헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐ μὰν ὁ πάροσ γε Σινωπεὺσ τῆνοσ ὁ βακτροφόρασ, διπλοείματοσ, αἰθεριβόσκασ, ἀλλ’ ἀνέβα χεῖλοσ ποτ’ ὀδόντασ ἐρείσασ [καὶ τὸ πνεῦμα συνδακών].
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΕΚΤΟΝ, Kef. b'. DIOGENHS 57:8)
τῆνοσ ὅδε Ζήνων Κιτίῳ φίλοσ, ὅσ ποτ’ Ὄλυμπον ἔδραμεν, οὐκ Ὄσσῃ Πήλιον ἀνθέμενοσ, οὐδὲ τά γ’ Ἡρακλῆοσ ἀέθλεε·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 29:3)
"οὐ μέλει μοι τί σὺ λέγεισ ἀλλὰ τί τῆνοσ σιγῇ.
(플루타르코스, De cohibenda ira, section 10 1:1)
Τῆνοσ δὲ πόλιν μὲν οὐ μεγάλην ἔχει, τὸ δ’ ἱερὸν τοῦ Ποσειδῶνοσ μέγα ἐν ἄλσει τῆσ πόλεωσ ἔξω θέασ ἄξιον, ἐν ᾧ καὶ ἑστιατόρια πεποίηται μεγάλα, σημεῖον τοῦ συνέρχεσθαι πλῆθοσ ἱκανὸν τῶν συνθυόντων αὐτοῖσ ἀστυγειτόνων τὰ Ποσειδώνια.
(스트라본, 지리학, Book 10, chapter 5 14:1)
αἴκα τῆνοσ ἕλῃ κεραὸν τράγον, αἶγα τὺ λαψῇ.
(테오크리토스, Idylls, Θύρσισ ἢ ᾠδή3)
αἴκα δ’ αἶγα λάβῃ τῆνοσ γέρασ, ἐσ τὲ καταρρεῖ ἁ χίμαροσ·
(테오크리토스, Idylls, Θύρσισ ἢ ᾠδή4)
ἀλλὰ τὺ γὰρ δὴ Θύρσι τὰ Δάφνιδοσ ἄλγε’ ἀείδεσ καὶ τᾶσ βουκολικᾶσ ἐπὶ τὸ πλέον ἵκεο μοίσασ, δεῦρ’ ὑπὸ τὰν πτελέαν ἑσδώμεθα, τῶ τε Πριήπω καὶ τᾶν Κραναιᾶν κατεναντίον, ᾇπερ ὁ θῶκοσ τῆνοσ ὁ ποιμενικὸσ καὶ ταὶ δρύεσ.
(테오크리토스, Idylls, Θύρσισ ἢ ᾠδή15)
Δάφνισ ἐγὼν ὅδε τῆνοσ ὁ τὰσ βόασ ὧδε νομεύων, Δάφνισ ὁ τὼσ ταύρωσ καὶ πόρτιασ ὧδε ποτίσδων.
(테오크리토스, Idylls, Θύρσισ ἢ ᾠδή87)
χὡσ δινεῖθ’ ὅδε ῥόμβοσ ὁ χάλκεοσ ἐξ Ἀφροδίτασ, ὣσ τῆνοσ δινοῖτο ποθ’ ἁμετέραισι θύραισιν.
(테오크리토스, Idylls, Φαρμακεύτριαι26)
κοὔτέ τι τῆνοσ ἐμὶν ἐπεμέμψατο μέσφα τό γ’ ἐχθέσ, οὔτ’ ἐγὼ αὖ τήνῳ.
(테오크리토스, Idylls, Φαρμακεύτριαι101)
καὶ πόκα τῆνοσ ἔλαιον ἐν ὀφθαλμοῖσιν ὀπώπει;
(테오크리토스, Idylls, Νομεῖσ Βάττοσ καὶ Κορύδων10)
ἐν τήνῳ γὰρ τῆνοσ·
(테오크리토스, Idylls, Βουκολιασταὶ Δάφνισ καὶ Μενάλκας40)
ἤρατο μὰν καὶ τῆνοσ, ἐμὶν δοκεῖ, ὀπτῶ ἀλεύρω.
(테오크리토스, Idylls, Κυνίσκασ Ἔρωσ ἢ Θυώνιχοσ.10)
ταῦθ’ ὁ πάραροσ τῆνοσ ἐπ’ ἔσχατα γᾶσ ἔλαβ’ ἐνθὼν ἰλεόν, οὐκ οἴκησιν, ὅπωσ μὴ γείτονεσ ὦμεσ ἀλλάλαισ, ποτ’ ἔριν, φθονερὸν κακόν, αἰὲν ὁμοῖοσ.
(테오크리토스, Idylls, Συρακούσιαι ἢ Αδωνιάζουσαι14)
ἀπφῦσ μὰν τῆνοσ τὰ πρόαν λέγομεσ δὲ πρόαν θην πάντα νίτρον καὶ φῦκοσ ἀπὸ σκανᾶσ ἀγοράσδων ἦνθε φέρων ἅλασ ἄμμιν, ἀνὴρ τρισκαιδεκάπηχυσ.
(테오크리토스, Idylls, Συρακούσιαι ἢ Αδωνιάζουσαι21)

SEARCH

MENU NAVIGATION