헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἤδη δ’ ἐκ τῶν τεχνῶν τῶν Δημοσθένουσ αἰσχρὸν ἔθοσ ἐν τοῖσ δικαστηρίοισ παραδέδεχθε.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 193 1:1)
ὁ δὲ λεὼσ ἀπέκλειε τὰ ἐργαστήρια καὶ τὰσ ἀρχὰσ ἐξανίστη, ὡσ οὔτε ἀρχῶν οὔτε τεχνῶν χρῄζοντεσ ἐν ἀπορούσῃ καὶ λῃστευομένῃ πόλει.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 3 1:4)
ἔτι δὲ νεῶν τοσούτων καὶ βελῶν καὶ σκευῶν καὶ τεχνῶν καὶ συμμάχων καὶ πάσησ ὡσ ἔποσ εἰπεῖν τῆσ κατασκευῆσ μεθεστηκυίασ, ὥσπερ ἄρτι τῆσ πάσησ Σικελίασ οἰκιζομένησ, κεκενωμένησ μὲν τῆσ ἀκροπόλεωσ ταλάντων ὀλίγου δεῖν μυρίων, Λακεδαιμονίων δὲ καὶ Βοιωτῶν καὶ τῶν ἄλλων οὐκέτ’ ἐκ Πελοποννήσου τὰσ εἰσβολὰσ ποιουμένων, ἀλλ’ ἐκ μέσησ τῆσ Ἀττικῆσ, ἐκ Δεκελείασ, μεθεστηκότων δὲ καὶ τῶν οἰκετῶν οὐκ ἔλαττον ἢ πλήρωμα ἔθνουσ εἶναι δοκεῖν, ἀδείασ δ’ ὑπαρχούσησ αὐτομολεῖν τοῖσ βουλομένοισ, τοσούτου δὲ ὄντοσ πολέμου περὶ τὴν πόλιν, τοσαύτην περιουσίαν καρτερίασ ἅμα καὶ ῥώμησ καὶ φιλοτιμίασ ἐπιδείξασθαι ὥσθ’ ἕτερον στόλον πέμπειν ἀντίρροπον τῷ προτέρῳ καὶ στρατηγοὺσ ἐφαμίλλουσ, καὶ Λακεδαιμονίουσ ἀξιοῦν ἐκεῖ πολιορκεῖν μετὰ τῆσ συμμαχίασ, ποίᾳ ταῦτ’ ἔνεστι ψυχῇ παραβαλεῖν ἀνθρωπίνῃ, καὶ τίνοσ οὐκ εὐτυχίασ μᾶλλον θαυμάσαι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 70:2)
νῦν δὲ κοινὴ καὶ σαφὴσ πᾶσι πάντων ἄδεια δέδοται αὐτῇ τε τῇ γῇ καὶ τοῖσ ἐν αὐτῇ κατοικοῦσι, καὶ τοῦ μὲν κακῶσ πάσχειν ἅπαντα ἀφεῖσθαι, τοῦ δὲ καλῶσ ἄγεσθαι πολλὰσ τὰσ ἀφορμὰσ εἰληφέναι μοι δοκοῦσι, καὶ οἱ θεοὶ καθορῶντεσ συγκατορθοῦν ὑμῖν εὐμενῶσ τὴν ἀρχὴν καὶ διδόναι βέβαιον τὴν κτῆσιν αὐτῆσ, Ζεὺσ μὲν, ὅτι αὐτῷ τῆσ οἰκουμένησ καλοῦ, φασὶν, ἔργου καλῶσ ἐπιμέλεσθε, Ἥρα δὲ γάμων νόμῳ γιγνομένων τιμωμένη, Ἀθηνᾶ δὲ καὶ Ἥφαιστοσ τεχνῶν τιμωμένων, Διόνυσοσ δὲ καὶ Δημήτηρ, ὅτι αὐτοῖσ οἱ καρποὶ οὐχ ὑβρίζονται, Ποσειδῶν δὲ ναυμαχιῶν μὲν καθαρευούσησ τῆσ θαλάττησ αὐτῷ, τὰσ δ’ ὁλκάδασ ἀντὶ τῶν τριήρων μετειληφυίασ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 30:4)
εἰ δὲ δὴ τὴν μὲν καλλίστην τῶν τεχνῶν προσείρηκε τῷ μανικὴν εἶναι, τὴν δ’ ἁπλῶσ οὐδ’ εἶναι τέχνην, τὴν ποιητικὴν, ἀλλ’ ἐπίπνοιαν ἐκ Μουσῶν, ὃσ δ’ ἂν ἄνευ μανίασ Μουσῶν ἐπὶ ποιητικὰσ θύρασ ἀφίκηται, πεισθεὶσ ὡσ ἄρα ἐκ τέχνησ ἱκανὸσ ποιητὴσ ἐσόμενοσ, ἀτελὴσ αὐτόσ τε καὶ ἡ ποίησισ ὑπὸ τῆσ τῶν μαινομένων ἡ τοῦ σωφρονοῦντοσ ἠφανίσθη, πῶσ οὐκ ἐξ ἀμφοῖν δείκνυται τὸ μὴ τὴν τέχνην νικᾶν, ἀλλ’ ἔστιν οὗ καὶ λαμπρότερον καὶ θεοφιλέστερον εἶναι τὸ μὴ δουλεῦον τέχνῃ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 14:5)
οὐ γὰρ αἱ τέχναι τὰσ φύσεισ ἐποίησαν, ἀλλ’ αἱ κράτισται φύσεισ τὰσ βελτίστασ τῶν τεχνῶν εὑρ͂ον, ὥστε καὶ τῇ τάξει καὶ τῇ δυνάμει παρὰ τῇ φύσει τὰ πρεσβεῖα εἶναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 26:2)
εἰ δὲ δὴ μηδ’ ἁπλῶσ ἀνθρώποισ τὴν εὑρ́εσιν προστίθεμεν τῶν τεχνῶν, ἀλλὰ θεοὺσ ἡγήσασθαι φαμὲν αὐτοῖσ καὶ καταδεῖξαι, πῶσ οὐκ εὔδηλον ὅτι πολλῷ τινοσ εἶναι νικῶντοσ δεῖ προσθήκην τὴν τέχνην;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 26:3)
καὶ πρεσβεύων τὴν τέχνην ἀτιμάσει τοὺσ πατέρασ τῶν τεχνῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 30:7)
οὐ γάρ πω τεχνῶν οὐσῶν οὐκ ἂν ἦν τέχνην εὑρεῖν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 30:11)
εἰ μὲν γὰρ ἅπαντασ τοὺσ ἐπὶ τῶν τεχνῶν ὡμολογεῖτο εἶναι σπουδαίουσ, ἢ πᾶσαν πάντωσ τέχνην ἀγαθὸν, τάχ’ ἄν τισ ὥσπερ ἔλεγχον εἶναι ταῦτα ᾠήθη.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 32:7)
ἀλλὰ μὴν εἰ διὰ τοσούτων γε ὧν εἶπον τεχνῶν ‐ τὰσ γὰρ πλείουσ ἀφίημι ‐ τὸ στοχάζεσθαι φαίνεται τῶν ἔργων ἡγούμενον καὶ διὰ τούτου πάντα χωροῦντα, πῶσ ἄξιον τούτῳ τὴν ῥητορικὴν ψέγειν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 40:9)
ἢ πῶσ ὃ μόνον κοινόν ἐστι τῶν τεχνῶν ὡσ εἰπεῖν, εἰσ ἔλεγχον τοῦτο φέρειν, ὡσ οὐ μετέχει ῥητορικὴ τέχνησ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 40:10)
ὡσ τοίνυν οὔτ’ ἄλογον ἡ ῥητορικὴ οὔθ’ οἱο͂ν, ὡσ οὑτωσὶ φάναι, στοχάζεσθαι, οὐδ’, εἰ μετέχει τέχνησ, εὑρ́ημα ποιεῖσθαι, οὐδὲ μεθ’ ὧν ἀρτίωσ διεξῄειν τεχνῶν εἶναι τῶν πολλῶν, ἀλλὰ καὶ πλεῖστον λόγου μετέχον, μᾶλλον δὲ ἅπαν ἐν λόγοισ, καὶ μέγιστον καὶ πρῶτον τῶν ἐν ἀνθρώποισ καὶ τελεώτατον καὶ πέρασ, εἰ οἱο͂́ν τ’ εἰπεῖν, εὐχῆσ ἄξιον δεῖξαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 46:16)
εἰ δὲ δὴ καὶ κοινωνήσειέ τινι τῶν ἄλλων τεχνῶν καὶ δυνάμεων, Ἡράκλεισ, ὡσ οὐδ’ εἰπεῖν ἔστιν ὡσ ἐκφαίνει τὸ παρ’ αὐτῆσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 103:4)
ἢ κατὰ πασῶν τούτων τῶν τεχνῶν ἓν τοῦτ’ ἰσχυρὸν τῆσ ἰατρικῆσ, καὶ τὸ τῆσ Αἰσώπου κυνὸσ ἑξῆσ ὑπάρξει λέγειν, ὅτι εἰ μὴ αὕτη ἦν, οὐδ’ ἂν τούτων οὐδεμία ἦν χρησίμη, ἀλλὰ αὐτὸ τὸ τούτων τινὶ χρήσασθαι καὶ πάλιν μὴ δεῖν ἐπ’ αὐτὴν ἔρχεται;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 174:10)

SEARCH

MENU NAVIGATION