헬라어 문장 내 검색 Language

Ἐσ δὲ τὸ ἄστυ τῆσ ἀγγελίασ ἀφικομένησ θόρυβοσ ἦν καὶ φόβοσ ἄπλετοσ, διαθεόντων τε ἀκόσμωσ καὶ γύναιά τινων ἢ παῖδασ ἢ ὅσα τιμιώτατα ἄλλα ἐσ ἀγροὺσ ἢ τὰ ἐρυμνὰ τῆσ πόλεωσ μεταφερόντων·
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 13 1:1)
καὶ ἔτι ταῦτα λέγων, ἀλλ’ ἴσωσ, ἔφην, τοὺσ μὲν νεὼσ τοῖσ θεοῖσ προσήκει καθιεροῦν, τοὺσ δὲ ἄνδρασ τοὺσ ἐλλογίμουσ τῇ τῶν βιβλίων ἀναθέσει τιμᾶν, ἐπεὶ καὶ αὐτῶν, ἔφην, ἡμῶν τιμιώτατα ἃ φθεγγόμεθα, ὡσ δὴ τοὺσ μὲν ἀνδριάντασ καὶ τὰ ἀγάλματα τῶν σωμάτων ὄντα ὑπομνήματα, τὰ δὲ βιβλία τῶν λόγων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι ε# 15:2)
ἐξῇτε, ἐβοηθεῖτε, ἵνα τἀν μέσῳ παραλείπω, οὕτωσ οἰκείωσ ὑμᾶσ ἐδέχοντο ὥστ’ ἔξω τῶν ὁπλιτῶν καὶ τῶν ἱππέων ὄντων εἰσ τὰσ οἰκίασ καὶ τὸ ἄστυ δέχεσθαι τὴν στρατιὰν ἐπὶ παῖδασ καὶ γυναῖκασ καὶ τὰ τιμιώτατα.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 313:1)
ἦγον δ’ αὐτὰσ οἱ μὲν ἀπὸ τῆσ κόμησ ἐπισπώμενοι τὰσ ἠτυχηκυίασ, οἱ δὲ τὰσ ἐσθῆτασ περιρηγνύντεσ καὶ γυμνοῖσ τοῖσ σώμασιν ἐπιβάλλοντεσ τὰσ χεῖρασ καὶ ταῖσ στάθμαισ τῶν δοράτων τύπτοντεσ καὶ τὰ τιμιώτατα καὶ περιβόητα τῶν βαρβάρων ταῖσ τῆσ τύχησ δωρεαῖσ ὑβρίζοντεσ.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xvii, chapter 35 8:1)
περιῆν γὰρ ἄν σοι ταῦτα πράξαντι πρῶτον μὲν εὐσεβεῖ καὶ δικαίῳ λέγεσθαι, ἔπειτα συμβασιλεύειν ἐμοὶ καὶ πάσησ μετέχειν τιμῆσ, εὐεργέτην τε καὶ πατέρα καὶ σωτῆρα καὶ πάντα, ὅσα τιμιώτατα ὀνόματα ὑπ’ ἀνθρώπων ἐπὶ καλοῖσ κεῖται πράγμασιν, ἀκούειν καὶ μὴ τέταρτον ἤδη τοῦτο καὶ τετταρακοστὸν ἔτοσ ἀποστερεῖν με τῶν ἐμῶν, οὔτε σώματοσ ἀναπήρου τυχόντα οὔτε διανοίασ ἠλιθίου.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 32 1:1)
ὁ δὲ συγκαλέσασ τὸν δῆμον εἰσ τὴν ἀγορὰν τοῦ παρόντοσ καιροῦ τὴν ἀνάγκην ἐπεδείκνυεν οὐκέτι προσδεχομένην πολιτικὰσ φιλονεικίασ καὶ ἠξίου νῦν μὲν ὁμόσε τοῖσ πολεμίοισ χωρεῖν κοινῇ γνώμῃ χρησαμένουσ καὶ μὴ περιιδεῖν ἀνάστατον τὴν πατρίδα γινομένην, ἐν ᾗ θεοὶ πατρῷοι καὶ θῆκαι προγόνων ἑκάστοισ ἦσαν, ἃ τιμιώτατά ἐστι πᾶσιν ἀνθρώποισ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 28 1:2)
τιμιώτατα γὰρ Ῥωμαίοισ ταῦτ’ ἐπὶ στρατείασ καὶ ὥσπερ ἱδρύματα θεῶν ἱερὰ νομίζονται·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 45 3:2)
συγχωροῦσα ἱερῶν τε προστασίασ λαμβάνειν οὐ κωλύουσα καὶ ὅσα ἄλλα τιμιώτατα ἦν καὶ ἴδια τῶν πατρικίων μόνων ἅπασι κοινωσαμένη, τὰ μὲν ὑπ’ ἀνάγκησ τε καὶ ἄκουσα, τὰ δ’ ἐκ προνοίασ τε καὶ σοφίασ, ὑπὲρ ὧν κατὰ τὸν οἰκεῖον καιρὸν ἐρῶ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 65 2:1)
τῷ δὲ Μαρκίῳ ψηφίζονται βουλῆσ τε μετουσίαν ἐν ἁπάσῃ πόλει καὶ ἀρχὰσ ἐξεῖναι πανταχόσε μετιέναι καὶ τῶν ἄλλων, ὁπόσα τιμιώτατα ἦν παρ’ αὐτοῖσ, μετέχειν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 9 1:4)
εἰ δ’ ἄρα πρὸσ ἐκείνην ἀδιαλλάκτωσ ἔχεισ, ἐμοὶ ταύτην δόσ, ὦ τέκνον, τὴν τιμὴν καὶ χάριν, παρ’ ἧσ οὐ τὰ ἐλαχίστου ἄξια ἔχεισ οὐδ’ ὧν ἀντιποιήσαιτ’ ἄν τισ καὶ ἕτεροσ, ἀλλὰ τὰ μέγιστα καὶ τιμιώτατα καὶ οἷσ ἅπαντα τὰ λοιπὰ κέκτησαι, τὸ σῶμα καὶ τὴν ψυχήν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 51 1:1)
οὐ τὴν αὐτὴν οὖν ἐπιστάμενοσ ἁπάντων φύσιν οὐδὲ τοὺσ αὐτοὺσ ᾤετο δεῖν πᾶσι προσήκειν κόσμουσ, ἀλλὰ τοῖσ μὲν δημηγορικοῖσ τὸ ἀξίωμα καὶ τὴν μεγαληγορίαν μᾶλλον ἁρμόττειν, τοῖσ δὲ δικανικοῖσ, ἔνθα τῶν ἀλλοτρίων ἀκουστὴσ γίνεται κακῶν ὁ δικαστήσ, ψυχῆσ τε καὶ τῶν ἄλλων, ὅσα τιμιώτατά ἐστιν ἀνθρώποισ, ἀγών, τὴν χάριν καὶ τὴν ἡδονὴν καὶ τὴν ἀπάτην καὶ τὰ παραπλήσια τούτοισ.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 45 2:3)
τὰ χρήματ’ ἀνθρώποισι τιμιώτατα, δύναμίν τε πλείστην τῶν ἐν ἀνθρώποισ ἔχει.
(에우리피데스, Phoenissae, episode, lyric 6:9)
Ἀζάηλοσ δὲ μετὰ καμήλων τεσσαράκοντα τὸν ἀριθμόν, αἳ τὰ κάλλιστα καὶ τιμιώτατα τῶν ἐν Δαμασκῷ γινομένων καὶ ὄντων ἐν τῷ βασιλείῳ ἔφερον δῶρα, συμβαλὼν τῷ Ἐλισσαίῳ προσαγορεύσασ αὐτὸν φιλοφρόνωσ ἔλεγεν ὑπὸ Ἄδεροσ τοῦ βασιλέωσ πεμφθῆναι πρὸσ αὐτὸν δῶρά τε κομίσαι καὶ πυθέσθαι περὶ τῆσ νόσου καὶ εἰ ῥᾴων ἀπ’ αὐτῆσ ἔσοιτο.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 9 107:1)
ἐπεὶ δ’ ὑπὸ τῆσ μητρὸσ Κλεοπάτρασ διωχθεὶσ εἰσ Αἴγυπτον ἀνεχώρησεν, Ἀλέξανδροσ Γαδάρων τε πολιορκίᾳ κρατεῖ καὶ Ἀμαθοῦντοσ, ὃ δὴ μέγιστον μὲν ἦν ἔρυμα τῶν ὑπὲρ Ιὀρδάνην, τὰ τιμιώτατα δὲ τῶν Θεοδώρου τοῦ Ζήνωνοσ κτημάτων ἦν ἐν αὐτῷ.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον α. 125:2)
τὰ μὲν γὰρ πολλὰ ἀνέσκαπτον οἱ Ῥωμαῖοι, τὰ πλείω δὲ ἐκ μηνύσεωσ τῶν αἰχμαλώτων ἀνῃροῦντο, χρυσόν τε καὶ ἄργυρον καὶ τῆσ ἄλλησ τὰ τιμιώτατα κατασκευῆσ, ἅπερ οἱ κεκτημένοι πρὸσ τὰσ ἀδήλουσ τοῦ πολέμου τύχασ κατὰ γῆσ ἀποτεθησαυρίκεσαν.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον ζ. 134:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION