헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

χρὴ γάρ, ὦ Ἀθηναῖοι, τεκμηρίοισ χρῆσθαι τοῖσ πρότερον γενομένοισ περὶ τῶν μελλόντων ἔσεσθαι.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῆσ πρὸσ Λακεδιμονίουσ εἰρήνης 4:3)
ἀλλὰ μὴ οὕτω βέλτιον ᾖ λέγειν, ὅτι οὐκ, εἴ τινεσ φιλοσοφίασ προβλήματι χρώμενοι φαῦλοι καὶ μηδὲν βελτίουσ τῶν πολλῶν γεγόνασιν, ἢ νὴ Δία καὶ δεινότεροι κακουργεῖν, οὐ διὰ ταῦτα ἀτιμαστέον φιλοσοφίαν, ἑώσ ἂν φιλοσοφία μὴ τὸ τὰ τοιαῦτα ποιεῖν ᾖ, ἀλλ’ αὐτοῖσ τούτοισ τεκμηρίοισ χρηστέον κατ’ ἐκείνων, ὅτι διημαρτήκασι φιλοσοφίασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 59:13)
καὶ μὴν ὅτι γε οὔτ’ ἀληθῆ λέγουσιν οὔτ’ ἀληθέσι προσόμοια, ἀλλὰ τῷ μέλλοντι καὶ πείσειν ἀνθρώπουσ καὶ ὅλωσ ὑποχειρίουσ ἕξειν, τὴν βελτίστην καὶ τὴν ἐρρωμενεστάτην καὶ πάντωσ ἀδιάφθορον καὶ ἄμεμπτον ἐκ τῶν δυνατῶν ἰτέον καὶ προαιρετέον, καὶ συχνοῦ λόγου δεῖξαι καὶ βραχέοσ πάνυ, βραχέοσ μὲν λέγω, διὰ τὸ σφόδρα οὕτω σαφὲσ εἶναι, μακροτέρου δὲ, ὅτι μυρίοισ ἄν τισ ἔχοι καὶ τεκμηρίοισ καὶ παραδείγμασι δεικνύναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 6:4)
Αἴγυπτόν τε Ἡρόδοτόσ τε καὶ Ἑκαταῖοσ οἱ λογοποιοί, ἢ εἰ δή του ἄλλου ἢ Ἑκαταίου ἐστὶ τὰ ἀμφὶ τῇ γῇ τῇ Αἰγυπτίᾳ ποιήματα, δῶρόν τε τοῦ ποταμοῦ ἀμφότεροι ὡσαύτωσ ὀνομάζουσιν καὶ οὐκ ἀμαυροῖσ τεκμηρίοισ ὅτι ταύτῃ ἔχει Ἡροδότῳ ἐπιδέδεικται, ὡσ καὶ τὴν γῆν αὐτὴν τυχὸν τοῦ ποταμοῦ εἶναι ἐπώνυμον.
(아리아노스, Anabasis, book 5, chapter 6 4:2)
εἰ τοῖσ μετὰ τὴν χειροτονίαν τεκμηρίοισ θεωρήσαιτε.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 257:3)
ἀποδείξω γὰρ αὐτὸν οὐ μόνον τὴν προῖκ’ οὐ δεδωκότα, ἧσ φησι νῦν ἀποτετιμῆσθαι τὸ χωρίον, ἀλλὰ καὶ ἐξ ἀρχῆσ τοῖσ ἐμοῖσ ἐπιβουλεύσαντα, καὶ πρὸσ τούτοισ τὴν μὲν γυναῖκ’ οὐκ ἀπολελοιπυῖαν, ὑπὲρ ἧσ ἐξήγαγέ μ’ ἐκ ταύτησ τῆσ γῆσ, προϊστάμενον δ’ ἐπ’ ἀποστερήσει τῶν ἐμῶν Ἀφόβου καὶ τούτουσ ὑπομένοντα τοὺσ ἀγῶνασ, οὕτω μεγάλοισ τεκμηρίοισ καὶ φανεροῖσ ἐλέγχοισ ὥσθ’ ὑμᾶσ ἅπαντασ εἴσεσθαι σαφῶσ ὅτι δικαίωσ καὶ προσηκόντωσ οὗτοσ φεύγει ταύτην ὑπ’ ἐμοῦ τὴν δίκην.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Πρὸσ Ὀνήτορα Ἐξούλησ Α 5:1)
νῦν δὲ τεκμηρίοισ μεγάλοισ ἐπιδείξομεν ὡσ οὔτ’ ὤφειλεν οὔτ’ ἦν κίνδυνοσ οὐδεὶσ ἡμῖν φανερὰ κεκτημένοισ τὰ ὄντα.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀφόβου Β 3:6)
ἐπειδὴ δὲ οὗτοι τοῖσ μὲν νόμοισ οὐκ ἐνισχυριοῦνται, τῷ δὲ προειληφέναι τι τῶν πραγμάτων ἐκ τοῦ ἄνωθεν χρόνου καὶ τῷ ἐμβεβατευκέναι εἰσ τὴν οὐσίαν, τούτοισ τεκμηρίοισ χρώμενοι φήσουσι κληρονομεῖν, ἀναγκαῖον ἴσωσ καὶ περὶ τούτων ἐστὶν εἰπεῖν καὶ δεῖξαι τούτουσ πάντων ἀνθρώπων βιαιοτάτουσ ὄντασ.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Λεωκάρη περὶ τοῦ Ἀρχιάδου Κλήρου 20:2)
ὁ δὲ Θεόφημοσ χρόνου ἐγγεγενημένου, ὁπότε αὐτὸν ἥκων ἀπαιτοίην, ἔμελλε φήσειν ἀποδεδωκέναι, καὶ τούτοισ τεκμηρίοισ καταχρήσεσθαι ὡσ ἀποδέδωκεν, τῷ καιρῷ, τῇ χρείᾳ, ὡσ οὐκ ἠλίθιοσ ἦν οὐδ’ αὖ φίλοσ αὐτῷ γενόμενοσ οὐδεπώποτε ὥστ’ ἐπισχεῖν·
(데모스테네스, Speeches 41-50, Κατὰ Εὐέργου καὶ Μνησιβούλου Ψευδομαρτυριῶν 40:1)
μυρία δ’ εἰσ τοῦτο λέγειν ἔχων καὶ πολλοῖσ τεκμηρίοισ χρῆσθαι δυνάμενοσ ἀνδρῶν τε μαρτυρίασ φέρειν οὐκ ἀξίων ἀπιστεῖσθαι, πάντα ἀναβάλλομαι ταῦτα εἰσ τὸν περὶ τῆσ πολιτείασ αὐτῶν συγγραφησόμενον λόγον.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 90 3:1)
ὑπεσχόμην γὰρ ἐπὶ τῷ τέλει τῆσ πρώτησ γραφῆσ, ἣν περὶ τοῦ γένουσ αὐτῶν συνταξάμενοσ ἐξέδωκα, μυρίοισ βεβαιώσειν τεκμηρίοισ τὴν πρόθεσιν, ἔθη καὶ νόμιμα καὶ ἐπιτηδεύματα παλαιὰ παρεχόμενοσ αὐτῶν, ἃ μέχρι τοῦ κατ’ ἐμὲ φυλάττουσι χρόνου, οἱᾶ παρὰ τῶν προγόνων ἐδέξαντο·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 70 2:1)
οὐ μὴν ἔλαθέ γ’ αὐτῶν τὸ ἔργον, ἀλλὰ καίπερ ἐν ἐρημίᾳ τοῦ φόνου γεγονότοσ καὶ μηδένα μηνυτὴν ἔχοντοσ ὑπὸ τοῦ χρεὼν αὐτοῦ καὶ τῆσ ἅπαντα ἐπισκοπούσησ τὰ θνητὰ πράγματα δίκησ ἐξηλέγχθησαν τεκμηρίοισ ἀναμφισβητήτοισ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 27 1:3)
καὶ οὐδὲ ταύτην τὴν διήγησιν ἁπλῶσ πωσ συστρέψασ καὶ ἀκατασκευάστωσ τίθησιν, ἀλλὰ καὶ ταύτην μακροτέραν οὖσαν ἀποτομαῖσ τισι διαλαμβάνει καὶ καθ’ ἕκαστον εἶδοσ μάρτυρασ ἀναβιβάζεται καὶ προκλήσεισ ἀναγινώσκει καὶ συνθήκασ παρέχεται τεκμηρίοισ τε καὶ σημείοισ καὶ τοῖσ ἐκ τῶν εἰκότων ἐλέγχοισ ἅπασι χρῆται.
(디오니시오스, chapter 15 1:1)
ὅτι δὲ ἑνὸσ ἀμφότεροι, πολλοῖσ τεκμηρίοισ ἔχοιμ’ ἂν εἰπεῖν·
(디오니시오스, chapter 12 3:5)
ὅτι δὲ οὐκ ἔγραψε Λυσίασ τὸν ὑπὲρ Νικίου λόγον οὐδ’ ἔστιν οὔτε τῆσ ψυχῆσ οὔτε τῆσ λέξεωσ ἐκείνησ τὸ γράμμα, πολλοῖσ πάνυ τεκμηρίοισ ἀποδεῖξαι δυνάμενοσ οὐκ ἔχω καιρὸν ἐν τῷ παρόντι λόγῳ.
(디오니시오스, chapter 15 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION