헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

τὰ δὲ ποιητικὰ καὶ παθητικὰ κατὰ δύναμιν ποιητικὴν καὶ παθητικὴν καὶ ἐνεργείασ τὰσ τῶν δυνάμεων, οἱο͂ν τὸ θερμαντικὸν πρὸσ τὸ θερμαντὸν ὅτι δύναται, καὶ πάλιν τὸ θερμαῖνον πρὸσ τὸ θερμαινόμενον καὶ τὸ τέμνον πρὸσ τὸ τεμνόμενον ὡσ ἐνεργοῦντα.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 179:2)
ὁ δὲ ἀνὴρ ὁ γενναῖοσ ἡγεῖται τοὺσ πόνουσ ἀνταγωνιστὰσ μεγίστουσ, καὶ τούτοισ ἀεὶ φιλεῖ μάχεσθαι καὶ τὴν νύκτα καὶ τὴν ἡμέραν, οὐχ ὑπὲρ σελίνου, ὥσπερ αἱ αἶγεσ, οὐδὲ κοτίνου καὶ πίτυοσ, ἀλλὰ ὑπὲρ εὐδαιμονίασ καὶ ἀρετῆσ παρὰ πάντα τὸν βίον, οὐχ ὅταν Ἠλεῖοι προείπωσινἢ Κορίνθιοι ἢ τὸ κοινὸν Θετταλῶν, μηδένα αὐτῶν φοβούμενον μηδὲ εὐχόμενον ἄλλῳ λαχεῖν, ἀλλὰ προκαλούμενον ἐφεξῆσ ἅπαντασ, καὶ λιμῷ φιλονεικοῦντα καὶ ψύχει καὶ δίψοσ ὑπομένοντα, κἂν δέῃ μαστιγούμενον καρτερεῖν καὶ τεμνόμενον καὶ καόμενον μηδὲν μαλακὸν ἐνδιδόντα·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΑΡΕΤΗΣ. 18:2)
οὐ γὰρ ὡσ πολέμιοσ αὐτοῖσ, ἔφη, οὐδ’ ὡσ λῃστὴσ καταφέρω τὴν ψῆφον αὐτῶν, ἀλλ’ ὡσ ἐπιμελητὴσ καὶ κηδεμών, ὥσπερ καὶ ὁ ἰατρὸσ τὸν τεμνόμενον παραμυθεῖται καὶ πείθει παρέχειν ἑαυτόν.
(에픽테토스, Works, book 0 21:2)
ὡρ́α τοίνυν μετασκευάσαντασ ἡμᾶσ τὴν σκηνὴν ἐμὲ μὲν σιωπᾶν καὶ ἀνέχεσθαι τεμνόμενον καὶ καιόμενον, εἰ δέοι, ἐπὶ σωτηρίᾳ, σὲ δὲ ἐπιπάττειν τῶν φαρμάκων καὶ τὴν σμίλην ἅμα πρόχειρον ἔχοντα καὶ τὸ καυτήριον διάπυρον·
(루키아노스, Apologia 7:2)
καὶ εἰ μέγα γε ἢ βαθὺ τὸ τμῆμα ἢ ἀλγεινόν, τοιοῦτον τμῆμα τέμνεται τὸ τεμνόμενον οἱο͂ν τὸ τέμνον τέμνει;
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 179:11)
ὧδε γὰρ δὴ λογισώμεθα αὐτὰ πάλιν, ὡσ ὅταν ἐν πυρὶ λαμβανόμενον τῶν ἄλλων ὑπ’ αὐτοῦ τι γένοσ τῇ τῶν γωνιῶν καὶ κατὰ τὰσ πλευρὰσ ὀξύτητι τέμνηται, συστὰν μὲν εἰσ τὴν ἐκείνου φύσιν πέπαυται τεμνόμενον ‐ τὸ γὰρ ὅμοιον καὶ ταὐτὸν αὑτῷ γένοσ ἕκαστον οὔτε τινὰ μεταβολὴν ἐμποιῆσαι δυνατὸν οὔτε τι παθεῖν ὑπὸ τοῦ κατὰ ταὐτὰ ὁμοίωσ τε ἔχοντοσ ‐ ἑώσ δ’ ἂν εἰσ ἄλλο τι γιγνόμενον ἧττον ὂν κρείττονι μάχηται, λυόμενον οὐ παύεται.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 251:4)
τοῦτον οἱ μὲν ἁρμονικοὶ δίχα τεμνόμενον οἰόνται δύο διαστήματα ποιεῖν, ὧν ἑκάτερον ἡμιτόνιον καλοῦσιν οἱ δὲ Πυθαγορικοὶ τὴν μὲν εἰσ ἴσα τομὴν ἀπέγνωσαν αὐτοῦ, τῶν δὲ τμημάτων ἀνίσων ὄντων λεῖμμα τὸ ἔλαττον ὀνομάζουσιν, ὅτι τοῦ ἡμίσεοσ ἀπολείπει.
(플루타르코스, De animae procreatione in Timaeo, section 17 2:1)
ὅσῳ δ’ ἂν μεῖζον ᾖ τὸ τεμνόμενον, τοσῷδε καὶ ὁλοσχερεστέρασ πρέποι ἂν ποιεῖσθαι τὰσ τομάσ.
(스트라본, 지리학, book 2, chapter 1 58:9)

SEARCH

MENU NAVIGATION