헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

εἶθ’ οἱ μὲν ὕπατοι διὰ τὸν φθόνον καὶ διὰ τὸ βούλεσθαι τοῖσ ἐπιφανεστάτοισ χαρίζεσθαι συνῆγον τὴν σύγκλητον οὐ τὴν ὑπὸ τούτου καταλεγεῖσαν, ἀλλὰ τὴν ὑπὸ τῶν προγεγενημένων τιμητῶν καταγραφεῖσαν·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 36 5:2)
ὑπατευόντων Μάρκου Πομπωνίου καὶ Γαϊού Παπιρίου πρῶτοσ ἀπολῦσαι λέγεται τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα Σπόριοσ Καρουΐλιοσ ἀνὴρ οὐκ ἀφανήσ, ἀναγκαζόμενοσ ὑπὸ τῶν τιμητῶν ὀμόσαι τέκνων ἕνεκα γυναικὶ συνοικεῖν ἡ̓͂ν δ’ αὐτῷ στείρα ἡ γυνή’, ὃσ ἐπὶ τῷ ἔργῳ τούτῳ καίτοι δι’ ἀνάγκην γενομένῳ μισούμενοσ ὑπὸ τοῦ δήμου διετέλεσεν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 25 11:1)
Ῥωμαῖοι δὲ πᾶσαν ἀναπετάσαντεσ οἰκίαν καὶ μέχρι τοῦ δωματίου τὴν ἀρχὴν τῶν τιμητῶν προαγαγόντεσ ἁπάντων ἐποίησαν ἐπίσκοπον καὶ φύλακα τῶν ἐν αὐταῖσ γινομένων, οὔτε δεσπότην οἰόμενοι δεῖν ὠμὸν εἶναι περὶ τὰσ τιμωρίασ οἰκετῶν οὔτε πατέρα πικρὸν ἢ μαλθακὸν πέρα τοῦ μετρίου περὶ τέκνων ἀγωγὰσ οὔτε ἄνδρα περὶ κοινωνίαν γαμετῆσ γυναικὸσ ἄδικον οὔτε παῖδασ γηραιῶν ἀπειθεῖσ πατέρων οὔτε ἀδελφοὺσ γνησίουσ τὸ πλεῖον ἀντὶ τοῦ ἴσου διώκοντασ, οὐ συμπόσια καὶ μέθασ παννυχίουσ, οὐκ ἀσελγείασ καὶ φθορὰσ ἡλικιωτῶν νέων, οὐχ ἱερῶν ἢ ταφῶν προγονικὰσ τιμὰσ ἐκλιπούσασ, οὐκ ἄλλο τῶν παρὰ τὸ καθῆκον ἢ συμφέρον τῇ πόλει πραττομένων οὐδέν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 20, chapter 13 6:1)
ὁ δὲ τούτων αὐτῷ προσπεσόντων εὐθὺσ ἐξέπλευσε πρὸσ ὀργήν, καὶ φανεὶσ ἐν Ῥώμῃ παρ’ ἐλπίδασ οὐ μόνον ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν αἰτίαν εἶχεν, ἀλλὰ καὶ τοῖσ πολλοῖσ ἀλλόκοτον ἐδόκει τὸ ταμίαν ὄντα προαποστῆναι τοῦ ἄρχοντοσ, οὐ μὴν ἀλλὰ κατηγορίασ αὐτῷ γενομένησ ἐπὶ τῶν τιμητῶν, αἰτησάμενοσ λόγον οὕτω μετέστησε τὰσ γνώμασ τῶν ἀκουσάντων ὡσ ἀπελθεῖν ἠδικῆσθαι τὰ μέγιστα δόξασ, ἐστρατεῦσθαι μὲν γὰρ ἔφη δώδεκα ἔτη, τῶν ἄλλων δέκα στρατευομένων ἐν ἀνάγκαισ, ταμιεύων δὲ τῷ στρατηγῷ παραμεμενηκέναι τριετίαν, τοῦ νόμου μετ’ ἐνιαυτὸν ἐπανελθεῖν διδόντοσ·
(플루타르코스, Caius Gracchus, chapter 2 4:1)
οὗτοσ μὲν οὖν ὑπὸ τῶν μετὰ ταῦτα τιμητῶν ἐξέπεσε τῆσ βουλῆσ, ἐπιτήδειοσ εἶναι παθεῖν τοῦτο δόξασ ἢ διὰ τὴν ψευδομαρτυρίαν ἢ διὰ τὴν ἀκρασίαν ἐπὶ δὲ τὸν Μάριον καὶ Γάιοσ Ἑρέννιοσ μάρτυσ εἰσαχθεὶσ οὐκ ἔφη ἡ πάτριον εἶναι καταμαρτυρεῖν πελατῶν, ἀλλὰ τὸν νόμον ἀφιέναι ταύτησ τῆσ ἀνάγκησ τοὺσ πάτρωνασ οὕτωσ γάρ οἱ Ῥωμαῖοι τοὺσ προστάτασ καλοῦσι, τοῦ δ̓ Ἑρεννίων οἴκου τοὺσ Μαρίου γονεῖσ καὶ Μάριον αὐτὸν ἐξ ἀρχῆσ γεγονέναι πελάτασ.
(플루타르코스, Caius Marius, chapter 5 4:1)
μάλιστα γὰρ δὴ Ῥωμαῖοι σέβονται καὶ νομίζουσιν ἱερὰν τὴν τῶν τιμητῶν ἀρχήν, δεύτερον δὲ πρὸ τῆσ Καμίλλου φυγῆσ ἀνὴρ οὐκ ἐπιφανὴσ μὲν οὐδὲ ἐκ τῆσ βουλῆσ, ἐπιεικὴσ δὲ καὶ χρηστὸσ εἶναι δοκῶν, Μᾶρκοσ Καιδίκιοσ, ἀνήνεγκε πρὸσ τοὺσ χιλιάρχουσ πρᾶγμα φροντίδοσ ἄξιον.
(플루타르코스, Camillus, chapter 14 1:2)
ἧττον δ’ ἄν τισ τοῦτο θαυμάσειε προσιστορήσασ ὅτι καὶ τῶν τιμητῶν θατέρου τελευτήσαντοσ ἔδει καὶ τὸν ἕτερον πεπαῦσθαι τῆσ ἀρχῆσ·
(플루타르코스, Quaestiones Romanae, section 50 1:4)
οἱ μὲν γὰρ ἀγοράζουσι παρὰ τῶν τιμητῶν αὐτοὶ τὰσ ἐκδόσεισ, οἱ δὲ κοινωνοῦσι τούτοισ, οἱ δ’ ἐγγυῶνται τοὺσ ἠγορακότασ, οἱ δὲ τὰσ οὐσίασ διδόασι περὶ τούτων εἰσ τὸ δημόσιον.
(폴리비오스, Histories, book 6, chapter 17 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION