헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ σὺ τιμίαν ἕδραν ἔχουσα πρὸσ δόμοισ Ἐρεχθέωσ τεύξῃ παρ’ ἀνδρῶν καὶ γυναικείων στόλων, ὅσων παρ’ ἄλλων οὔποτ’ ἂν σχέθοισ βροτῶν.
(아이스킬로스, 에우메니데스, choral, strophe 2 1:8)
οὗτοσ μὲν οὖν ἐπιστήμησ τινὸσ ἕνεκεν τὴν αἱρ́εσιν ᾤετο τιμίαν εἶναι τοῦ ζῆν·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 50:1)
γὰρ οὐ τῷ πλήθει τῶν τιμώντων οὐδὲ τῷ ποιῷ μόνον, ἀλλὰ καὶ τῷ τιμίαν εἶναι·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 104:1)
καὶ πρότερον τούτου Περδίκκᾳ τῷ κατὰ τὴν τοῦ βαρβάρου ποτ’ ἐπιστρατείαν βασιλεύοντι Μακεδονίασ, τοὺσ ἀναχωροῦντασ ἐκ Πλαταιῶν τῶν βαρβάρων ἀπὸ τῆσ ἥττησ διαφθείραντι καὶ τέλειον τἀτύχημα ποιήσαντι τῷ βασιλεῖ, οὐκ ἐψηφίσαντο πολιτείαν, ἀλλ’ ἀτέλειαν ἔδωκαν μόνον, μεγάλην καὶ τιμίαν, οἶμαι, καὶ σεμνὴν τὴν αὑτῶν πατρίδ’ ἡγούμενοι καὶ πάσησ μείζον’ εὐεργεσίασ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ Συντάξεως 29:1)
κελεύσασ γὰρ ἑκάστῳ περιγράψαι τὴν ἑαυτοῦ κτῆσιν καὶ στῆσαι λίθουσ ἐπὶ τοῖσ ὁρ́οισ ἱεροὺσ ἀπέδειξεν ὁρίου Διὸσ τοὺσ λίθουσ, καὶ θυσίασ ἔταξεν αὐτοῖσ ἐπιτελεῖν ἅπαντασ ἡμέρᾳ τακτῇ καθ’ ἕκαστον ἐνιαυτὸν ἐπὶ τὸν τόπον συνερχομένουσ, ἑορτὴν ἐν τοῖσ πάνυ τιμίαν τὴν τῶν ὁρίων θεῶν καταστησάμενοσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 74 3:2)
ἵνα δὲ καὶ τούτων ἡ πληθὺσ μὴ δυσεύρετοσ, ἀλλ’ εὐλόγιστοσ ᾖ καὶ φανερά, βωμοὺσ ἐκέλευσεν αὐτοῖσ ἱδρύσασθαι θεῶν ἐπισκόπων τε καὶ φυλάκων τοῦ πάγου, οὓσ ἔταξε θυσίαισ κοιναῖσ γεραίρειν καθ’ ἕκαστον ἐνιαυτὸν ἅμα συνερχομένουσ, ἑορτήν τινα καὶ ταύτην ἐν τοῖσ πάνυ τιμίαν καταστησάμενοσ, τὰ καλούμενα Παγανάλια·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 15 4:3)
οὕτω καὶ νῦν τιμίαν καὶ περίβλεπτόν με ποιήσετε, καὶ χαρισάμενοσ τὴν κοινὴν πατρίδα ἀντὶ κακοδαιμονεστάτησ εὐδαιμονεστάτην ἀποδείξειέ με πασῶν γυναικῶν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 53 4:1)
ταύτῃ ὑπὸ Ιοὐλίου Καίσαροσ μετ’ ἄλλων δωρεῶν ἀπεσταλμένῃ τὸ μὲν πρῶτον παλλακίδι ἐχρῆτο, καταπλαγεὶσ δὲ τῷ πολλῷ τῆσ εὐμορφίασ προϊόντοσ τοῦ χρόνου καὶ παιδὸσ αὐτῇ τοῦ Φραατάκου γενομένου γαμετήν τε τὴν ἄνθρωπον ἀποφαίνεται καὶ τιμίαν ἦγεν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 18 52:2)
ἀλλ’ οὐδενὸσ λόγου ποιοῦμαι τὴν ψυχὴν τιμίαν ἐμαυτῷ ὡσ τελειώσω τὸν δρόμον μου καὶ τὴν διακονίαν ἣν ἔλαβον παρὰ τοῦ κυρίου Ιἠσοῦ, διαμαρτύρασθαι τὸ εὐαγγέλιον τῆσ χάριτοσ τοῦ θεοῦ.
(πράξεισ ἀποστόλων, chapter 19 69:1)
εἰ δέ τισ τῶν προσταττομένων αὐτόθι νόμων σωφροσύνησ ἔμπροσθεν ὑγίειαν ἐν τῇ πόλει φανεῖται ποιῶν τιμίαν, ἢ πλοῦτον ὑγιείασ καὶ τοῦ σωφρονεῖν, οὐκ ὀρθῶσ ἀναφανεῖται τιθέμενοσ.
(플라톤, Laws, book 5 122:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION