헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ζῴου μέν ἐστι φωνὴ ἀὴρ ὑπὸ ὁρμῆσ πεπληγμένοσ, ἀνθρώπου δ’ ἔστιν ἔναρθροσ καὶ ἀπὸ διανοίασ ἐκπεμπομένη, ὡσ ὁ Διογένησ φησίν, ἥτισ ἀπὸ δεκατεσσάρων ἐτῶν τελειοῦται.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 55:3)
δύο μὲν ὑποβακχείουσ ἔχει τοὺσ πρώτουσ πόδασ, κρητικὸν δὲ τὸν τρίτον, εἶτ’ αὖθισ ὑποβακχείουσ δύο καὶ συλλαβὴν ὑφ’ ἧσ τελειοῦται τὸ κῶλον·
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 1813)
εἶτα συκῆσ μὲν καρπὸσ ἄφνω καὶ μιᾷ ὡρ́ᾳ οὐ τελειοῦται, γνώμησ δ’ ἀνθρώπου καρπὸν θέλεισ οὕτωσ δι’ ὀλίγου καὶ εὐκόλωσ κτήσασθαι;
(에픽테토스, Works, book 1, Τί ἐπαγγέλλεται φιλοσοφία. 8:1)
μησὶ γὰρ ἐννέα που ταῖσ πλείσταισ τῶν γυναικῶν ἐν αὐταῖσ τελειοῦται τὰ κυήματα, μεμυκυίαισ μὲν ἅπαντι τῷ αὐχένι, περιεχούσαισ δὲ πανταχόθεν αὐτὰ σὺν τῷ χορίῳ.
(갈레노스, On the Natural Faculties., G, section 32)
"ἡ γὰρ χάρισ οὐχ ἧττον δεομένη τοῦ λαμβάνοντοσ ἢ τοῦ διδόντοσ ἐξ ἀμφοῖν τελειοῦται πρὸσ τὸ καλόν·
(플루타르코스, De genio Socratis, section 13 6:3)
καὶ γὰρ αὔξεται τὸ θῆλυ καὶ ἀκμάζει καὶ τελειοῦται πρότερον τοῦ ἄρρενοσ.
(플루타르코스, Quaestiones Romanae, section 102 1:2)
καὶ γὰρ αὔξεται τὸ θῆλυ καὶ ἀκμάζει καὶ τελειοῦται πρότερον τοῦ ἄρρενοσ.
(플루타르코스, Quaestiones Romanae, section 102 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION