헬라어 문장 내 검색 Language

ὅταν τοίνυν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, ἃσ ὁ νομοθέτησ ἀρχὰσ ὀνομάζει, οὗτοι προσαγορεύωσι πραγματείασ καὶ ἐπιμελείασ, ὑμέτερον ἔργον ἐστὶν ἀπομνημονεύειν καὶ ἀντιτάττειν τὸν νόμον πρὸσ τὴν τούτων ἀναίδειαν, καὶ ὑποβάλλειν αὐτοῖσ, ὅτι οὐ προσδέχεσθε κακοῦργον σοφιστήν, οἰόμενον ῥήμασι τοὺσ νόμουσ ἀναιρήσειν, ἀλλ’ ὅσῳ ἄν τισ ἄμεινον λέγῃ παράνομα γεγραφώσ, τοσούτῳ μείζονοσ ὀργῆσ τεύξεται.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 16 1:1)
Ζῆνα δέ τισ προφρόνωσ ἐπινίκια κλάζων τεύξεται φρενῶν τὸ πᾶν·
(아이스킬로스, 아가멤논, choral, antistrophe 2 1:3)
νεῶν τ’ ἄπαρχοσ Ἰλίου τ’ ἀναστάτησ οὐκ οἶδεν οἱᾶ γλῶσσα μισητῆσ κυνὸσ λείξασα κἀκτείνασα φαιδρὸν οὖσ, δίκην Ἄτησ λαθραίου, τεύξεται κακῇ τύχῃ.
(아이스킬로스, 아가멤논, episode 1:19)
ὅστισ δὲ οὐδέπω τετύχηκε τῆσ προσηκούσησ, ἐὰν ὅπωσ τεύξεται ζητῇ, τούτῳ οὔτ’ ἂν νεμεσῆσαί τινα ἡγοῦμαι δικαίωσ οὔτ’ ἐπενεγκεῖν ἔχω τοῦτο τὸ ῥῆμα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 6:1)
τοῖσ μὲν γὰρ ὑπὲρ τῶν ἑτέρων εἰρηκόσι, κἂν ἡττηθῶσι τῶν ἐναντίων, ἡ πρὸσ οὓσ ᾕρηνται χάρισ σώζεται, ὁ δ’ ἐν μέσῳ γενόμενοσ τῆσ μὲν παρ’ ἑκατέρων αὑτὸν ἤδη προαπεστέρηκε, τῶν δὲ παρ’ ὑμῶν ἄδηλον ὁποίων τεύξεται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ ε ὑπὲρ μηδετέροισ βοηθεῖν 2:5)
ἀλογώτατον δ’ ἂν εἰή πάντων ἄχθεσθαι μὲν τοῖσ ἑτέρων ἀγαθοῖσ, λυμαίνεσθαι δὲ τοῖσ ἑαυτῶν, καὶ μᾶλλον δυσχεραίνειν εἴ τισ καὶ ἕτεροσ τὰ εἰκότα τιμήσεται ἢ εἰ τῶν προσηκόντων αὐτὸσ παρὰ πάντων ἑκόντων μὴ τεύξεται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 8:2)
οὐ γάρ ἐστιν ἓν τοῦτο ὃ πανταχοῦ, ὅτι τὰσ αἰτίασ ἡ σιωπὴ βεβαιοῖ, ἀλλ’ ἅμα τῶν τε δικαίων οὐ τεύξεται καὶ τὸ σεμνὸν αὐτῆσ ἐπ’ αὐτῆσ ἐξελήλεγκται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 5:3)
ὁ γὰρ ἀκρατὴσ καὶ ὁ φαῦλοσ ὃ προτίθεται ἰδεῖν ἐκ τοῦ λογισμοῦ τεύξεται, ὥστε ὀρθῶσ ἔσται βεβουλευμένοσ, κακὸν δὲ μέγα εἰληφώσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 6 70:4)
ματεύει δ’ ἄλλ[οσ ἀλλοί]αν κέλευθον, ἅντι[να στείχ]ων ἀριγνώτοιο δόξασ τεύξεται.
(바킬리데스, Οδεσ ̔Γρεεκ̓, epinicians, ode 10 Ἀγλαῷ Ἀθηναίῳ Δρομεῖ Ἰσθμια 4:4)
καίτοι ταῦθ’ ὅταν ἐξελεγχθῇ ποιῶν πρὸσ οἷσ ὕβριζέν με χορηγοῦντα, τίνοσ συγγνώμησ ἢ τίνοσ ἐλέου δικαίωσ τεύξεται παρ’ ὑμῶν;
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 137:2)
καὶ γὰρ ἐκεῖνο νομίζω δίκαιον, εἰ μὲν αἰσθάνεται ταῦτα καὶ προορᾷ Χαρίδημοσ, εἶθ’ ὅπωσ τοιούτων ψηφισμάτων τεύξεται διαπράττεται, ὡσ ἐπιβουλεύοντι μὴ ἐπιτρέπειν αὐτῷ, εἰ δὲ λέληθεν αὐτόν, ὅσῳ μᾶλλον εὔνουν τισ αὐτὸν ὑπείληφεν εἶναι, τοσούτῳ μᾶλλον προϊδέσθαι καὶ ὑπὲρ αὑτοῦ καὶ ὑπὲρ ἐκείνου.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 188:3)
καὶ οὐδ’ ᾐσχύνθησαν, εἰ μὴ ἠλέησαν, τὴν ἐμὴν ἀδελφήν, εἰ δυοῖν ταλάντοιν ὑπὸ τοῦ πατρὸσ ἀξιωθεῖσα, μηδενὸσ τεύξεται τῶν προσηκόντων, ἀλλ’ ὥσπερ ἔχθιστοί τινεσ, ἀλλ’ οὐ φίλοι καὶ συγγενεῖσ καταλειφθέντεσ οὐδὲν τῆσ οἰκειότητοσ ἐφρόντισαν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀφόβου Ἐπιτροπῆσ Α 86:3)
εἰ δ’ ὑμεῖσ ἄλλο τι γνώσεσθε, ὃ μὴ γένοιτο, τίν’ οἰέσθ’ αὐτὴν ψυχὴν ἕξειν, ὅταν ἐμὲ μὲν ἴδῃ μὴ μόνον τῶν πατρῴων ἀπεστερημένον, ἀλλὰ καὶ πρὸσ ἠτιμωμένον, περὶ δὲ τῆσ ἀδελφῆσ μηδ’ ἐλπίδ’ ἔχουσαν ὡσ τεύξεταί τινοσ τῶν προσηκόντων διὰ τὴν ἐσομένην ἀπορίαν;
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀφόβου Β 33:2)
ἀλλ’ ἐὰν μὲν πένησ ὤν τισ δι’ ἔνδειαν ἁμάρτῃ, τοῖσ ἐσχάτοισ ἐπιτιμίοισ ἐνέξεται, ἐὰν δὲ πλούσιοσ ὢν δι’ αἰσχροκερδίαν ταὐτὰ ποιήσῃ, συγγνώμησ τεύξεται;
(데모스테네스, Speeches 51-61, Περὶ τοῦ Στεφάνου τῆσ Τριηραρκίας 14:3)
τοιοῦτον οὖν ἀγωνιζόμενοι ἀγῶνα δεόμεθ’ ὑμῶν ἐπικουρεῖν ἡμῖν, καὶ δεῖξαι πᾶσιν ὅτι, κἂν παῖσ κἂν γέρων κἂν ἡντινοῦν ἡλικίαν ἔχων ἥκῃ πρὸσ ὑμᾶσ κατὰ τοὺσ νόμουσ, οὗτοσ τεύξεται πάντων τῶν δικαίων.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἔνδειξισ κατὰ Θεοκρίνου 91:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION