헬라어 문장 내 검색 Language

Ωὑτὸσ δέ μοι λόγοσ ἐστὶ, καὶ ἢν χυλῷ πνησ δέῃ χρέεσθαι ̔φημὶ γὰρ ἄμεινον εἶναι αὐτίκα ἄρξασθαι Ῥοφῇν τὸ ἐπίπαν μᾶλλον, ἢ προκενεαγγήσαντα ἄρξασθαι τοῦ Ῥοφήματοσ, ἢ τριταῖον, ἢ τεταρταῖον, ἢ πεμπταῖον, ἢ ἑκταῖον, ἢ ἑβδομαῖον, ἤν γε μὴ προκριθῇ ἡ νοῦσοσ ἐν τουτέῳ τῷ χρόνᾠ‧ αἱ δὲ προπαρασκευαὶ καὶ ἐπὶ τουτέοισι παραπλήσιοι ποιητέαι, ὁκοῖαι εἴρηνται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 7.12)
Ἢν δὲ λαπαρῷ ἐόντι καῦσοσ ἐπιγένηται, ἤν σοι δοκέῃ φαρμακεύειν ἐπιτηδείωσ ἔχειν, ἔσω τριῶν ἡμερέων μὴ φαρμακεύειν, ἀλλ’ ἢ τεταρταῖον.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ ΝΟΘΑ., 7.3)
Ἢν δὲ ὑποκάτω τοῦ θώρηκοσ ᾖ τὸ ἄλγημα, καὶ ξυντείνῃ λίην, τῷ πλευριτικῷ τὴν κοιλίην ὑποκάθαιρε‧ μεσηγὺ δὲ τῆσ καθάρσιοσ μηδὲν δίδου‧ μετὰ κάθαρσιν δὲ ὀξύμελι‧ φαρμακεύειν δὲ τεταρταῖον‧ τὰσ δὲ ἐξ ἀρχῆσ τρεῖσ ὑποκλύζειν, καὶ ἢν μὴ κουφίζῃ, οὕτωσ ὑποκάθαιρε‧ φυλακὴ δὲ ἔστω ἑώσ ἀπυρέτου καὶ ἑβδόμησ‧ ἔπειτα ἢν ἀσφαλὴσ ἐὼν φαίνηται, οὕτω χυλῷ ὀλίγῳ καὶ λεπτῷ τὸ πρῶτον, ξὺν μέλιτι μίσγων δίδου‧ ἢν δὲ ἀνάγηται Ῥηϊδίωσ, καὶ εὔπνοοσ ᾖ καὶ ἀνώδυνοσ τὰ πλευρὰ, καὶ ἀπύρετοσ, κατὰ σμικρὸν παχυτέρῳ τε καὶ πλείονι, καὶ δὶσ τῆσ ἡμέρησ‧ ἢν δὲ μὴ Ῥηϊδίωσ ἀπαλλάσσῃ, ἔλασσόν τε τὸ πόμα, καὶ τὸ Ῥόφημα ὀλίγον, χυλὸν λεπτὸν, καὶ ἅπαξ, ἐν ὁκοτέρῃ ἂν ὡρ́ῃ βέλτιον διάγῃ‧ γνώσῃ δὲ ἐκ τῶν οὔρων.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ ΝΟΘΑ., 11.2)
Ὁκόταν δὲ ἐμβάλῃσ, ἐπιδεῖν δεῖ ὀθονίοισιν ὡσ τάχιστα, λεπτοτάτοισι, κεκηρωμένοισι κηρωτῇ μήτε λίην μαλακῇ μήτε λίην σκληρῇ, ἀλλὰ μετρίωσ ἐχούσῃ‧ ἡ μὲν γὰρ σκληρὴ ἀφέστηκεν ἀπὸ τοῦ δακτύλου, ἡ δὲ ἁπαλὴ καὶ ὑγρὴ διατήκεται καὶ ἀπόλλυται, θερμαινομένου τοῦ δακτύλου‧ λύειν δὲ ἄρθρον δακτύλου τριταῖον ἢ τεταρταῖον‧ τὸ δὲ ὅλον, ἢν μὲν φλεγμήνῃ, πυκνότερον λύειν, ἢν δὲ μὴ, ἀραιότερον‧ κατὰ πάντων δὲ τῶν ἄρθρων ταῦτα λέγω.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 80.9)
Χρὴ δὲ τὴν μὲν τοιαύτην ἀπόστασιν προσδέχεσθαι, ξυνεχέοσ ἐόντοσ τοῦ πυρετοῦ, ἐσ δὲ τεταρταῖον καταστήσεσθαι, ἢν διαλείπῃ τε καὶ καταλαμβάνῃ πεπλανημένον τρόπον, καὶ ταῦτα ποιέων τῷ φθινοπώρῳ προσπελάσῃ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., PROGNWSTIKON, 24.4)
ἐξελθεῖν δὲ τοῦ βίου οἱ μὲν ἐναταῖόν φασι σίτων ἀποσχόμενον, οἱ δὲ τεταρταῖον ἅμα ταῖσ ταφαῖσ τῶν ἐν Χαιρωνείᾳ πεσόντων.
(플루타르코스, Vitae decem oratorum, Ἰσοκράτης, section 1 27:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION