾶσ δ’ ὑβρίζειν οὐκ ἐχρῆν τοιάνδ’ ὕβριν.
(에우리피데스, Suppliants, episode 4:9)
ἐπειδὴ γὰρ τῆσ ὅλησ Ιοὐδαίασ ἐνεχειρίσθη τὴν ἀρχὴν Ἡρώδησ, τοῦ κατὰ τὴν πόλιν πλήθουσ ὅσοι μὲν ἦσαν ἰδιωτεύοντεσ ἔτι τἀκείνου φρονοῦντεσ ἐν προαγωγῇ τούτουσ ἐποιεῖτο, τοὺσ δὲ τὰ τῶν ἐναντίων ἑλομένουσ οὐκ ἐπέλιπε τιμωρούμενοσ καὶ κολάζων καθ’ ἑκάστην ἡμέραν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 15 4:1)
Ἡρώδησ δὲ καὶ πάλαι μὲν οὐκ εὔνουσ ἦν τῇ Κλεοπάτρᾳ χαλεπὴν εἰσ ἅπαντασ ἐπιστάμενοσ, τότε δὲ καὶ μισεῖν ἀξιῶν, εἰ δι’ ἀσέλγειαν εἰσ τοῦτο πρόεισιν, καὶ φθῆναι τιμωρούμενοσ, εἰ ἐνεδρεύουσα τοιούτοισ ἐγχειροίη, τοὺσ μὲν λόγουσ αὐτῆσ διεκρούσατο, βουλὴν δ’ ἐποιήσατο σὺν τοῖσ φίλοισ ὑποχείριον ἔχων ἀποκτεῖναι·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 15 122:1)
περί γε μὴν τοὺσ οἰκείουσ, εἴ τισ ἢ λόγῳ μὴ θεραπεύοι τὸ δοῦλον ἐξομολογούμενοσ ἢ δόξειεν εἰσ τὴν ἀρχήν τι παρακινεῖν, οὐχ ἱκανὸσ ἑαυτοῦ κρατεῖν ἐγίνετο καὶ διεξῆλθεν ὁμοῦ συγγενεῖσ καὶ φίλουσ ἴσα πολεμίοισ τιμωρούμενοσ ἐκ τοῦ μόνοσ ἐθέλειν τετιμῆσθαι τὰσ τοιαύτασ ἁμαρτίασ ἀναλαμβάνων.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 16 181:1)
Οὔκουν ἴσα καὶ ὅμοια βεβίωται ἡμῖν, ὃσ Διὸσ μὲν υἱόσ εἰμι, τοσαῦτα δὲ πεπόνηκα ἐκκαθαίρων τὸν βίον, θηρία καταγωνιζόμενοσ καὶ ἀνθρώπουσ ὑβριστὰσ τιμωρούμενοσ·
(루키아노스, Dialogi deorum, Ζευσ, Ἀσκληπιόσ, ἩρακλῆσΣ. 2:2)
εἰ δὲ μόνοσ ἐγὼ πάντα διεπραξάμην τολμῶν καὶ ^ κινδυνεύων, ἀνιών, ἀναιρῶν, κολάζων, δι’ ἀλλήλων τιμωρούμενοσ, τί μου διαβάλλεισ τὰ κατορθώματα ;
(루키아노스, Tyrannicida, (no name) 10:17)
ἃ τούτῳ ὁ θεὸσ οὐκ ἐπὶ σωτηρία ἐπινοεῖν δίδωσιν, ἀλλὰ τιμωρούμενοσ τῶν γεγενημένων ἀσεβημάτων.
(리시아스, Speeches, Κατ’ Ἀνδοκίδου ἀσεβείας 37:3)
ἐγὼ μὲν οὖν καὶ φίλῳ ὄντι Ἀρχεστρατίδῃ βοηθῶν, καὶ Ἀλκιβιάδην ἐχθρὸν ὄντα ἐμαυτοῦ τιμωρούμενοσ, δέομαι τὰ δίκαια ψηφίσασθαι·
(리시아스, Speeches, Κατὰ Ἀλκιβιάδου ἀστρατείας 16:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION