헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

τίτθη νὴ Δί’ ἐμή.
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Episode31)
ἐν δὲ Τίτθῃ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 39 1:6)
Ἄλεξισ δ’ ἐν Τιτθῇ ἔτι σωφρονικώτερον κιρνάναι παρακελεύεται ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 28 1:4)
πρὸσ δὲ τούτοισ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἔτυχεν ἡ γυνή μου μετὰ τῶν παιδίων ἀριστῶσα ἐν τῇ αὐλῇ, καὶ μετ’ αὐτῆσ τιτθή τισ ἐμὴ γενομένη πρεσβυτέρα, ἄνθρωποσ εὔνουσ καὶ πιστὴ καὶ ἀφειμένη ἐλευθέρα ὑπὸ τοῦ πατρὸσ τοῦ ἐμοῦ.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Κατὰ Εὐέργου καὶ Μνησιβούλου Ψευδομαρτυριῶν 72:1)
ἕκτῃ τοίνυν ἡμέρᾳ ὕστερον ἢ οὗτοι εἰσῆλθον εἰσ τὴν οἰκίαν, ἐτελεύτησεν ἡ τιτθή.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Κατὰ Εὐέργου καὶ Μνησιβούλου Ψευδομαρτυριῶν 86:2)
ἐμοὶ δὲ οὔτε γένει προσῆκεν ἡ ἄνθρωποσ οὐδέν, εἰ μὴ ὅσον τιτθὴ γενομένη, οὐδ’ αὖ θεράπαινά γε·
(데모스테네스, Speeches 41-50, Κατὰ Εὐέργου καὶ Μνησιβούλου Ψευδομαρτυριῶν 92:2)
καὶ γὰρ εἰ ταπεινὸν ἡ τιτθή, τὴν ἀλήθειαν οὐ φεύγω·
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἔφεσισ πρὸσ Εὐβουλίδην 63:1)
‐ Τί δ’ ἡ τιτθή;
(에픽테토스, Works, book 1, Περὶ φιλοστοργίασ. 22:3)
εὐθὺσ ἔτι παίδων ἡμῶν ὄντων ἡ τιτθή, εἴ ποτε προσεπταίσαμεν χάσκοντεσ, οὐχὶ ἡμῖν ἐπέπλησσεν, ἀλλὰ τὸν λίθον ἔτυπτεν.
(에픽테토스, Works, book 3, Τίσ στάσισ ἰδιώτου καὶ φιλοσόφου. 4:2)
τροφὸσ γὰρ αὐτοῦ καὶ τίτθη ἡ Ἰνώ.
(루키아노스, Dialogi Marini, poseidon and nereides, chapter 1 2:3)
ἐπειδὴ οὖν ἐνταῦθα ἦμεν τοῦ λόγου καὶ πᾶσι καταφανὲσ ἦν ὅτι ὁ τοῦ δικαίου λόγοσ εἰσ τοὐναντίον περιειστήκει, ὁ Θρασύμαχοσ ἀντὶ τοῦ ἀποκρίνεσθαι, εἰπέ μοι, ἔφη, ὦ Σώκρατεσ, τίτθη σοι ἔστιν;
(플라톤, Republic, book 1 371:1)
"εἰ δ’ ἄρχει βρέφουσ μὲν ἡ τίτθη καὶ παιδὸσ ὁ διδάσκαλοσ ἐφήβου δὲ γυμνασίαρχοσ ἐραστὴσ δὲ μειρακίου γενομένου δ’ ἐν ἡλικίᾳ νόμοσ καὶ στρατηγὸσ οὐδεὶσ δ’ ἄναρκτοσ οὐδ’ αὐτοτελήσ, τί δεινὸν εἰ γυνὴ νοῦν ἔχουσα πρεσβυτέρα κυβερνήσει νέου βίον ἀνδρόσ, ὠφέλιμοσ μὲν οὖσα τῷ φρονεῖν μᾶλλον ἡδεῖα δὲ τῷ φιλεῖν καὶ προσηνήσ;
(플루타르코스, Amatorius, section 9 18:4)
τῇ δὲ τίτθῃ φάσμα δοκεῖ γενέσθαι καί προειπεῖν ὡσ ὄφελοσ μέγα πᾶσι Ῥωμαίοισ ἐκτρεφούσῃ.
(플루타르코스, Cicero, chapter 2 1:2)
τοὐναντίον γὰρ ἦν ἀσόφου καὶ τετυφωμένησ ψυχῆσ τὴν μὲν αὐτόχρουν χλαμύδα θαυμάζειν, τὸν δὲ περιπόρφυρον χιτῶνα δυσχεραίνειν, ἢ πάλιν ἐκεῖνα μὲν ἀτιμάζειν, τούτοισ δ’ ἐκπεπλῆχθαι, δίκην νηπίου παιδὸσ φυλάττοντα τὴν περιβολήν, ἣν ἡ πάτριοσ αὐτῷ συνήθεια καθάπερ τίτθη περιέθηκε.
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 8 1:1)
ἀσόφου καὶ τετυφωμένησ ψυχῆσ τὴν μὲν αὐτόχρουν χλαμύδα θαυμάζειν, τὸν δὲ περιπόρφυρον χιτῶνα δυσχεραίνειν ἢ πάλιν ἐκεῖνα μὲν ἀτιμάζειν, τούτοισ δ’ ἐκπεπλῆχθαι, δίκην νηπίου παιδὸσ φυλάττοντα τὴν περιβολήν, ἣν ἡ πάτριοσ αὐτῷ συνήθεια καθάπερ τίτθη περιέθηκε.
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 8 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION