헬라어 문장 내 검색 Language

ἐπειδὴ δὲ Ζεὺσ ἐγενήθη τέλειοσ, λαμβάνει Μῆτιν τὴν Ὠκεανοῦ συνεργόν, ἣ δίδωσι Κρόνῳ καταπιεῖν φάρμακον, ὑφ’ οὗ ἐκεῖνοσ ἀναγκασθεὶσ πρῶτον μὲν ἐξεμεῖ τὸν λίθον, ἔπειτα τοὺσ παῖδασ οὓσ κατέπιε·
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 2 1:1)
Θησεὺσ δὲ γεννηθεὶσ ἐξ Αἴθρασ Αἰγεῖ παῖσ, ὡσ ἐγένετο τέλειοσ, ἀπωσάμενοσ τὴν πέτραν τὰ πέδιλα καὶ τὴν μάχαιραν ἀναιρεῖται, καὶ πεζὸσ ἠπείγετο εἰσ τὰσ Ἀθήνασ.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 16 1:1)
φίλτατοι δ’ εἰσί μοι καὶ ἀρχῆσ ἄξιοι τῶν τε παίδων ὁ τέλειοσ ἤδη καὶ ἡ γυνή.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 10 3:7)
δοκεῖ δέ μοι καὶ Ἡσίοδοσ, εἰ ὁμοίωσ Ὁμήρῳ τέλειοσ ἦν τὰ ποιητικὰ καὶ μαντικὸσ, ὥσπερ ἐκεῖνοσ οὐκ ἠγνόησε τὴν ὑμετέραν ἀρχὴν ἐσομένην, ἀλλὰ προεῖδε καὶ ἀνεφθέγξατο ἐν τοῖσ ἔπεσιν, οὕτωσ καὶ αὐτὸσ οὐκ ἂν ὥσπερ νῦν ἀπὸ χρυσοῦ γένουσ ἀρξάμενοσ γενεαλογεῖν, ἢ, ἡνίκα ταύτην ἀρχὴν ἐνεστήσατο, περί γε τοῦ τελευταίου καὶ σιδηροῦ γένουσ διαλεγόμενοσ τοῦτον ἂν αὐτοῦ φάναι γενέσθαι τὸν ὄλεθρον, εὖτ’ ἂν γεινόμενοι πολιοκρόταφοι τελέθωσιν, ἀλλ’ ἡνίκ’ ἂν ἡ ὑμετέρα προστασία τε καὶ ἀρχὴ καταστῇ, τότ’ ἂν φάναι φθαρῆναι τὸ σιδηροῦν φῦλον ἐν τῇ γῇ, καὶ Δίκῃ δὲ καὶ Αἰδοῖ τότ’ ἂν ἀποδοθῆναι κάθοδον εἰσ ἀνθρώπουσ, καὶ οἰκτεῖραι τοὺσ πρὸ ὑμῶν γενομένουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 31:9)
ὁ δὲ σπουδαῖοσ τέλειοσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 63:1)
ἔστιν οὖν καλοκἀγαθία ἀρετὴ τέλειοσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 8 62:1)
διὸ καὶ ἡ τοῦ κύκλου μάλιστα μία τῶν γραμμῶν, ὅτι ὅλη καὶ τέλειόσ ἐστιν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 81:1)
κατ’ ἀρετὴν καὶ τὸ εὖ μὴ ἔχον ὑπερβολὴν πρὸσ τὸ γένοσ, οἱο͂ν τέλειοσ ἰατρὸσ καὶ τέλειοσ αὐλητὴσ ὅταν κατὰ τὸ εἶδοσ τῆσ οἰκείασ ἀρετῆσ μηθὲν ἐλλείπωσιν οὕτω δὲ μεταφέροντεσ καὶ ἐπὶ τῶν κακῶν λέγομεν συκοφάντην τέλειον καὶ κλέπτην τέλειον, ἐπειδὴ καὶ ἀγαθοὺσ λέγομεν αὐτούσ, οἱο͂ν κλέπτην ἀγαθὸν καὶ συκοφάντην ἀγαθόν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 189:1)
ὅτι μὲν οὖν ἡ ἐναντιότησ ἐστὶ διαφορὰ τέλειοσ, ἐκ τούτων δῆλον·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 10 62:1)
τούτων δὲ ὄντων φανερὸν ὅτι οὐκ ἐνδέχεται ἑνὶ πλείω ἐναντία εἶναι οὔτε γὰρ τοῦ ἐσχάτου ἐσχατώτερον εἰή ἄν τι, οὔτε τοῦ ἑνὸσ διαστήματοσ πλείω δυοῖν ἔσχατα, ὅλωσ τε εἰ ἔστιν ἡ ἐναντιότησ διαφορά, ἡ δὲ διαφορὰ δυοῖν, ὥστε καὶ ἡ τέλειοσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 10 62:3)
καὶ γὰρ πλεῖστον διαφέρει ἡ τέλειοσ διαφορά τῶν τε γὰρ γένει διαφερόντων οὐκ ἔστιν ἐξωτέρω λαβεῖν καὶ τῶν εἴδει·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 10 63:2)
δέδεικται γὰρ ὅτι πρὸσ τὰ ἔξω τοῦ γένουσ οὐκ ἔστι διαφορά, τούτων δ’ αὕτη μεγίστη, καὶ τὰ ἐν ταὐτῷ γένει πλεῖστον διαφέροντα ἐναντία μεγίστη γὰρ διαφορὰ τούτων ἡ τέλειοσ, καὶ τὰ ἐν τῷ αὐτῷ δεκτικῷ πλεῖστον διαφέροντα ἐναντία ἡ γὰρ ὕλη ἡ αὐτὴ τοῖσ ἐναντίοισ καὶ τὰ ὑπὸ τὴν αὐτὴν δύναμιν πλεῖστον διαφέροντα καὶ γὰρ ἡ ἐπιστήμη περὶ ἓν γένοσ ἡ μία·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 10 64:1)
οὐδεμία γὰρ ἐνέργεια τέλειοσ ἐμποδιζομένη, ἡ δ’ εὐδαιμονία τῶν τελείων·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 152:1)
ἡ δ’ ἐκ πλειόνων κωμῶν κοινωνία τέλειοσ πόλισ, ἤδη πάσησ ἔχουσα πέρασ τῆσ αὐταρκείασ ὡσ ἔποσ εἰπεῖν, γινομένη μὲν τοῦ ζῆν ἕνεκεν, οὖσα δὲ τοῦ εὖ ζῆν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 1 18:1)
οἰκία δὲ τέλειοσ ἐκ δούλων καὶ ἐλευθέρων.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 1 32:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION