헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἵνα δὲ μὴ διατρίβω, πρῶτον μὲν κάλει μοι τοὺσ εἰδότασ Τίμαρχον τουτονὶ διαιτώμενον ἐν τῇ Μισγόλα οἰκίᾳ, ἔπειτα τὴν Φαίδρου μαρτυρίαν ἀναγίγνωσκε, τελευταίαν δέ μοι λαβὲ τὴν αὐτοῦ Μισγόλα μαρτυρίαν, ἐὰν ἄρα καὶ τοὺσ θεοὺσ δεδιὼσ καὶ τοὺσ συνειδότασ αἰσχυνόμενοσ καὶ τοὺσ ἄλλουσ πολίτασ καὶ ὑμᾶσ τοὺσ δικαστὰσ ἐθελήσῃ τἀληθῆ μαρτυρεῖν.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 501)
τὴν δ’ εἰσ Σικελίαν στρατείαν φυλάττεσθαι, ἣν ἐξέπεμΨαν Λεοντίνοισ βοηθήσοντεσ, τῶν πολεμίων ἐμβεβληκότων εἰσ τὴν χώραν ἡμῶν καὶ Δεκελείασ ἐπιτετειχισμένησ, καὶ τὴν τελευταίαν ἀβουλίαν, ὅθ’ ἡττημένοι τῷ πολέμῳ, προκαλουμένων αὐτοὺσ Λακεδαιμονίων εἰρήνην ἄγειν ἔχοντασ πρὸσ τῇ Ἀττικῇ Λῆμνον καὶ Ἴμβρον καὶ Σκῦρον καὶ δημοκρατουμένουσ κατὰ τοὺσ νόμουσ, τούτων μὲν οὐδὲν ἤθελον ποιεῖν, πολεμεῖν δὲ προῃροῦντο οὐ δυνάμενοι, Κλεοφῶν δὲ ὁ λυροποιόσ, ὃν πολλοὶ δεδεμένον ἐν πέδαισ ἐμνημόνευον, παρεγγραφεὶσ αἰσχρῶσ πολίτησ καὶ διεφθαρκὼσ νομῇ χρημάτων τὸν δῆμον, ἀπολόψειν ἠπείλει μαχαίρᾳ τὸν τράχηλον, εἴ τισ εἰρήνησ μνησθήσεται·
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 761)
Κάτωνοσ δ’ ἀντιλέγοντοσ αὐτῷ καὶ τὴν ἡμέραν τελευταίαν οὖσαν τῶν παραγγελιῶν ἀναλοῦντοσ ἐπὶ τοῖσ λόγοισ, ἐσέδραμεν ὁ Καῖσαρ ὑπεριδὼν τοῦ θριάμβου καὶ παραγγείλασ ἐσ τὴν ἀρχὴν ἀνέμενε τὴν χειροτονίαν.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 2 1:6)
κατεμέμφοντο δ’ αὐτοῦ καὶ τὴν τελευταίαν ἀφροσύνην, ἀχρεῖον ἐν στενῷ τὸ κράτιστον τοῦ στρατοῦ πεποιηκότοσ, καὶ τὴν ἐλπίδα θεμένου ἐν πλήθει συγκλύδων ἀνδρῶν ἀρτιπολέμων μᾶλλον ἢ ἐν ἀνδράσι διὰ μελέτην καὶ χρόνον ἐργάταισ τε οὖσι πολέμου καὶ ἐκ τοσῶνδε πολέμων τὸ φρόνημα ἐσ εὐτολμίαν καὶ θάρσοσ ηὐξημένοισ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 7 1:2)
καὶ οὔπω τὸ κυριώτατον εἴρηκα, ἀλλὰ νῦν προσαποκρινοῦμαι, ὅτι, ὦ θαυμάσιε, νεῖν μὲν καὶ σύεσ καὶ αἱ κύνεσ αἱ φαυλόταται πάντων ἐπίστανται, καὶ πολύ γε ἱκανώτερον ἀνθρώπου, καὶ τάσ γε ἐλάφουσ φασὶν ἐπινεῖν ἐπὶ πλεῖστον τῆσ θαλάττησ ἐχομένασ ἀλλήλων, πρώτην καὶ τελευταίαν ἀεὶ γιγνομένην τὴν αὐτὴν ἐκ διαδοχῆσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 93:12)
σπεῖσον μεθ’ ἡμῶν τῷ Διὶ τῷ σωτῆρι, μὴ τὴν τελευταίαν τοῦ νῦν εἶναι, ἀλλ’ αἰσχυνθεὶσ τήν τε χρείαν τὴν κοινὴν καὶ τοὺσ πρέσβεισ ἡμᾶσ καὶ τῆσ πρεσβείασ τὴν ὡρ́αν, νύκτα ταύτην, ἢ καὶ ἄστρα ταυτὶ καὶ θεοὺσ καὶ ἡρ́ωασ τοὺσ κοινοὺσ τῶν Ἑλλήνων, ἐκδὺσ τὴν ὀργὴν ὥσπερ νόσον φάνηθι τοῖσ βαρβάροισ ἅμα τῷ ἡλίῳ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρεσβευτικὸσ πρὸσ Ἀχιλλέα 13:20)
ἔχειν τὴν ὕλην κατὰ τὸ εἶδοσ, ἢ τὴν πρώτην ἢ τὴν τελευταίαν, τὰ δὲ τῷ τοὺσ λόγουσ πλείουσ τοὺσ τί ἦν εἶναι λέγοντασ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 90:1)
μὲν οὖν ὑπερέχει τὸ τῶν ἀπόρων πλῆθοσ τὴν εἰρημένην ἀναλογίαν, ἐνταῦθα πέφυκεν εἶναι δημοκρατίαν, καὶ ἕκαστον εἶδοσ δημοκρατίασ κατὰ τὴν ὑπεροχὴν τοῦ δήμου ἑκάστου, οἱο͂ν ἐὰν μὲν τὸ τῶν γεωργῶν ὑπερτείνῃ πλῆθοσ, τὴν πρώτην δημοκρατίαν, ἐὰν δὲ τὸ τῶν βαναύσων καὶ μισθαρνούντων, τὴν τελευταίαν, ὁμοίωσ δὲ καὶ τὰσ ἄλλασ τὰσ μεταξὺ τούτων·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 4 188:1)
καὶ τὰ περὶ τὴν δημοκρατίαν δὲ γιγνόμενα τὴν τελευταίαν τυραννικὰ πάντα, γυναικοκρατία τε περὶ τὰσ οἰκίασ, ἵν’ ἐξαγγέλλωσι κατὰ τῶν ἀνδρῶν, καὶ δούλων ἄνεσισ διὰ τὴν αὐτὴν αἰτίαν·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 5 286:1)
ἐπεὶ καὶ τὴν τελευταίαν μάχην τὴν πρὸσ Δαρεῖον γενομένην, καθ̓ ἥντινα ἔφυγε Δαρεῖοσ οὐδὲ πρόσθεν ἔληξε τῆσ φυγῆσ πρὶν ξυλληφθῆναι ὑπὸ τῶν ἀμφὶ Βῆσσον καὶ προσάγοντοσ ἤδη Ἀλεξάνδρου ἀποθανεῖν, πρὸσ Ἀρβήλοισ γενέσθαι ὁ πᾶσ λόγοσ κατέχει, καθάπερ οὖν καὶ τὴν πρὸ ταύτησ ἐν Ἰσσῷ καὶ τὴν πρώτην ἱππομαχίαν πρὸσ Γρανίκῳ.
(아리아노스, Anabasis, book 6, chapter 11 4:1)
καὶ τελευταίαν δὴ τὴν ἐνόπλιον πήδησιν ἐπιδεικνύουσι θέοντοσ τοῦ ἵππου, ἥντινα ὁδοιπορικὴν ὀνομάζουσιν.
(아리아노스, chapter 43 7:1)
κἀν τοῖσ προκειμένοισ οὖν οἱ σάτυροι τοῦ Διονύσου τὴν τελευταίαν συλλαβὴν διὰ τοῦ οὖ μόνου ὡσ βραχέοσ ἐγκεχαραγμένου ἐδήλωσαν ὅτι συνυπακούεσθαι δεῖ καὶ τὸ ὖ, ἵν’ ᾖ Διονύσου, τὸ δὲ σὰν ἀντὶ τοῦ σίγμα Δωρικῶσ εἰρήκασιν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 30 3:2)
οἱ μὲν ὀξύνουσι τὴν τελευταίαν, ὡσ καλή, οἱ δὲ παροξύνουσιν, ὡσ μεγάλη, τοῦτο δὲ τὸ ποτήριον ὠνομάσθη ἀπὸ τῶν εἰσ τὰσ μέθασ καὶ τὰσ ἀσωτίασ πολλὰ ἀναλισκόντων, οὓσ λαφύκτασ καλοῦμεν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 702)
τὸ μέντοι ’ ἀμφὶσ ἕκαστον χρύσειαι νεμέθοντο οὐχ ὡσ περὶ ἓν ἕκαστον ἀκουστέον γενήσονται γὰρ οὕτωσ η τὸν ἀριθμὸν ἀλλ’ ἐπείπερ ἔσχισται μὲν ἑκάτερον τῶν ὤτων εἰσ δύο σχίσεισ, τούτων δ’ αὖ συνάφεια κατὰ τὴν τελευταίαν ὑπόληξιν,2 ἕκαστον μὲν ἂν λέγοιτο καθὸ τέτταρεσ αἱ πᾶσαι σχίσεισ τῶν ὤτων, ἑκάτερον δὲ καθὸ συμφυῆ πάλιν ἐπὶ τέλει γίνεται τῆσ ἀνατάσεωσ αὐτῶν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 81 1:2)
εἰσ ἃ ἀποβλέψασ ὁ βασιλεὺσ εἶπεν ’ ὦ θαυμάσιε λυτικέ, ἐὰν ἀφέλῃσ τοῦ Σωτῆροσ τὸ σω καὶ τοῦ Σωσιγένουσ τὸ σω καὶ τοῦ Βίωνοσ τὴν πρώτην συλλαβὴν καὶ τὴν τελευταίαν τοῦ Ἀπολλωνίου,11 εὑρήσεισ σαυτὸν ἀπειληφότα κατὰ τὰσ σὰσ ἐπινοίασ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 85 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION