헬라어 문장 내 검색 Language

οὐ γὰρ μῖσοσ αὐτῷ τῶν δεδρακότων αἱ τιμωρίαι δύνανται, ἀλλὰ παιδείαν, μάλιστα μὲν, εἴ πωσ οἱο͂́ν τε, καὶ αὐτῶν, εἰ δὲ μὴ, τῶν ἀκουσομένων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ βασιλέα [σπ.] 6:8)
οἱο͂ν τὰ περὶ τὰσ δικαίασ πράξεισ, αἱ δίκαιαι τιμωρίαι καὶ κολάσεισ ἀπ’ ἀρετῆσ μέν εἰσιν, ἀναγκαῖαι δέ, καὶ τὸ καλῶσ ἀναγκαίωσ ἔχουσιν αἱρετώτερον μὲν γὰρ μηδενὸσ δεῖσθαι τῶν τοιούτων μήτε τὸν ἄνδρα μήτε τὴν πόλιν, αἱ δ’ ἐπὶ τὰσ τιμὰσ καὶ τὰσ εὐπορίασ ἁπλῶσ εἰσι κάλλισται πράξεισ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 7 208:1)
καὶ μὴν εἴ τι τῶν ἄλλων ὧν νυνὶ διέβαλλε καὶ διεξῄει ἢ καὶ ἄλλ’ ὁτιοῦν ἀδικοῦντά μ’ ὑμᾶσ ἑώρα, εἰσὶ νόμοι περὶ πάντων καὶ τιμωρίαι, καὶ ἀγῶνεσ καὶ κρίσεισ πικρὰ καὶ μεγάλ’ ἔχουσαι τἀπιτίμια, καὶ τούτοισ ἐξῆν ἅπασι χρῆσθαι, καὶ ὁπηνίκ’ ἐφαίνετο ταῦτα πεποιηκὼσ καὶ τοῦτον τὸν τρόπον κεχρημένοσ τοῖσ πρὸσ ἐμέ, ὡμολογεῖτ’ ἂν ἡ κατηγορία τοῖσ ἔργοισ αὐτοῦ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 21:1)
ἐγὼ λοιδορίαν κατηγορίασ τούτῳ διαφέρειν ἡγοῦμαι, τῷ τὴν μὲν κατηγορίαν ἀδικήματ’ ἔχειν, ὧν ἐν τοῖσ νόμοισ εἰσὶν αἱ τιμωρίαι, τὴν δὲ λοιδορίαν βλασφημίασ, ἃσ κατὰ τὴν αὑτῶν φύσιν τοῖσ ἐχθροῖσ περὶ ἀλλήλων συμβαίνει λέγειν.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 181:1)
τότε μὲν τοίνυν οὕτω σεμνὸν ἦν τὸ δίκαιον καὶ τὸ κολάζειν τοὺσ τὰ τοιαῦτα ποιοῦντασ ἔντιμον, ὥστε τῆσ αὐτῆσ ἠξιοῦτο στάσεωσ τό τ’ ἀριστεῖον τῆσ θεοῦ καὶ αἱ κατὰ τῶν τὰ τοιαῦτ’ ἀδικούντων τιμωρίαι·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 355:3)
ἵνα δὴ μὴ τοῦτ’ ᾖ μηδ’ ἀπέραντοι τῶν ἀτυχημάτων αἱ τιμωρίαι γίγνωνται, ἔγραψεν ἐάν τισ τὸν ἀνδροφόνον κτείνῃ ἀπεχόμενον φησὶν ἀγορᾶσ ἐφορίασ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 51:4)
λύσασι μὲν τοίνυν τὸ ψήφισμα, ἂν ἄρα συμβῇ τι παθεῖν ἐκείνῳ, εἰσὶν αἱ κατὰ τοὺσ νόμουσ ὑπὲρ αὐτοῦ τιμωρίαι·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 80:1)
οὗτοσ τοίνυν ἐν τούτῳ τῷ νόμῳ φαίνεται κακῶσ ἐπιχειρῶν ὑμᾶσ ποιεῖν δι’ οὗ τοῖσ ἀδικεῖν ἐπιχειροῦσίν εἰσιν αἱ τιμωρίαι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 296:3)
ὅπου δὲ τιμωρίαι πρόσεισι, θανάτοισ ἢ δεσμοῖσ κολάζουσαι τοὺσ ἐξαμαρτάνοντασ ἢ χρημάτων πολλῶν ἐκτίσεσιν, οὐ πάνυ τι πρὸσ ταῦτα ἐφίησιν.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 123:3)
εἰσὶ δ’ οὐχ ἱκαναὶ κατασχεῖν ἄνοιαν νεότητοσ καὶ αὐθάδειαν τρόπων οὐδ’ εἰσ τὸ σῶφρον ἀγαγεῖν τοὺσ ἠμεληκότασ τῶν καλῶν αἱ μαλακαὶ τιμωρίαι·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 26 4:2)
αἱ δὲ τιμωρίαι κατὰ τῶν ἐλεγχθέντων ἐγίνοντο πικραὶ καὶ ἀπαραίτητοι.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 43 5:2)
τιμωρίαι δὲ προσέκειντο τοῖσ καταλύουσιν ἢ παραβαίνουσι τὸν νόμον, ἐὰν ἁλῶσι, θάνατοσ καὶ δήμευσισ τῆσ οὐσίασ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 45 1:2)
μανίαι τε, μητρὸσ αἵματοσ τιμωρίαι.
(에우리피데스, episode, iambic 3:22)
ἀλλ’ οὐ γὰρ εἶχον Ἑλένην ἀποδοῦναι, οὐδὲ λέγουσι αὐτοῖσι τὴν ἀληθείην ἐπίστευον οἱ Ἕλληνεσ, ὡσ μὲν ἐγὼ γνώμην ἀποφαίνομαι, τοῦ δαιμονίου παρασκευάζοντοσ, ὅκωσ πανωλεθρίῃ ἀπολόμενοι καταφανὲσ τοῦτο τοῖσι ἀνθρώποισι ποιήσωσι, ὡσ τῶν μεγάλων ἀδικημάτων μεγάλαι εἰσὶ καὶ αἱ τιμωρίαι παρὰ τῶν θεῶν.
(헤로도토스, The Histories, book 2, chapter 120 6:1)
ζῶσα γὰρ εὐλέων ἐξέζεσε, ὡσ ἄρα ἀνθρώποισι αἱ λίην ἰσχυραὶ τιμωρίαι πρὸσ θεῶν ἐπίφθονοι γίνονται·
(헤로도토스, The Histories, book 4, chapter 205 2:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION