헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ὅταν δὲ τεύχῃ Ζεὺσ ἀπ’ ὄμφακοσ πικρᾶσ οἶνον, τότ’ ἤδη ψῦχοσ ἐν δόμοισ πέλει, ἀνδρὸσ τελείου δῶμ’ ἐπιστρωφωμένου.
(아이스킬로스, 아가멤논, episode, anapests 12:9)
συγγραφικὸν δὲ εἰ δεῖ τελείου λόγου, τὸ ἐπὶ τοῖσ κατ’ εἶδοσ ὀνόμασι καὶ [τὸ] ἀόριστον ἐπενεγκεῖν, οἱο͂ν Γοργίᾳ καὶ Προδίκῳ καὶ ἄλλοισ πολλοῖσ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 13 17:5)
πειρῶνται δ’ ὡσ τοῦ μέχρι τῆσ δεκάδοσ τελείου ὄντοσ ἀριθμοῦ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 176:1)
δεῖ γάρ, ὥσπερ εἴπομεν, καὶ ἀρετῆσ τελείασ καὶ βίου τελείου.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 98:5)
εἴτ’ οὖν μία ἐστὶν εἴτε πλείουσ αἱ τοῦ τελείου καὶ μακαρίου ἀνδρόσ, αἱ ταύτασ τελειοῦσαι ἡδοναὶ κυρίωσ λέγοιντ’ ἂν ἀνθρώπου ἡδοναὶ εἶναι, αἱ δὲ λοιπαὶ δευτέρωσ καὶ πολλοστῶσ, ὥσπερ αἱ ἐνέργειαι.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 72:3)
καὶ Ἀναξίλασ δ’ ἐν Κίρκῃ καὶ ἀρσενικῶσ εἴρηκε τὸν δέλφακα καὶ ἐπὶ τοῦ τελείου τέθεικε τοὔνομα εἰπών τοὺσ μὲν ὀρεινόμουσ ὑμῶν ποιήσει δέλφακασ ὑλιβάτουσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 17 1:2)
αὐτίκα ὁ κατὰ Ἀριστοκράτουσ λόγοσ οὗ καὶ μικρῷ πρότερον ἐμνήσθην ἄρχεται μὲν ἀπὸ κωμικοῦ στίχου τετραμέτρου ἐξ ἀναπαίστων ῥυθμῶν συγκειμένου, λείπεται δὲ ποδὶ τοῦ τελείου, παρ’ ὃ καὶ λέληθεν·
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 2527)
τὸ δὲ Γνίφωνα εἶναι καὶ τοκογλύφον ‐ καὶ γὰρ τάδε ὁρῶ σοι προσόντα ‐ τί φῶμεν, ἀνδρὸσ ἤδη πεπωκότοσ τὸν ἐλλέβορον καὶ τελείου πρὸσ ἀρετήν;
(루키아노스, Vitarum auctio, (no name) 22:8)
ἀνηγορεύθη δὲ ὁ Γλαύκων οὗτοσ ἐπὶ ἁρ́ματοσ τελείου δρόμῳ.
(파우사니아스, Description of Greece, Ἠλιακῶν Β, chapter 16 15:3)
πεποίηται δὲ καὶ Διὸσ Τελείου βωμὸσ καὶ ἄγαλμα τετράγωνον·
(파우사니아스, Description of Greece, Ἀρκαδικά, chapter 48 9:1)
πειράσομαι διὰ βραχυτάτων ἐπιδραμεῖν, προσμαρτυρήσασ τῷ καλῶσ ὑπὸ Μενάνδρου ῥηθέντι τούτῳ ὃν οἱ θεοὶ φιλοῦσιν ἀποθνῄσκει νέοσ ἀλλ’ ἴσωσ ὑποτυχὼν ἂν φαίησ Ἀπολλώνιε φίλτατε,σφόδρ’ ἦν ἐπιτεταγμένοσ ὁ νεανίσκοσ Ἀπόλλωνι καὶ μοίραισ, καὶ σὲ ἔδει ὑπ’ ἐκείνου τελείου γενομένου κηδευθῆναι μεταλλάξαντα τὸν βίον·
(플루타르코스, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 34 1:1)
ὁ γὰρ Πόροσ οὐχ ἕτερόσ ἐστι τοῦ πρώτου ἐρατοῦ καὶ ἐφετοῦ καὶ τελείου καὶ αὐτάρκουσ·
(플루타르코스, De Iside et Osiride, section 57 4:1)
ἢ ὅτι πέντε δεῖσθαι θεῶν τοὺσ γαμοῦντασ οἰόνται, Διὸσ τελείου καὶ Ἥρασ τελείασ καὶ Ἀφροδίτησ καὶ Πειθοῦσ, ἐπὶ πᾶσι δ’ Ἀρτέμιδοσ, ἣν ταῖσ λοχείαισ καὶ ταῖσ ὠδῖσιν αἱ γυναῖκεσ ἐπικαλοῦνται;
(플루타르코스, Quaestiones Romanae, section 2 2:2)
ἢ ὅτι τῶν ἀριθμῶν ἁπάντων τὰ μὲν ἐννέα πρῶτόσ ἐστι, τετράγωνοσ ἀπὸ περιττοῦ καὶ τελείου τῆσ τριάδοσ, τὰ δ’ ὀκτὼ πρῶτοσ κύβοσ ἀπὸ ἀρτίου τῆσ δυάδοσ;
(플루타르코스, Quaestiones Romanae, section 102 2:4)
τελείου καὶ Ἥρασ τελείασ;
(플루타르코스, Quaestiones Romanae, section 2 5:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION